Για να συνυπάρξουν αρμονικά στον ίδιο σπίτι ένας σκύλος και ένα παιδί, απαιτούνται οι κατάλληλοι χειρισμοί.
Μια σχέση ζωής θα «γεννηθεί» όταν θα υπάρξει εντατική και σωστή προετοιμασία για τον ερχομό του νέου μέλους της οικογενείας.
«Είτε προϋπάρχει ο σκύλος και έρχεται το παιδί, είτε το αντίστροφο, κάθε περίπτωση θέλει σωστή προετοιμασία του μέλους που υπάρχει ήδη.
Η συμβίωση σκύλου και παιδιού μπορεί να γίνει μια σχέση ζωής. Είναι, όμως, και μια σχέση ιδιαίτερη, η οποία απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς και συνεχή επίβλεψη, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες και ανεπιθύμητες συμπεριφορές», τονίζει η εκπαιδεύτρια σκύλων – σύμβουλος συμπεριφοράς, Ειρήνη Μαυρομαρά, και προσθέτει: «Δυστυχώς, για τις ανάγκες μιας φωτογράφισης παρουσιάζεται, μέσω των social media, μια ιδανική εικόνα του κουταβιού με το παιδί, και πολύς κόσμος έχει την εντύπωση ότι αυτή είναι μια φυσική συνθήκη, που βγαίνει αβίαστα και χωρίς κόπο.
Οι έρευνες λένε ότι τα περισσότερα δαγκώματα προκύπτουν από τον σκύλο της οικογενείας και είναι μια συσσώρευση αρνητικών συμπεριφορών προς τον σκύλο, που μέχρι τη στιγμή του δαγκώματος απλά τις είχε ανεχτεί».
Η κυρία Μαυρομαρά επισημαίνει: «Στην περίπτωση που προϋπάρχει ο σκύλος και έρχεται το παιδί, πολλές φορές μπορεί να συναντήσουμε μια αντίσταση μεγαλύτερη στην είσοδο του νέου μέλους, απ’ ό,τι όταν συμβαίνει το αντίστροφο.
Αυτό συμβαίνει γιατί αλλάζει, τόσο η ρουτίνα του σκύλου, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για εκείνον, όσο και η συμπεριφορά των ενηλίκων, όπως και η κατάσταση στο σπίτι.
Συνεπώς, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δώσουμε τη δέουσα προσοχή και να αρχίσουμε τη σταδιακή προετοιμασία του σκύλου, από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης».
Πώς προετοιμάζουμε τον σκύλο μας για τον ερχομό του μωρού
Η εκπαιδεύτρια σκύλων – σύμβουλος συμπεριφοράς, συμβουλεύει:
1. Καταρχάς, ο σκύλος θα πρέπει να έχει λάβει, ήδη, τη βασική εκπαίδευση και να υπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης. Να ακούει τις εντολές που του δίνονται. Πολύ σημαντικές, το «κάτσε», το «ξάπλωσε» και το «μείνε».
2. Ο σκύλος θα πρέπει να έχει το δικό του μέρος να μένει, στο οποίο να πηγαίνει όταν του το ζητάμε, και να μπορεί να κάτσει ήσυχος για όση ώρα χρειάζεται. ΠΡΟΣΟΧΗ! Αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουμε συνεχώς το σκυλί περιορισμένο σε κάποιο χώρο, και ειδικά στα μπαλκόνια, τα οποία πολλοί επιλέγουν για να «ξεφορτωθούν» τον σκύλο επειδή δεν μπορούν να χειριστούν την κατάσταση. Θα μπορούσε να είναι ένας χώρος σε ένα επιπλέον δωμάτιο που δεν χρησιμοποιείται, μια ήσυχη γωνία στο σαλόνι. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και crate, το οποίο θα είναι το ασφαλές σημείο και η φωλιά του σκύλου.
3. Να ξεκινήσουμε να εισάγουμε στο σπίτι ήχους παιδιών, όπως κλάμα, φωνές, γέλια, κουδουνίστρες, παιδικά παιχνίδια, σε στιγμές που ο σκύλος κάνει κάτι ευχάριστο γι’ αυτόν, όπως την ώρα του φαγητού, ή του παιχνιδιού.
4. Να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο στους χειρισμούς: να ακουμπάμε τα πόδια του, να του πειράζουμε τα αυτιά, την ουρά και άλλες κινήσεις που μπορεί να προκύψουν από την αγαρμποσύνη και τον ενθουσιασμό ενός παιδιού.
5. Να αγοράσουμε, ή να δανειστούμε, τον εξοπλισμό που θα έχουμε αργότερα για το παιδί, όπως το καρότσι, η κούνια, το πορτ-μπεμπέ, και να αφήσουμε τον σκύλο να τα μυρίσει, να τα επεξεργαστεί. Και κάθε φορά, να τον επιβραβεύουμε. Σε δεύτερη φάση μπορούμε να κουνάμε και το καρότσι, και να τον επιβραβεύουμε όταν μένει ήσυχος.
6. Μπορούμε να πηγαίνουμε βόλτες με τον σκύλο και το καρότσι, πριν ακόμα έρθει το παιδί, ώστε να μάθει να προχωράει δίπλα του χωρίς να τραβάει.
7. Σημαντικό είναι, επίσης, να μάθουμε στον σκύλο να μην παίρνει τα παιχνίδια του παιδιού. Σε αυτό θα βοηθήσει αν, πάλι, τα έχουμε προμηθευτεί από νωρίς και του τα εισάγουμε στη ζωή του με την κατάλληλη εκπαίδευση, για να μην τα παίρνει ή/και να τα αφήνει.
8. Θα πρέπει να δουλέψουμε το λεγόμενο resource guarding του σκύλου: τη φύλαξη αντικειμένων.
Είτε έχει παρουσιάσει κάποια τέτοια τάση, είτε όχι, θα πρέπει να τον κάνουμε να νιώθει άνετα με το πιάτο του και τα παιχνίδια του. Βέβαια, όταν έρθει το παιδί θα πρέπει, αντίστοιχα, να μάθει ότι ποτέ δεν ενοχλούμε τον σκύλο όταν τρώει, δεν του παίρνουμε τα παιχνίδια του και δεν τον πειράζουμε όταν είναι στο κρεβάτι του. Το ότι θα απευαισθητοποιήσουμε τον σκύλο στο θέμα της φύλαξης αντικειμένων δεν σημαίνει ότι πρέπει να του παίρνουμε τα πράγματά του, ή να τον πειράζουμε την ώρα του φαγητού, ή του παιχνιδιού. Απλά μας δίνει μια επιπλέον ασφάλεια για την περίπτωση που δεν προλάβουμε μια κατάσταση.
9. Θα πρέπει να αλλάζουμε σταδιακά τη ρουτίνα του στο θέμα της βόλτας, αν θεωρούμε ότι θα αλλάξει αναγκαστικά. Για παράδειγμα, αν είχαμε συνηθίσει τον σκύλο σε ωριαία βόλτα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, θα πρέπει να αρχίσουμε να ελαττώνουμε σιγά – σιγά τη διάρκεια, ώστε να μην του αλλάξουμε τη συνήθεια απότομα.
Επίσης, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις ώρες της βόλτας και τη συχνότητα. Αν τον είχαμε συνηθίσει σε 3-4 φορές την ημέρα, ίσως αυτό να μην είναι εφικτό με την έλευση του παιδιού, οπότε, και πάλι σταδιακά και προσεκτικά, θα πρέπει να τις ελαττώσουμε, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την ηλικία και τις ανάγκες και του σκύλου.
10. Για το θέμα της εκτόνωσης και της βόλτας του σκύλου, και ανάλογα με τις δυνατότητές μας, μπορούμε να συνεννοηθούμε από νωρίς με έναν δικό μας άνθρωπο, τον οποίο γνωρίζει ο σκύλος. Έναν άνθρωπο που είναι υπεύθυνος και του φέρεται σωστά, έτσι ώστε να βοηθήσει με τις βόλτες. Θα μπορούσαμε, αντίστοιχα, να απευθυνθούμε σε επαγγελματία dog walker.
Τέλος, η κυρία Μαυρομαρά τονίζει: «Σεβαστείτε τόσο το παλιό όσο και το νέο μέλος της οικογένειάς σας και δημιουργήστε τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στον σκύλο και στο παιδί να αναπτύξουν μια σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης».
H εκπαιδεύτρια σκύλων – σύμβουλος συμπεριφοράς, Ειρήνη Μαυρομαρά
▪ Η κυρία Ειρήνη Μαυρομαρά είναι διπλωματούχος σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων, απόφοιτος της Dog Friendly Academy και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ). Παράλληλα, είναι εθελόντρια στον Σύλλογο Προστασίας Αδέσποτων Ζώων (ΣΠΑΖ).
Και, όπως λέει: «Η βασική μου εκπαιδευτική φιλοσοφία είναι να βοηθάω τους ανθρώπους για να χτίζουν μια σχέση αμφίδρομης εμπιστοσύνης και σεβασμού με τα σκυλιά τους».
