Μία απορία που έχουν ορισμένοι κηδεμόνες σκύλων είναι εάν ο ενήλικος αγαπημένος τους φίλος, που νοιώθει άβολα με διάφορα ερεθίσματα, μπορεί να κοινωνικοποιηθεί.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, δηλαδή από την κουταβίσια του ηλικία.
Γιατί πριν απαντηθεί το ερώτημα, «κοινωνικοποιείται ένας ενήλικος σκύλος;», η πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Βιβή Τσούγκα, βρίσκει σκόπιμο να εξηγήσουμε τα στάδια ανάπτυξής του.
«Ο σκύλος – κουτάβι, λοιπόν, τις δύο με πέντε πρώτες εβδομάδες της ζωής του βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο. Πρόκειται για το πρώτο στάδιο κοινωνικοποίησης.
Σε αυτό το στάδιο, το κουτάβι έρχεται σε επαφή με τη μαμά και την τοκετο-ομάδα, μαθαίνει τα όρια, αλλά και πώς να παίξει και να επικοινωνήσει με τα υπόλοιπα κουτάβια.
Από την τρίτη μέχρι και τη δωδέκατη εβδομάδα ξεκινά η κοινωνικοποίηση.
Στις 12 βδομάδες μπαίνει σε μια νεανική ηλικία.
Σιγά – σιγά, δηλαδή, έρχεται η σεξουαλική και κοινωνική ωρίμανσή του.
Έπειτα, από 8 μηνών μέχρι να κλείσει το πρώτο έτος της ζωής του, περνάει το στάδιο καταγραφής φοβιών.
Αυτό το διάστημα είναι μια πολύ σημαντική περίοδος για τον σκύλο μας, και καλό θα ήταν να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Τέλος, οι σκύλοι μας μπαίνουν στην τρίτη ηλικία περίπου στα 8+ έτη», ενημερώνει η κα Τσούγκα, και εξηγεί τι είναι κοινωνικοποίηση.
«Κοινωνικοποίηση είναι η διαδικασία κατά την οποία το κουτάβι μας έρχεται σε επαφή με διάφορα ερεθίσματα και τα συνδέει θετικά. Με απλά λόγια, είναι η διαδικασία κατά την οποία γνωρίζουμε τον κόσμο στο κουτάβι μας από τις πρώτες, κιόλας, εβδομάδες της ζωής του (1ο-2ο στάδιο κοινωνικοποίησης).
Κατά τη διαδικασία αυτή είναι αναγκαίο να φέρουμε το κουτάβι σε επαφή με ανθρώπους, άλλους σκύλους και ζώα, αλλά και με επιφάνειες, και να αισθανθεί μερικά αγγίγματα. Και όλα αυτά, σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
Η διαδικασία βασίζεται στον τρόπο που αντιλαμβάνεται ένας σκύλος το περιβάλλον του και δημιουργεί συνδέσεις από την αρχή», εξηγεί η κα Τσούγκα.
Όταν, λοιπόν, ένας σκύλος δεν έχει κοινωνικοποιηθεί όσο ήταν κουτάβι, τότε για να μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε να ξεπεράσει οτιδήποτε τον κάνει να νιώθει άβολα, χρησιμοποιούμε άλλες τεχνικές.
Γιατί, όπως ξεκαθαρίζει η πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, η διαδικασία κατά την οποία θέλουμε ένας ενήλικος σκύλος να συνδέσει κάτι θετικά, δεν ονομάζεται “κοινωνικοποίηση”.
«Σε έναν ενήλικο σκύλο θα χρησιμοποιήσουμε άλλες τεχνικές, με βάση το ιστορικό κάθε ζώου, αλλά και ανάλογα με τις συνδέσεις που έχει, ήδη, κάνει.
Μία από αυτές τις τεχνικές ονομάζεται «σταδιακή απευαισθητοποίηση».
Για παράδειγμα, αν έχουμε έναν σκύλο που νιώθει έντονο στρες στην παρουσία ενός άλλου σκύλου, θα πρέπει να ξεκινήσουμε την εκπαίδευσή μας από πολλά στάδια πίσω, από πολύ μακρινές αποστάσεις.
Και, σταδιακά, να πλησιάζουμε τον άλλον σκύλο, ανάλογα και πάλι με το πώς νιώθει εκείνη την ώρα ο σκύλος μας.
Αν θεωρήσουμε, λοιπόν, πως έχουμε φτάσει στο σημείο που ο σκύλος μας νιώθει άνετα στην παρουσία ενός άλλου σκύλου που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, θα ακολουθήσουμε αντίθετη θετική σύνδεση, και μέσα από συγκεκριμένες τεχνικές θα βοηθήσουμε τον σκύλο να «αγαπήσει» τους άλλους σκύλους», εξηγεί η κα Τσούγκα και διευκρινίζει: «Αν κατανοήσουμε πολύ καλά όσα αναφέρθηκαν, μπορούμε να καταλάβουμε πως ένας ενήλικος σκύλος δεν κοινωνικοποιείται με τον ίδιο τρόπο με ένα κουτάβι, αλλά με διάφορες άλλες τεχνικές, που θα βοηθήσουν πολύ περισσότερο τον ενήλικο σκύλο μας να νιώθει άνετα σε οποιαδήποτε κατάσταση».
Τέλος, επισημαίνει ότι «λόγω του ότι κάθε σκύλος είναι διαφορετικός, και χρειάζεται εξατομικευμένο πλάνο εκπαίδευσης, είναι χρήσιμο να συμβουλευτείτε τον εκπαιδευτή σας και να προσπαθήσετε να κάνετε κι εσείς τον ενήλικο σκύλο σας να αισθάνεται βέβαιος, χωρίς να έχει στρες και άγχος σε οποιαδήποτε κατάσταση βρεθεί».
Η πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Βιβή Τσούγκα
● Η κυρία Βιβή Τσούγκα είναι πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, απόφοιτος της σχολής Dogfully. Η αγάπη της για τα ζώα την ώθησε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την εκπαίδευση των σκύλων και, όπως υποστηρίζει, «είναι σκόπιμο να διδάσκεται σε όλους τους κηδεμόνες η «γλώσσα του σώματος» του σκύλου. Για να κατανοήσουν πραγματικά τον σκύλο τους και να επικοινωνήσουν μαζί του, έτσι ώστε να έχουν μία αρμονική συμβίωση».
Διαβάστε επίσης
