Ο Ολλανδικός Ποιμενικός είναι ένας σπάνιος σκύλος, όχι μόνον επειδή υπάρχει σε περιορισμένο αριθμό –1.698 είναι τα εγγεγραμμένα σκυλιά παγκοσμίως-, αλλά και γιατί διαθέτει σπάνιο χαρακτήρα και ευφυΐα.
Είναι πολυτάλαντος, άγρυπνος φρουρός για την οικογένειά του, τρυφερός και «ξεχειλίζει» από αυτοπεποίθηση.
Χαρακτήρας και ιδιοσυγκρασία
«Ο Ολλανδικός Ποιμενικός είναι στοργικός, υπάκουος, πολύ πιστός και γεμάτος αυτοπεποίθηση. Δεν είναι απαιτητικός, έχει μεγάλη αντοχή και βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση. Είναι ο ορισμός ενός γνήσιου τσοπανόσκυλου.
Είναι ένας σπουδαίος οικογενειακός σκύλος, ιδανικός σύντροφος και προστατευτικός με τους ανθρώπους του.
Φιλικός, αρκεί ο ιδιοκτήτης του να τον εκπαιδεύσει και να τον κοινωνικοποιήσει, αλλά και να του θέσει τα όριά του από μικρή ηλικία, έτσι ώστε να υπάρξει μια αρμονική σχέση.
Ένας σκύλος που πρέπει να είναι με τους ανθρώπους του, καθώς δεν αντέχει να μένει πολλές ώρες μόνος του», περιγράφει ο εκτροφέας της φυλής, Θέμης Παναγιωτόπουλος.
Ο εκτροφέας της φυλής Ολλανδικός Ποιμενικός, Θέμης Παναγιωτόπουλος
Είναι ένας σκύλος που χρειάζεται να είναι απασχολημένος, όπως λέει ο εκτροφέας, και έχει ανάγκη την άσκηση. Διαφορετικά, θα βρει άλλους τρόπους για να «διασκεδάσει», όπως το μάσημα, ή το σκάψιμο.
«Είναι ένας σκύλος που χρειάζεται πολλή άσκηση. Η βόλτα του θα πρέπει να συνδυάζει την εκτόνωσή του με μπαλάκια -και γενικότερα το παιχνίδι-, το τρέξιμο, το μύρισμα και, το καλοκαίρι, το μπάνιο στη θάλασσα. Του αρέσει το νερό», τονίζει ο εκτροφέας και συμπληρώνει: «Ιδανικό σπίτι για τον Ολλανδικό Ποιμενικό είναι αυτό που διαθέτει αυλή, όπου θα μπορεί να παίζει και να εκτονώνεται.
Μπορεί να ζήσει και σε διαμέρισμα, αρκεί να ικανοποιούνται οι ανάγκες του για άσκηση».
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κλαμπ Ολλανδικού Ποιμενικού, είναι ένας σκύλος που διαπρέπει στα αγωνίσματα Ring και RCI, ενώ το Ολλανδικό Κλαμπ Ολλανδικού Ποιμενικού κάνει λόγο για έναν σκύλο που είναι κατάλληλος για σωματοφυλακή, φύλαξη εγκαταστάσεων, και για τα Σώματα Ασφαλείας (σκύλος καταστολής). Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σκύλος έρευνας και διάσωσης, για εκρηκτικά και ναρκωτικά, αλλά και ως οδηγός τυφλών.
Μάλιστα, οι σκύλοι της φυλής, παρόλο που δεν είναι τόσο διαδεδομένοι, κερδίζουν «έδαφος» για την αστυνομική και στρατιωτική εργασία τους.
«Έχει έξυπνη έκφραση και ιδιοσυγκρασία γεμάτη ζωντάνια. Είναι δυνατός, ενεργός, και αυτό αντικατοπτρίζεται και στο «μυαλό» του: είναι έξυπνος και μαθαίνει γρήγορα.
Τα χαρακτηριστικά αυτά τον καθιστούν έναν ιδανικό σκύλο για βοσκή, υπακοή και ευκινησία.
Ο Ολλανδικός Ποιμενικός ταιριάζει και με άλλα σκυλιά, αλλά και με οποιοδήποτε ζώο.
Με ανθρώπους που δεν γνωρίζει είναι επιφυλακτικός, ενώ από τα οικεία του πρόσωπα αναζητά την προσοχή και τα χάδια τους.
Περπατάει στον δρόμο με αυτοπεποίθηση και καμαρωτός.
Αυτά τα χαρακτηριστικά δημιουργούν έναν πιστό φύλακα και προστάτη του σπιτιού», λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος
Υγεία
Ο εκτροφέας αναφέρει ότι δεν έχουν κληρονομικές παθήσεις, όμως οι εκτροφείς θα πρέπει να εξετάζουν τα σκυλιά τους για δυσπλασία ισχίου, όπως και για καρδιολογικές παθήσεις, αλλά και το DNA profile.
Ζουν 12 με 15 χρόνια.
Περιποίηση
Η περιποίησή του δεν είναι ιδιαίτερη. Ένα μπάνιο και χτένισμα, όταν χρειάζεται, είναι αρκετό. Πιο τακτικό βούρτσισμα χρειάζεται όταν ρίχνει την τρίχα του.
Εμφάνιση
Ο Ολλανδικός Ποιμενικός είναι μεσαίου μεγέθους, αναφέρει ο εκτροφέας, έχει ύψος 21-24 ίντσες και ζυγίζει, περίπου, 40 κιλά.
«Είναι ελαφρώς μακρύτερος από ό,τι ψηλός, με βαθύ στήθος, δυνατά πτερύγια και μικρή ισχυρή πλάτη.
Το τρίχωμά του υπάρχει σε τρεις διαφορετικούς τύπους: κοντό, μακρύ και τραχύ.
Εμφανίζεται σε μια ποικιλία χρωμάτων, όπως: brindle, γκρίζο brindle, αλάτι και πιπέρι (ραβδωτό γκρι), blue grey, gold brindle και silver brindle.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του σκύλου είναι η ασυνήθιστα μακριά γλώσσα του, η οποία έχει την τάση να ξεχειλίζει από το στόμα», λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος.
Ο κ. Θέμης Παναγιωτόπουλος
Ιστορία
Όσο για την ιστορία της φυλής, ο εκτροφέας Θέμης Παναγιωτόπουλος αναφέρει:
«Το πρώτο πρότυπο της φυλής δημιουργήθηκε το 1898. Και επειδή ήταν σπάνια σκυλιά, έγινε αποδεκτό οποιοδήποτε χρώμα γούνας.
Αρχικά, χρησιμοποιήθηκαν σε ολλανδικά αγροκτήματα για τη φύλαξη κοπαδιών και γενικότερα για να καλύπτουν τις ανάγκες της αγροτικής ζωής.
Η φυλή ήταν αρκετά δημοφιλής εκείνη την εποχή, και το 1914, όταν ο πληθυσμός τους άρχισε να αυξάνεται, το πρότυπο άλλαξε, ώστε να επιτρέπεται να γίνονται αποδεκτές μόνον οι παραλλαγές του.
Αυτό έγινε σε μεγάλο βαθμό για να ξεχωρίσει ο Ολλανδικός Ποιμενικός από τον Γερμανικό και τον Βέλγικο Ποιμενικό, του οποίου η αξιοσημείωτη διαφορά βρίσκεται στα αυτιά. Του Ολλανδικού Ποιμενικού είναι πιο κοντά στην κορυφή του κρανίου, από ό,τι στις άλλες δύο φυλές.
Ο εκτροφέας της φυλής, Θέμης Παναγιωτόπουλος
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο πληθυσμός της φυλής παρουσίασε μεγάλη μείωση και έφτασε στα όρια της εξαφάνισης.
Σταμάτησε η αναπαραγωγή και τα σκυλιά πέθαιναν από ασιτία.
Όμως, μια «χούφτα» ολλανδοί κτηνοτρόφοι ήταν αποφασισμένοι να σώσουν τη φυλή. Έτσι ξεκίνησε μια εντελώς νέα γραμμή, και τα σημερινά σκυλιά είναι οι απόγονοί τους.
Το 1959 ξεκίνησε εκ νέου η αναπαραγωγή της φυλής, και η δημοτικότητά της αυξήθηκε. Μάλιστα, επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες.
Σήμερα ο Ολλανδικός Ποιμενικός εξακολουθεί να είναι μια σπάνια φυλή, καθώς τα εγγεγραμμένα σκυλιά παγκοσμίως είναι μόλις 1.698».
Διαβάστε επίσης
