Μία αγαπημένη ασχολία του σκύλου είναι να μασά διάφορα αντικείμενα.
Μία συμπεριφορά, που δεν «εγκρίνουν» οι κηδεμόνες σκύλων.
Ωστόσο, «είναι φυσιολογικό, τόσο για τα κουτάβια όσο και για τα ενήλικα σκυλιά, να μασουλάνε πράγματα.
Το μασούλημα είναι ο τρόπος τους για να ανακαλύψουν τον κόσμο. Εμείς το κάνουμε με την αφή, χρησιμοποιώντας τα χέρια μας, ενώ οι σκύλοι με το στόμα, μιας και δεν έχουν χέρια.
Το μασούλημα είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά των σκύλων, αν και μη αποδεκτή από τους ανθρώπους. Εκφράζει πολλές ανάγκες τους, τις οποίες αν τις ικανοποιήσουμε, θα δούμε σημαντικά λιγότερες καταστροφές στα πράγματά μας.
Στα νεαρά σκυλιά είναι ένας τρόπος να ανακουφιστούν από τον πόνο των δοντιών που βγαίνουν.
Σε ενήλικα σκυλιά, πάλι, είναι μια φυσιολογική διαδικασία, προκειμένου να καθαρίσουν τα δόντια τους και να δυναμώσουν τα σαγόνια τους.
Εκτός, όμως, από αυτούς τους λόγους, πολλές φορές, το μασούλημα προέρχεται από βαρεμάρα, άγχος και εκνευρισμό», επισημαίνει η σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων, Αλεξάνδρα Ιατρού.
Οι λόγοι και πώς θα διορθώσετε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά
Η σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων εξηγεί τις αιτίες που ένας σκύλος μασουλάει αντικείμενα, και δίνει πολύτιμες συμβουλές.
1) Ανακουφίζει τον πόνο που νιώθουν τα νεαρά σκυλιά όταν βγάζουν δόντια και, παράλληλα, είναι τρόπος ανακάλυψης του κόσμου
Το κουτάβι μας μασουλάει πράγματα από την ανάγκη του, τόσο να ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του, όσο και να ανακουφίσει τα ούλα του από τον πόνο των νέων δοντιών που φυτρώνουν.
Ακριβώς όπως με τα μωρά που κλαίνε και ζητούν την πιπίλα τους, στα κουτάβια υπάρχει έντονος πόνος, άρα και εκνευρισμός, και ο σκύλος ψάχνει να βρει να μασουλήσει κάτι, προκειμένου να ανακουφιστεί.
Αυτή η φάση ξεκινά στην ηλικία των τριών μηνών και ολοκληρώνεται περίπου στους έξι μήνες.
Επιπλέον, είναι ένας τρόπος να παίζει. Αν αποχωρίστηκε πρόωρα τη μητέρα και τα αδέρφια του -πριν τους 2-2,5 μήνες- δεν πρόλαβε να διδαχθεί πόσο δυνατά μπορεί να δαγκώνει πάνω στο παιχνίδι.
Ως νέοι του κηδεμόνες, αντί να του φωνάζουμε και να το μαλώνουμε, οφείλουμε να του διδάξουμε ποια είναι τα όρια, και να του παρέχουμε εναλλακτικές λύσεις.
Για παράδειγμα, παιχνίδια τα οποία μπορούμε να τα γεμίζουμε με φαγητό και να του τα προσφέρουμε παγωμένα, θα βοηθήσουν το κουτάβι μας να χαλαρώσει και να ανακουφιστεί από τον πονόδοντό του.
Επιπλέον, σεβόμενοι την ανάγκη του να μασουλάει πράγματα γενικότερα, μπορούμε να το καθοδηγούμε να ασχολείται με τα δικά του παιχνίδια.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω πώς όχι, ένα πλαστικό, άγευστο παιχνίδι δεν μπορεί να συγκριθεί με τα δερμάτινα, μυρωδάτα παπούτσια σας. Γι΄ αυτό διαλέγουμε πάντα μαλακά παιχνίδια για τα κουτάβια μας, που θα τους προκαλούν το ενδιαφέρον και θα τους είναι ευχάριστα στο μασούλημα.
Τέλος, το σύνθημα «Άστο» μπορεί να διδαχθεί σε αυτή την ηλικία, και θα βοηθήσει εξαιρετικά.
2) Άγχος αποχωρισμού
Τα σκυλιά που πάσχουν από άγχος αποχωρισμού τείνουν να εκφράζουν καταστροφικές συμπεριφορές, όταν παραμένουν μόνα τους, έστω και για σύντομα χρονικά διαστήματα.
Το μασούλημα είναι ένας μηχανισμός αντιστρές, ο οποίος τα βοηθά να ρίξουν τα επίπεδα της αδρεναλίνης στον οργανισμό τους.
Ενεργοποιεί την απελευθέρωση ενδορφινών και, ως εκ τούτου, είναι ένα «φάρμακο» που ο σκύλος έχει στη διάθεσή του για να «θεραπευθεί» από το άγχος.
Άλλες αγχολυτικές συμπεριφορές για τον σκύλο είναι το γαύγισμα, το γλείψιμο και η αφόδευση ούρων ή κοπράνων.
Σε καμία περίπτωση μη μαλώσετε ή τιμωρήσετε τον σκύλο σας, μιας και θα κάνετε το πρόβλημα χειρότερο.
Αν πιστεύετε ότι ο σκύλος σας βιώνει άγχος αποχωρισμού, καλό θα ήταν να έρθετε σε επικοινωνία με κάποιον σύμβουλο συμπεριφοράς και εκπαίδευσης σκύλων.
3) Έλλειψη σωματικής ή πνευματικής εκτόνωσης
Αν ο σκύλος σας δεν λαμβάνει καθημερινά την κατάλληλη σωματική και πνευματική άσκηση που χρειάζεται, θα βρει τρόπους να απασχολήσει τον εαυτό του μόνος του.
Ένας τέτοιος τρόπος είναι το μασούλημα αντικειμένων και ειδικά των δικών σας (παπούτσια, παντόφλες, κουβέρτες έπιπλα).
Με αυτόν τον τρόπο γεμίζει την ώρα του και καταπολεμά τη βαρεμάρα του, ενώ -τι καλά!- μόλις κέρδισε και την προσοχή σας, έστω κι αν αυτή είναι αρνητική.
Για να αποφύγετε τέτοιες συμπεριφορές, δώστε στον σκύλο σας όσα έχει πραγματικά ανάγκη.
Βοηθήστε τον να κάνει σωστές επιλογές. Παίξτε μαζί του, κάντε ευχάριστες μεγάλες βόλτες, εκπαιδεύστε τον με θετική ενίσχυση και δώστε του πρόσβαση σε μασητικά παιχνίδια ή παζλ φαγητού, στα οποία θα μπορεί να εκδηλώσει όλες τις σκυλίσιες φυσιολογικές συμπεριφορές του.
4) Άγχος και εκνευρισμός
Ο σκύλος, όταν βρίσκεται εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που δεν μπορεί να διαχειριστεί, νιώθει άγχος και εκνευρισμό.
Για παράδειγμα: τρομάζει από κάτι έξω στη βόλτα του και αρχίζει να μασουλάει τον οδηγό του.
Όπως προείπαμε, είναι μια ασυναίσθητη συμπεριφορά που τον βοηθά να καλμάρει και να χαλαρώσει. Για να τον βοηθήσετε, αποφύγετε, όσο είναι δυνατό, καταστάσεις που τον αγχώνουν και στρέψτε του το ενδιαφέρον σε μια εναλλακτική συμπεριφορά, ή σε αντικείμενο – παιχνίδι.
Τη φύση και τις ιδιαιτερότητες του σκύλου δεν τις τιμωρούμε, όπως τονίζει η κα Ιατρού: «Σεβαστείτε τις ανάγκες του σκύλου και τις ιδιαιτερότητές του ως ανεξάρτητου ζώου. Πρωτίστως, μην είστε τιμωρός. Το να μαλώσετε, χτυπήσετε, φωνάξετε στον σκύλο σας για κάτι που έχει κάτι και είναι φυσιολογικό, μόνο ανθρώπινο και δίκαιο δεν είναι.
Αντ’ αυτού προσπαθήστε να δώσετε χρόνο στη σχέση σας και να δείξετε κατανόηση. Να του διδάξετε όσα θέλετε να μάθει και να του παρέχετε το αίσθημα πληρότητας, καλύπτοντας τις ανάγκες του.
Το μάλωμα δεν βοηθά. Γεγονός είναι ότι τα σκυλιά δεν είναι σε θέση να συνδέσουν τις ενέργειές τους με την αντίδρασή σας. Ανταποκρίνονται στο φόβο και τον πόνο, χωρίς να εκτιμούν πλήρως την αιτία και το αποτέλεσμα.
Γι΄ αυτόν τον λόγο, ανταμείψτε τις συμπεριφορές που θέλετε, και ανακατευθύνετε αυτές που δεν θέλετε σε άλλες, πιο επιθυμητές. Μείνετε δίκαιοι. Μείνετε ηθικοί. Μείνετε θετικοί».
• Η κυρία Αλεξάνδρα Ιατρού είναι σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων, απόφοιτος της σχολής Cane Sentio και πτυχιούχος του Τμήματος Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Έχει εθελοντική ενασχόληση με αδέσποτα ζώα περισσότερο από μια δεκαετία και εκπαιδεύει με επιστημονικές μεθόδους, βασισμένες πάνω στον συμπεριφορισμό, χρησιμοποιώντας επιβράβευση και σεβασμό προς τον σκύλο.
Και, όπως υποστηρίζει: «το πιο σημαντικό, άλλωστε, στην εκπαίδευση είναι να γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε για τον σκύλο μας, και εκείνος θα ακολουθήσει».
Διαβάστε επίσης