Δεν υπάρχει σκύλος που να μην αρπάζει τροφή, ή/και αντικείμενα που βρίσκονται στο πάτωμα ή το έδαφος. Η μεγαλύτερη ανησυχία των κηδεμόνων σκύλων είναι να μη φάει ο μικρός τους φίλος δηλητηριασμένη τροφή ή κάτι που θα διαταράξει την υγεία του.
Υπάρχει, όμως, μία άσκηση που κάνει καλό στην υγεία του σκύλου, και διευκολύνει την καθημερινότητά μας. Και είναι η εντολή «Άστο». Μάλιστα, ο σκυλάκος δεν βάζει καθόλου στο στόμα του τον… απαγορευμένο καρπό.
«Είναι μια άσκηση που χρησιμεύει στο να μην αρπάζει ο σκύλος μας φαγητό, ή κάποιο αντικείμενο που βρίσκεται στο πάτωμα του σπιτιού μας, ή στο δρόμο. Το τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να βλέπει αυτό που θέλει, αλλά να γυρνάει και να μας κοιτάζει, να του λέμε «Άστο», και να τον επιβραβεύουμε. Είναι το τέλειο επίπεδο», εξηγεί η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, κυρία Ανθή Αγγελικάκη.
Και πώς θα έχουμε αυτήν την πολυπόθητη επιτυχία;
Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, υπάρχουν κάποια στάδια, διευκρινίζει η κυρία Αγγελικάκη και τονίζει ότι βασική προϋπόθεση είναι να μη βάλουμε τον σκύλο στη διαδικασία της διεκδίκησης.
«Ξεκινάμε την εκμάθηση της άσκησης πάντα μέσα στο σπίτι. Βάζουμε στο πάτωμα και σε διάφορα σημεία του σπιτιού κάτι ουδέτερο, που ναι μεν θα του τραβήξει την προσοχή και θα πάει να το μυρίσει, αλλά δεν θα το αρπάξει. Για παράδειγμα, ένα πορτοκάλι ή ένα κομμάτι χαρτί – με την προϋπόθεση ότι ο σκύλος δεν έχει την τάση να τα βάζει στο στόμα του. Διαφορετικά, βάζουμε κάτι που ξέρουμε ότι ο σκύλος μας θα αδιαφορήσει», λέει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και αποσαφηνίζει ότι όταν βάζουμε το «δόλωμα», ο σκύλος μας δεν πρέπει να μας δει.
«Φέρνουμε τον σκύλο στον χώρο, και με το που το μυρίσει, τον πλησιάζουμε λέγοντάς του ‘Άστο’. Του προσφέρουμε την καθημερινή του λιχουδιά. Μετά τον καθοδηγούμε στο επόμενο, και ξανακάνουμε τη διαδικασία. Την άσκηση την επαναλαμβάνουμε 4-5 φορές. Στο επόμενο βήμα θα προχωρήσουμε όταν ο σκύλος μας το βλέπει, αλλά δεν του δίνει καμία σημασία. Επιβραβεύουμε πάντα τη καλή του συμπεριφορά», τονίζει η κυρία Αγγελικάκη.
Στη συνέχεια βάζουμε κάτω κάτι που είναι πιο δελεαστικό, όπως λέει η ίδια, αλλά δεν μπορεί εύκολα να το φάει. Όπως μία κροκέτα τυλιγμένη σε αλουμινόχαρτο. Μόλις το μυρίσει, τον πλησιάζουμε και του λέμε «Άστο». Τον επιβραβεύουμε όταν γυρίσει να μας κοιτάξει.
Στην περίπτωση που αδιαφορήσει, επισημαίνει η θετική εκπαιδεύτρια, του βάζουμε τη λιχουδιά που κρατάμε κοντά στη μύτη του, για να του αποσπάσουμε την προσοχή. Και του την προσφέρουμε. Τον απομακρύνουμε από το σημείο και τον πηγαίνουμε στο επόμενο «δόλωμα».
«Όταν έχουμε επιτυχία 100% προχωράμε στο επόμενο βήμα, που είναι να τυλίξουμε μέσα στο αλουμινόχαρτο κάτι πιο δελεαστικό, όπως ζαμπόν, ή ένα κομμάτι κοτόπουλο. Το αλουμινόχαρτο το αφαιρούμε όταν δεν είναι επίμονος και αντιδρά άμεσα στο ‘Άστο’. Σταδιακά το ‘δόλωμα‘ γίνεται πιο δελεαστικό και μειώνεται η αξία της επιβράβευσης. Στόχος μας είναι να το αγνοεί, ή να ανταποκρίνεται άμεσα όταν του λέμε ‘Άστο’ σε οτιδήποτε υπάρχει κάτω. ‘Δόλωμα‘ μπορεί να είναι οτιδήποτε του κεντρίζει το ενδιαφέρον, όπως μια παντόφλα. Είναι μια άσκηση που διευκολύνει και την καθημερινότητά μας», αναφέρει η κυρία Αγγελικάκη.
Αφού είμαστε ικανοποιημένοι από τις επιδόσεις του σκύλου μας, ξεκινάμε να εφαρμόζουμε την άσκηση στο μπαλκόνι ή την αυλή, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, λέει η κυρία Αγγελικάκη.
Την άσκηση θα την επιχειρήσουμε στον δρόμο, σύμφωνα με την ίδια, όταν θα έχουμε φτάσει σε ικανοποιητικά αποτελέσματα στο μπαλκόνι/αυλή. Βγαίνουμε στον δρόμο και εφοδιαζόμαστε με τα «δολώματα». Τηρούμε τη σειρά των βημάτων που προαναφέραμε. Δηλαδή, ξεκινάμε με τα πορτοκάλια και πηγαίνουμε στο επόμενο βήμα όταν έχουμε την επιτυχία που επιθυμούμε.
Για την άσκηση «Άστο» μπορούμε να χρησιμοποιούμε και παιχνίδια του, πάλι κατά τον ίδιο τρόπο, λέει η κυρία Αγγελικάκη και διευκρινίζει: «Αν από το ένα βήμα στο άλλο βλέπουμε ότι δεν αντιδρά τόσο άμεσα όσο θέλουμε, τότε μειώνουμε την αξία του «δολώματος». Όταν αυξάνεται η αξία του δολώματος, αυξάνουμε λίγο και την αξία της επιβράβευσης, μέχρι να μάθει καλά την άσκηση. Σταδιακά μειώνουμε την αξία της επιβράβευσης, μέχρι να την αντικαταστήσουμε με τη λιχουδιά βόλτας».
Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη
*Η κυρία Ανθή Αγγελικάκη είναι απόφοιτη της Σχολής Star DogsTrainers Academy, εμπλουτίζει συνεχώς τις γνώσεις της ως προς την εκπαίδευση και τη συμπεριφορά των ζώων συντροφιάς, ενώ τον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τον εθελοντισμό, τον αθλητισμό και τη ζωγραφική. Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάρτη του 1989 και από την παιδική της ηλικία μεγάλωνε με γάτες.
Όταν ήταν 22 χρονών διέσωσε και υιοθέτησε αδέσποτο σκύλο, που ήταν σοβαρά χτυπημένος από αυτοκίνητο. Και εκείνη ήταν η στιγμή που αποφάσισε να αφοσιωθεί και στους σκύλους.
Διαβάστε επίσης
