Είναι κάποιοι σκύλοι που δεν είναι και οι καλύτεροι οικοδεσπότες.
Με το που θα ακούσουν τον ήχο του κουδουνιού, αρχίζουν να γαβγίζουν.
Κι αυτή η εκδήλωση «καλωσορίσματος» συνεχίζεται και όταν ο καλεσμένος περάσει την είσοδο του σπιτιού.
Οι σκύλοι γαβγίζουν, πάντα, για κάποιον λόγο, που είναι διαφορετικός για τον κάθε έναν, όπως κι εκείνοι είναι ξεχωριστοί.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι αιτίες είναι πέντε. Όπως μας εξηγεί η επαγγελματίας θετική εκπαιδεύτρια σκύλων κυρία Ασπασία Σκιαδαρέση ο σκύλος μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά γιατί:
1. Χτυπάει το κουδούνι και ο σκύλος μας δεν έχει εξοικειωθεί με τον ήχο.
2. Μας ειδοποιεί. Και μπορεί να είναι μια μαθημένη συμπεριφορά από εμάς. Να του λέμε, δηλαδή, κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι: «Τι, είναι; Ποιος είναι;» Να τον έχουμε κάνει εμείς «alert», σε κάθε χτύπημα του κουδουνιού.
3. Είχε κάποια κακή εμπειρία στο παρελθόν με κάποιον καλεσμένο μας.
4. Νιώθει την ανάγκη να μας προστατεύσει, κάθε φορά που ακούει το κουδούνι. Ειδικά, όταν ο καλεσμένος μας δεν έχει ξαναέρθει στο σπίτι, ή δεν τον γνωρίζει.
5. Είναι ανυπόμονος. Εδώ υπάρχει υπερ-ενθουσιασμός, επειδή αγαπάει πολύ τον καλεσμένο μας και χαίρεται που τον βλέπει. Και, πιθανόν, να θέλει να τον χαιρετήσει, γαβγίζοντας.
Πώς μπορούμε να σταματήσουμε αυτή τη συμπεριφορά σε κάθε περίπτωση;
«Εάν ο σκύλος μας δεν έχει εξοικειωθεί με το κουδούνι, ο ήχος του είναι για εκείνον κάτι καινούργιο.
Οπότε, θα πρέπει να δουλέψουμε εξατομικευμένες ασκήσεις, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, για να τον βοηθήσουμε να απευαισθητοποιηθεί από το χτύπημα του κουδουνιού.
Επειδή ο σκύλος μας μαθαίνει συνδυαστικά, θα πρέπει να αλλάξει τον συσχετισμό του χτύπου του κουδουνιού με τον ερχομό του καλεσμένου μας.
Στην περίπτωση που μας ειδοποιεί, γιατί εμείς τον κάναμε «alert», θα πρέπει να δουλέψουμε με τη βοήθεια των καλεσμένων μας. Τους ζητάμε να μας καλούν στο τηλέφωνο, όταν φτάσουν στο σπίτι μας, και να μη χτυπούν το κουδούνι για να τους ανοίξουμε. Κι αυτό το κάνουμε έτσι, ώστε ο σκύλος μας να αλλάξει τη σύνδεση με τους καλεσμένους μας.
Εννοείται ότι σταματάμε να λέμε τις φράσεις που συνηθίζαμε, και είμαστε ήρεμοι. Για να είναι και ο σκύλος μας.
Ουσιαστικά, αυτές τις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να τις δουλέψουμε με εξατομικευμένες ασκήσεις.
Εάν ο σκύλος μας έχει κάνει κακή σύνδεση με κάποιον καλεσμένο μας κατά το παρελθόν, δεν είναι απαραίτητο η κακή εμπειρία να αποκτήθηκε επειδή ο επισκέπτης μας ενόχλησε τον σκύλο μας. Μπορεί να είχε θέματα υγείας, τα οποία ο σκύλος μας αντιλαμβάνεται, λόγω της οξείας όσφρησής του, ως επιθετικότητα. Γι’ αυτό αντιδρά με γάβγισμα. Επίσης, μπορεί να φέρνει μυρωδιές από το περιβάλλον του, από άλλους σκύλους, κ.λπ.
Στις περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και τα συναισθήματα του σκύλου, θα πρέπει να δουλέψουμε με ασκήσεις που αυξάνουν την υπομονή του και τον βοηθούν να παραμένει ήρεμος.
Σε όλες τις περιπτώσεις, η σύνδεση του κουδουνιού είναι ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό. Οπότε, αυτόματα, ο σκύλος μας θα γαβγίζει. Στο άκουσμα του κουδουνιού ανεβαίνει η αδρεναλίνη και αντανακλαστικά γαβγίζει.
Συνδέει ένα ερέθισμα που προέρχεται από το περιβάλλον του με την αντίδραση που προκαλεί ο οργανισμός του, είτε από φόβο είτε από χαρά, αγωνία, ακόμη και από ενθουσιασμό. Και προκαλείται το γάβγισμα, που είναι εξαρτημένο αντανακλαστικό».
Όπως επισημαίνει η κυρία Σκιαδαρέση, σε καμία περίπτωση δεν μαλώνουμε τον σκύλο μας. Είμαστε στο πλευρό του, οπλιζόμαστε με υπομονή και προσπαθούμε να του δείξουμε, αλλά και να του μάθουμε, όλα αυτά τα καινούργια πράγματα στο περιβάλλον, που του προκαλούν την ένταση.
«Επίσης, κάτι που όλοι οι κηδεμόνες πρέπει να κάνουν, είναι να γνωρίζουν τη «γλώσσα σώματος» του σκύλου, και να τη μάθουν στους καλεσμένους.
Είναι πολύ βασικό, ένας άνθρωπος που έρχεται για πρώτη φορά στο σπίτι μας, να είναι σε θέση να κατανοήσει πώς νιώθει ο σκύλος, ώστε να μπορεί, με τη δική μας βοήθεια, να τον κάνει να αισθάνεται άνετα μαζί του.
Για παράδειγμα, καλό θα ήταν ο καλεσμένος να μην κάνει έντονες κινήσεις, και να αφήνει το περιθώριο στον σκύλο να πάει εκείνος σε αυτόν, χωρίς πίεση, όποτε και εάν το αποφασίσει», διευκρινίζει η κυρία Σκιαδαρέση και προσθέτει:
«Εάν δεν καταφέρουμε να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να ξεπεράσει αυτή τη συμπεριφορά, μπορούμε να απευθυνθούμε σε έναν θετικό εκπαιδευτή σκύλων.
Και μην ξεχνάτε: να έχετε εμπιστοσύνη στον σκύλο σας, γιατί είναι από τη φύση του πολύ καλός παρατηρητής, και το ένστικτό του, μοναδικό».
▪ Η κυρία Ασπασία Σκιαδαρέση είναι απόφοιτη της Σχολής Star Dogs και ασκεί το επάγγελμα της θετικής εκπαιδεύτριας. Διδάσκει στους μαθητές της βασική εκπαίδευση και, παράλληλα, βοηθά στην επίλυση μη επιθυμητών συμπεριφορών. Μετεκπαιδεύεται συνεχώς στο αντικείμενό της. Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1977 και ζει με την οικογένειά της στην Πάτρα.