Προκαλεί εντύπωση με το μέγεθος και τη μεγαλοπρέπεια του. Η περήφανη συμπεριφορά του αποπνέει θαυμασμό.
Ο σκύλος της φυλής Αμερικάνικο Ακίτα συνδυάζει τη δυνατή προσωπικότητα με την στοργικότητα και την αφοσίωση που δείχνει στην οικογένεια του.
Ένας σκύλος με έντονο το ένστικτό της φύλαξης και ο άνθρωπός του θα πρέπει να έχει τον χρόνο να ασχοληθεί μαζί του, έτσι ώστε να τον διαπαιδαγωγήσει σωστά.
Προσωπικότητα
«Είναι σκυλί με έντονη προσωπικότητα: αξιοπρεπές, υπάκουο, θαρραλέο, ατρόμητο και περήφανο.
Πιστό και προστατευτικό.
Το ξεχωριστό γνώρισμά του είναι το ισχυρό δέσιμο που αναπτύσσει με τους ανθρώπους του.
Στοργικός, επιζητά τα χάδια των δικών του ανθρώπων, σαν … γάτα. Δένεται με άτομα του οικογενειακού κύκλου και δείχνει τον ενθουσιασμό και τη χαρά του.
Τα πηγαίνει καλά με τα παιδιά της οικογένειας, αλλά δεν είναι ανεκτικός με εκείνα που δεν γνωρίζει.
Γίνεται νευρικό εάν ζει σε ένα περιβάλλον με φωνές και εντάσεις.
Είναι σοβαρά, μετρημένα σκυλιά.
Αγαπάει να ζει με την οικογένεια του. Δεν μπορεί να ζήσει μόνο του σε αυλές και οικόπεδα, αλλά ούτε και δεμένος. Γιατί τότε θα αναπτύξει το ένστικτό της φύλαξης, και, πιθανότητα να εξελιχθεί σε ένα επικίνδυνο σκυλί, δύσκολο στο χειρισμό. Χρειάζεται να είναι από πάνω του όλη η οικογένεια του.
Ζει άνετα σε διαμέρισμα και γαβγίζει ελάχιστα. Δεν κάνει ζημιές και δεν έχει έντονη μυρωδιά.
Μέσα στο σπίτι του αρέσει να κάθεται σε μια γωνιά και να χαλαρώνει μόνος του», περιγράφει ο εκτροφέας της φυλής Αμερικάνικο Ακίτα, Γιώργος Γκίλης και επισημαίνει ότι: «Έχει έντονο το ένστικτο της φύλαξης (έμφυτο) γι’ αυτό δεν χρειάζεται εκπαίδευση φύλαξης.
Επίσης, ένα ακόμη κύριο χαρακτηριστικό που έχει είναι ότι δεν σου δίνει σημασία. Σαν να μην υπάρχεις.
Γι’ αυτόν τον λόγο δεν ενδείκνυται για ιδιοκτήτες που δεν έχουν τον χρόνο να δημιουργήσουν μία δυνατή σχέση με τον σκύλο τους.
Είναι σαν να μεγαλώνεις παιδί. Δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζεις σαν σκύλο.
Για ένα αμερικάνικο κουτάβι Ακίτα η κοινωνικοποίηση είναι το Α και το Ω. Εάν δεν κοινωνικοποιηθεί από την αρχή της ζωής του, τότε μεγαλώνοντας θα αναπτύξει επιθετικά ένστικτα.
Επίσης, συνιστάται σε όλες της φάσης της ζωής του να έρχεται σε επαφή με ισορροπημένα ζώα, έτσι ώστε να μην του «ξυπνήσουν» επιθετικά ένστικτα. Είναι ένα στιβαρό σκυλί.
Χρειάζεται εκπαίδευση και είναι εύκολος, καθώς εκδηλώνει μεγάλη προθυμία.
Όσον αφορά το θέμα της τουαλέτας, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια από τον ιδιοκτήτη. Ένα κουτάβι πηγαίνει, συνήθως, στο σωστό σημείο από μόνο του.
Χρειάζεται καθημερινή μέτρια άσκηση, και δύο φορές την ημέρα βόλτα. Του αρέσει το νερό, η θάλασσα, γι’ αυτό αγαπούν και το κολύμπι.
Δεν ενδείκνυται για ανθρώπους που αποκτούν σκυλιά με γνώμονα την εξωτερική εμφάνιση.
Ο ιδιοκτήτης του θα πρέπει να έχει χρόνο να ασχοληθεί μαζί του.
Είναι δύσκολο να συμβιώσει με άλλον σκύλο του ίδιου φύλου. Δεν έχει πρόβλημα όμως, εάν μεγαλώσει μαζί του.
Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, από την πλευρά του ιδιοκτήτη για να υπάρχει αρμονική συμβίωση μεταξύ δύο σκυλιών του ίδιου φύλου.
Είναι ένα σκυλί που δεν είναι ανθεκτικό στη ζέστη. Γι΄αυτό το καλοκαίρι φροντίζουμε να βρίσκεται σε δροσερά σημεία.
Είναι ιδιαίτερα σκυλιά. Θέλουν σεβασμό. Του συμπεριφέρεσαι σαν να είναι άνθρωπος.
Η ζωή μαζί τους είναι σπάνια πληκτική».
Μορφολογία
Όπως μας ενημερώνει ο εκτροφέας, τα κιλά ενός αρσενικού κυμαίνονται από 35 – 55, και το ύψος του από 66 – 71cm, ενώ τα κιλά του θηλυκού από 35 – 50 και το ύψος από 61 – 66 cm.
Το αμερικάνικο Ακίτα ζει 10 με 12 χρόνια.
Τα χρώματά του είναι παραλλαγές ασπρόμαυρου, ασπρόμαυρου με μάσκα, καφέ, καφέ με άσπρο, γκρι, άσπρο μαύρο με μαύρες βούλες και ολόλευκο.
Το κεφάλι του σχηματίζει τρίγωνο, έχει όρθια αυτιά και πολύ μικρά μάτια. Χαρακτηριστική είναι η ουρά του, η οποία ακουμπά πάνω στη ράχη του.
Το τρίχωμά του είναι διπλό.
Υγεία
Το Αμερικάνικο Ακίτα έχει μια ευαισθησία σε οφθαλμικές μολύνσεις και κάποια, μπορεί, να παρουσιάσουν δυσπλασία ισχίου, αναφέρει ο κ. Γκίλης και επισημαίνει ότι γι’ αυτόν τον λόγο δεν ενδείκνυται η έντονη άσκηση πριν κλείσουν τους έξι μήνες ζωής.
Περιποίηση – Φροντίδα
Σύμφωνα με τον κ. Γκίλη, το Αμερικάνικο Ακίτα ρίχνει όλο το τρίχωμά του, δυο φορές τον χρόνο. Το διάστημα που μαδάει, δεν κρατάει πολύ καιρό.
Τον υπόλοιπο χρόνο βγάζει ελάχιστη τρίχα.
Για να διατηρείται το τρίχωμα του σε άριστη κατάσταση χρειάζεται καθημερινό βούρτσισμα.
Ιστορία φυλής
Τα Ακίτα άρχισαν να γίνονται γνωστά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν εισήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από στρατιωτικούς, οι οποίοι τα διασταύρωσαν με Μαστίφ και Γερμανικά Ποιμενικά. Από το ζευγάρωμα αυτό βγήκε το Αμερικάνικο Ακίτα. Και μοιάζει περισσότερο με αρκούδα σε σύγκριση με τους προγόνους του (Ιαπωνικό Ακίτα) που μοιάζουν με αλεπού.
Διαβάστε επίσης
Pedigree: Τι είναι και γιατί πρέπει να το έχει ένας καθαρόαιμος σκύλος