Είναι εκείνα τα κουταβίσια μάτια, στα οποία κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί. Τα κουταβίσια παιχνίδια και οι συμπεριφορές, που σε κάνουν να χαμογελάς.
Αυτό που ξεχνάμε, όμως, είναι ότι «όταν αποφασίζουμε να εντάξουμε ένα κουτάβι στην οικογένειά μας ως μέλος, συνήθως δεν σκεφτόμαστε τόσο το μέλλον, όσο το παρόν.
Βλέπουμε ένα μωρό σκυλάκι, που είναι εξαιρετικά χαριτωμένο, και του επιτρέπουμε συμπεριφορές που, ίσως, αργότερα δεν θα θέλαμε να έχει. Όπως, για παράδειγμα, το να δαγκώνει τα χέρια μας πάνω στο παιχνίδι, να μας τραβάει από τα ρούχα, να ανεβαίνει σε καναπέδες, ή και στα κρεβάτια.
Αλλά όσο το κουτάβι μας μεγαλώνει, περνάει στην εφηβεία και ενηλικιώνεται, αλλάζει σε μέγεθος, ενώ παράλληλα εκδηλώνει περισσότερο κι άλλα κομμάτια του σκυλίσιου χαρακτήρα του, όπως το να «διεκδικεί» αντικείμενα του περιβάλλοντός του και τον χώρο του», διευκρινίζει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς, Αθανασία Γκρούτση.
Στην περίπτωση, λοιπόν, που επιλέξουμε να κοιμάται το κουτάβι μας στο κρεβάτι μας, η κα Γκρούτση λέει ότι είναι αναμενόμενο, το σκυλάκι, μεγαλώνοντας, να θεωρεί το κρεβάτι μας και δικό του κρεβάτι.
Με άλλα λόγια, θα το θεωρήσει δικό του χώρο και θα νιώσει ασφάλεια.
Κι αν, όταν μεγαλώσει, δεν τον θέλουμε, πια, στα σεντόνια μας, ο σκύλος θα «διεκδικήσει» τον χώρο.
«Συνήθως, βλέπουμε ιδιοκτήτες, που ενώ επέτρεπαν στον σκύλο τους να κοιμάται στο κρεβάτι τους, τον διώχνουν από αυτό, από τη μια μέρα στην άλλη. Τον «μαλώνουν», όταν ανεβαίνει χωρίς την άδειά τους.
Αυτό είναι ένα οξύμωρο γεγονός, που μπορεί να δημιουργήσει διάφορα θέματα.
Αρχικά, ένας σκύλος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο άνθρωπός του, έτσι ξαφνικά, δεν του επιτρέπει να κοιμηθεί στο κρεβάτι του.
Το εκλαμβάνει σαν μια “τιμωρία“, διότι, πλέον, είναι και δικό του κρεβάτι.
Και, μάλιστα, όχι απλά δεν του επιτρέπεται, αλλά και του φωνάζουν, τον μαλώνουν, όταν πηγαίνει να ανέβει.
Αυτό τραυματίζει τη σχέση του με τον άνθρωπό του, ενώ ο σκύλος μπορεί και να βγάλει ένστικτα φύλαξης του χώρου του, άρα και επιθετικότητας προς όποιον τον “απειλεί”», επισημαίνει η κα Γκρούτση.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να μη φτάσουμε σε αυτό το σημείο;
Το πιο «σωστό» είναι, σύμφωνα με την κα Γκρούτση, να μην κοιμόμαστε εξ αρχής μαζί με το κουτάβι μας, αν δεν σκεφτόμαστε να το έχουμε στο κρεβάτι μας και όταν μεγαλώσει.
«Μπορεί το κουτάβι να είναι πολύ χαριτωμένο και να «λυπόμαστε» να το αφήσουμε να κοιμηθεί μόνο του κάπου αλλού, αλλά θα είναι πολύ πιο άδικο γι’ αυτό να του στερήσουμε αργότερα κάτι που έχει μάθει να κάνει, και μάλιστα να του το επιβάλουμε, μαλώνοντάς το.
Γι’ αυτόν τον λόγο, αν δεν θέλει κάποιος να κοιμάται μακροπρόθεσμα με το σκυλί του στο ίδιο κρεβάτι, η καλύτερη λύση είναι να το εκπαιδεύσει με θετική ενίσχυση, να κοιμάται σε ένα δικό του χώρο, όπως, για παράδειγμα, σε ένα crate, ή σε ένα πάρκο σκύλου.
Η εκπαίδευσή του πρέπει να γίνει από κουτάβι σε αυτό που θέλουμε να κάνει, όταν θα είναι ενήλικος σκύλος.
Ως κουταβάκι, λοιπόν, μπορούμε να του έχουμε ένα crate, ένα πάρκο σκύλου, ή ένα άνετο μαξιλαράκι στον χώρο που θέλουμε να κοιμάται.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας ενισχύουμε την παραμονή του σε αυτόν τον χώρο με σημαντική για τον σκύλο επιβράβευση (λιχουδιά, παιχνίδια που μπορούμε να βάλουμε μέσα λιχουδιές), όσο είμαστε στον ίδιο χώρο μαζί του, αλλά και πριν φύγουμε για κάποιο άλλο δωμάτιο αρχικά, και σταδιακά εκτός σπιτιού», συμβουλεύει η κα Γκρούτση.
Παράλληλα, αναφέρει ότι, αν πάει να ανέβει στο κρεβάτι μας οποιαδήποτε στιγμή, ανακατευθύνουμε ήρεμα, με σημαντικό για τον σκύλο ενισχυτή, προς τον επιθυμητό χώρο.
Δίνουμε, δηλαδή, τη δυνατότητα στον σκύλο να ασχοληθεί με κάτι ευχάριστο, λέει η κα Γκρούτση, στον χώρο που θέλουμε να ξαπλώνει.
Επίσης, επισημαίνει ότι, καλό θα ήταν, από τη στιγμή που δεν θέλουμε να ανεβαίνει στο κρεβάτι, να κάνουμε διαχείριση του χώρου μας και να κλείσουμε την πόρτα του υπνοδωματίου μας.
Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς υπογραμμίζει ότι για έναν σκύλο που είχε προηγουμένως μάθει να κοιμάται στο κρεβάτι του ανθρώπου του, η διαδικασία θα είναι περισσότερο χρονοβόρα και καταλήγει: «Σε κάθε περίπτωση, δίνουμε την εναλλακτική στον σκύλο, χωρίς να τον μαλώνουμε και να τον στρεσάρουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με αγάπη, υπομονή, σταθερότητα, θετική ενίσχυση και πολλές επαναλήψεις της επιβράβευσής του, θα έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα».
● Η κυρία Αθανασία Γκρούτση είναι νηπιαγωγός, πτυχιούχος του ΑΠΘ (Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης) με Μεταπτυχιακές Σπουδές στην «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας» στο τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ.
Έχει πιστοποιηθεί από τον κ. François Beiger ως ζωοθεραπεύτρια στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ζωοθεραπείας (Institut français de zoothérapie (IFZ)) και είναι μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Ζωοθεραπείας.
Έχει αποφοιτήσει από την Kynagon Dog Trainers Academy του κ. Δημοσθένη Μουμιάδη και είναι θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς.
Διαβάστε επίσης
