Είναι κάποιοι σκύλοι που όταν συναντούν παιδιά στον δρόμο… πετούν τη σκούφια τους από τη χαρά τους. Κάποιοι άλλοι… σφυρίζουν αδιάφοροι, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι.
«Οι σκύλοι είναι ένα υπέροχο κομμάτι στη ζωή πολλών παιδιών. Η συνύπαρξη ενός παιδιού με ένα ζώο είναι ευεργετική, για πολλούς λόγους. Μπορεί να διδάξει στο παιδί υπευθυνότητα, φιλία, ενσυναίσθηση, συνεργασία, υπομονή και πολλά άλλα. Μερικοί σκύλοι είναι εξαιρετικοί σύντροφοι για μεγαλύτερα παιδιά, ενώ κάποιοι άλλοι είναι πιο υπομονετικοί και κατάλληλοι για μικρότερα παιδάκια», διευκρινίζει η πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και σκύλων θεραπείας, Μαρία Στογιάννη.
Ωστόσο, όπως λέει, η σχέση μεταξύ παιδιού και σκύλου μπορεί να εξελιχθεί σε καταστροφή, καθώς κάποιοι σκύλοι είναι φυσιολογικό να φοβούνται τα παιδιά. Ειδικά αν δεν έχουν μεγαλώσει μαζί τους, ή αν εκείνα (παιδιά) τους έχουν πειράξει κατά το παρελθόν. Ακόμη και μια άσχημη εμπειρία μπορεί να δημιουργήσει στον σκύλο μια αποστροφή ή φόβο, που είναι δύσκολο να διαγραφεί.
Γιατί, όμως, ένας σκυλάκος βλέπει με διαφορετικό «μάτι» ένα παιδί;
«Τα μικρά παιδιά κάνουν «περίεργες» (για τους σκύλους) κινήσεις, τρέχουν, μιλούν με ψιλή φωνή, βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τα σκυλιά, λόγω του ύψους τους, και συχνά ενδιαφέρονται για παρόμοια πράγματα (παιχνίδια, φαγητό).
Επίσης, τα παιδιά μπορεί να συμπεριφέρονται ανάρμοστα στα σκυλιά, τραβώντας την ουρά τους, τη γούνα, ή τα αυτιά τους.
Ανεξάρτητα από το εάν ένας σκύλος είναι καθαρόαιμος ή ημίαιμος, σημαντικό ρόλο παίζει η ιδιοσυγκρασία του σκύλου, η κοινωνικοποίησή του, ο τρόπος που μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε. Γι’ αυτό και δεν είναι καλό να βάζουμε «ταμπέλες» σε κάποιες ράτσες ως επιθετικές», τονίζει η κα Στογιάννη.
Τα παιδιά, λοιπόν, όταν βρίσκονται σε πάρκα/πλατείες, ακόμη και στον δρόμο, συνηθίζουν να παίζουν, να κάνουν ποδήλατο/πατίνι, να τρέχουν, να κυνηγιούνται μεταξύ τους και διάφορα άλλα. Τότε μπορεί να εμφανιστεί ένας αδέσποτος σκυλάκος, ακόμη και ένας που έχει κηδεμόνα, αλλά είναι ελεύθερος. Πώς πρέπει να αντιδρούν τα παιδιά στην παρουσία ενός σκύλου;
«Ένα κύριο ένστικτο του σκύλου είναι το κυνήγι. Τα παιδιά με ποδήλατα ή πατίνια δεν πρέπει να θεωρούν ότι μπορούν να τρέξουν πιο γρήγορα από έναν σκύλο. Το πιθανότερο είναι ότι δεν μπορούν.
Αν το παιδί βρεθεί απέναντι σε έναν σκύλο, ενώ κάνει ποδήλατο, το καλύτερο που έχει να κάνει, είναι να σταματήσει, να κατέβει από το ποδήλατο και να το τοποθετήσει ανάμεσα στον σκύλο και τον εαυτό του.
Όταν δεν υπάρχει τίποτα να κυνηγήσει, ο σκύλος θα χάσει το ενδιαφέρον του και θα φύγει.
Καλύτερο είναι να μείνει ακίνητο, ακόμη κι αν ο σκύλος κάνει κύκλους γύρω από το ποδήλατο για να το μυρίσει.
Αντίστοιχα, όταν ένα παιδί συναντήσει έναν άγνωστο σκύλο, που δεν ξέρει τις διαθέσεις του, καλό θα είναι να «κάνει το δέντρο». Αυτό δουλεύει ως εξής: Το παιδί σταματάει και στέκεται ακίνητο. Διπλώνει τα χέρια (κλαδιά) του μπροστά του. Κοιτάζει τα πόδια (ρίζες) του να μεγαλώνουν. Ξεκινάει να μετράει μέσα στο μυαλό του, ώσπου ο σκύλος να φύγει, ή να έρθει βοήθεια. Δεν θα πρέπει να κάνει κινήσεις, να αρχίσει να φωνάζει, ή να τον κοιτάζει στα μάτια», εξηγεί η κα Στογιάννη.
Δεν είναι λίγα τα παιδιά που αγαπούν τους σκύλους και, όταν τους συναντούν στον δρόμο, τρέχουν να τους χαιρετήσουν.
Ωστόσο, «είναι σημαντικό να παίρνουμε πάντα την άδεια του κηδεμόνα πριν πλησιάσουμε ή χαϊδέψουμε τον σκύλο.
Τα παιδιά, συνήθως, θέλουν να χαϊδέψουν όποιον σκύλο δουν. Αλλά δεν είναι όλοι οι σκύλοι φιλικοί ή ανεκτικοί με τα παιδιά.
Μάθετε στα παιδιά να μην πλησιάζουν έναν αδέσποτο ή ελεύθερο σκύλο. Τα αδέσποτα σκυλάκια συνήθως πεινούν, διψούν, μπορεί να είναι τραυματισμένα – και, δυστυχώς, σχεδόν τα περισσότερα φοβούνται.
Τα παιδιά θα πρέπει να διδαχθούν να μένουν μακριά από σκύλους που δεν γνωρίζουν, καθώς και όταν δεν είναι κάποιος ενήλικας μαζί τους.
Ανεξάρτητα από τη ράτσα, οποιοσδήποτε σκύλος μπορεί να δαγκώσει, οπότε είναι σημαντικό να συζητήσετε με τα παιδιά σας για το πώς θα παραμείνουν ασφαλή με τους σκύλους που δεν γνωρίζουν.
Μάθετέ τους να σέβονται τα ζώα, όπως και:
– Να μην τρέχουν όταν βλέπουν έναν σκύλο – είτε μακριά του, είτε καταπάνω του
– Να μη σκύβουν από πάνω του και να μην απλώνουν το χέρι τους για να το μυρίσει
– Να μην τον αγκαλιάζουν, προσπαθούν να τον σηκώσουν αγκαλιά, ή να τον φιλήσουν
– Να μην τον πειράζουν/ενοχλούν, ή του πετούν αντικείμενα
– Να μην τον κοιτούν έντονα στα μάτια
– Να μην του φωνάζουν/ουρλιάζουν
– Να μην πλησιάζουν έναν σκύλο που τρώει, κοιμάται, έχει κουτάβια, ή φυλάει κάποιο αντικείμενο», επισημαίνει η κα Στογιάννη και προσθέτει: «Οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν τη «γλώσσα του σώματος» ενός σκύλου, τι συνιστά έκτακτη ανάγκη μεταξύ σκύλου και παιδιού, και τις ενδείξεις που φανερώνουν ότι ένας σκύλος μπορεί να δαγκώσει. Οι περισσότεροι γονείς παρασύρονται από τις καλές προθέσεις του παιδιού και δεν καταλαβαίνουν πότε ένας σκύλος παρουσιάζει σημάδια άγχους. Όλα αυτά μαθαίνονται εύκολα».
Γι΄αυτό, η πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και σκύλων θεραπείας, Μαρία Στογιάννη, δίνει χρήσιμες συμβουλές στους γονείς:
● Να επιβλέπετε πάντα τα παιδιά
Όλοι είμαστε απασχολημένοι και έχουμε ένα σωρό πράγματα να κάνουμε. Γι’ αυτό και τα περισσότερα δαγκώματα σκυλιών συμβαίνουν όταν ένας ενήλικας δεν είναι κοντά. Επιβλέπετε τα παιδιά όταν είναι σε μέρος όπου υπάρχουν ελεύθερα σκυλιά (πχ. πάρκο, δρόμο, κ.λπ) .
● Μην προσεγγίσετε έναν αδέσποτο/ελεύθερο σκύλο
Διδάξτε στα παιδιά να μην πλησιάζουν, ποτέ, ένα σκυλί που δεν γνωρίζουν και δεν συνοδεύεται από έναν ενήλικα. Καλύτερα να είναι ασφαλή με το να μείνουν μακριά.
● Φτιάξτε «κανόνες»
Δημιουργήστε μια λίστα με κανόνες στην οικογένειά σας σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους σκύλους.
● Μάθετέ τους τη «γλώσσα του σώματος» του σκύλου
Τα σκυλιά επικοινωνούν με το σώμα τους, και τα περισσότερα θα δείξουν κάποια σημάδια πριν από το δάγκωμα. Για παράδειγμα, το κούνημα της ουράς δεν σημαίνει πάντα ότι το σκυλί είναι φιλικό και χαρούμενο.
● Γνωρίστε τα σημάδια άγχους
Οι σκύλοι, όταν αγχώνονται ή στρεσάρονται, προσπαθούν να «επικοινωνήσουν» μαζί μας, δίνοντας κάποια σήματα, όπως το χασμουρητό, το γύρισμα του κεφαλιού προς την αντίθετη κατεύθυνση από εμάς, κ.ά.
● Προσέξτε για τάσεις αποφυγής
Εάν ο σκύλος απομακρύνεται, μην επιτρέψετε στο παιδί να τον ακολουθήσει. Οι σκύλοι, σε μία δύσκολη γι’ αυτούς κατάσταση, θα προτιμήσουν να φύγουν. Αν δεν έχουν αυτήν την ευκαιρία, η επόμενη επιλογή τους είναι η επίθεση.
• Η κυρία Μαρία Στογιάννη είναι πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και σκύλων θεραπείας. Δεν συμφωνεί με την ιδέα της κυριαρχίας, ή της χρήσης βίας.
Διδάσκει νέους εκπαιδευτές, αρθρογραφεί σε περιοδικά και Διαδίκτυο, συμμετέχει εθελοντικά σε προγράμματα ενημέρωσης σχολείων, ραδιοφωνικές εκπομπές & φιλοζωικά σωματεία. Έχει γράψει και εκδώσει το βιβλίο «Σπιτικές συνταγές για σκύλους» και έχει δημιουργήσει, με την κυρία Τέρψη Πασχάλη, το εθελοντικό, πρωτοποριακό και μοναδικό για την Ελλάδα, πρόγραμμα σκύλων θεραπευτικής επαφής (Animal Assisted Therapy) για άτομα με αναπηρίες και ψυχικές ασθένειες, με εξαιρετικά αποτελέσματα από το 2012 μέχρι σήμερα.
Διαβάστε επίσης