Υψίστης σημασίας είναι η καθαριότητα και η συντήρηση του πιάτου ενός σκύλου, καθώς η αμέλειά τους εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία του.
Γιατί τα πιάτα του αγαπημένου μας φίλου «φιλοξενούν» μικροοργανισμούς και βακτήρια, που ζημιώνουν την υγεία του.
Όπως εξίσου σημαντικό είναι για την ψυχολογία του σκύλου ο χώρος όπου βρίσκεται η «τραπεζαρία» του.
Μάθετε, λοιπόν, από τη διατροφολόγο – εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρεγγίνα Μπίμπα, τι πρέπει να προσέχετε και πότε οφείλετε να αλλάζετε το πιάτο του.
«Η σωστή χρήση και η συντήρηση του πιάτου ενός σκύλου, όπως και όλων των αντικειμένων του, ανάλογα με το είδος τους, εξασφαλίζουν την προσωπική υγιεινή του και, κατ’ επέκταση, την υγεία του.
Ας δούμε, λοιπόν, τα είδη των πιάτων του σκύλου και πού πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας.
● Πλαστικό
Η καθημερινή χρήση του πλαστικού πιάτου και η επαφή των δοντιών του σκύλου με την επιφάνειά του προκαλούν στο πλαστικό μικροεκδορές που, σε συνδυασμό με τη φυσιολογική φθορά του πλαστικού, με τη πάροδο του χρόνου αλλοιώνουν την πλαστική επιφάνεια.
Οι αλλοιώσεις της επιφάνειας δημιουργούν τον χώρο και τις συνθήκες να αναπτυχθούν μέσα σε αυτές μικροοργανισμοί και βακτήρια, που απειλούν την υγεία του σκύλου.
● Ανοξείδωτα σκεύη
Τα ανοξείδωτα είναι τα πιο διαδεδομένα σκεύη φαγητού και νερού για τον σκύλο.
Συντηρούνται εύκολα και έχουν αντοχή στον χρόνο, στις περιβαλλοντολογικές συνθήκες και στην υγρασία.
Παράλληλα, είναι δύσκολο να δημιουργηθούν αλλοιώσεις στην επιφάνειά τους.
Παρόλα αυτά, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις προδιαγραφές των μετάλλων, στην επεξεργασία τους, αλλά και στις χημικές επιστρώσεις, έτσι ώστε να είναι κατάλληλα για επαφή με τα τρόφιμα.
Επίσης, θα πρέπει να διαθέτουν τις κατάλληλες πιστοποιήσεις για την επαφή τους με βρώσιμα υλικά.
● Σκεύη από φυσικά υλικά
Τα σκεύη από φυσικά υλικά, όπως το bamboo, το κεραμικό και η πορσελάνη, είναι μια σύγχρονη τάση στα σκεύη, λόγω της οικολογικής αλλά και της υποαλλεργικής τους ιδιότητας.
Η χρήση φυσικών υλικών στα σκεύη του σκύλου είναι η ιδανική.
Ιδιαίτερη προσοχή, όμως, πρέπει να δίνεται στις επιστρώσεις των φυσικών υλικών.
Οι πρώτες ύλες των σκευών, η επεξεργασία τους και η σύσταση των επιστρώσεων, πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές για επαφή με τροφές και να διαθέτουν τις κατάλληλες πιστοποιήσεις.
Οι επιστρώσεις των σκευών πρέπει να ελέγχονται συχνά, γιατί κάθε αλλοίωση και φθορά δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης μικροοργανισμών, επικίνδυνους για την υγεία του σκύλου.
Το μέγεθος του πιάτου
Το μέγεθος του πιάτου είναι σημαντικό για τον σκύλο, και είναι ανάλογο του μεγέθους του.
Ένας μεγαλόσωμος σκύλος δεν μπορεί να χρησιμοποιεί ένα μικρό πιάτο.
Η μικρή διάμετρος δεν του επιτρέπει να ανοίξει τους σιαγόνες του για να καταναλώσει την τροφή.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, αφενός να αγχώνεται κατά τη διάρκεια του γεύματος και, αφετέρου, να σκορπίζεται η τροφή γύρω από το πιάτο, κάτι που δεν βοηθά στην υγιεινή και στην καθαριότητα του χώρου.
Ένας μικρόσωμος σκύλος είναι δύσκολο να φάει το γεύμα του μέσα σε ένα μεγάλο πιάτο, λόγω ύψους αλλά και διαμέτρου του πιάτου.
Θα αναγκαστεί να προσεγγίζει την τροφή, είτε περπατώντας κυκλικά γύρω από το πιάτο, είτε μπαίνοντας ακόμα και μέσα στο πιάτο.
Ειδικά πιάτα
● Υπερυψωμένο πιάτο
Η τοποθέτηση του πιάτου σε ειδική κατασκευή που το κρατά υπερυψωμένο από το δάπεδο, βοηθά σκύλους με μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και ηλικιωμένους σκύλους με αρθρίτιδες.
● Πιάτο με «εμπόδια»
Τα πιάτα αυτά είναι κατασκευασμένα έτσι, ώστε να εμποδίζουν έναν λαίμαργο σκύλο που καταναλώνει γρήγορα το γεύμα του και, παράλληλα, να τον βοηθούν να διατηρεί ένα σταθερό και πιο φυσιολογικό ρυθμό στο γεύμα του.
Είναι σημαντικό, ένας σκύλος να τρώει αργά και σταθερά.
Η γρήγορη κατανάλωση τροφής μπορεί να οδηγήσει σε εμετό, ή ακόμα και σε συστροφή στομάχου, λόγω της απότομης εισαγωγής τροφής στο στομάχι, σε συνδυασμό με τον αέρα όπου εγκλωβίζεται στην τροφή κατά την κατάποση.
Ο χώρος του πιάτου
Ο χώρος που γευματίζει ο σκύλος μας πρέπει να είναι σταθερός και, όσο τον δυνατόν, ήσυχος.
Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται το ήρεμο και απαλλαγμένο από το άγχος γεύμα του σκύλου.
Η τοποθέτηση του πιάτου σε χώρο με θορύβους και ερεθίσματα δεν βοηθά τον σκύλο να γευματίσει συγκεντρωμένα, και μπορεί να τον οδηγήσει να καταναλώνει την τροφή γρήγορα και αγχωμένα, ή ακόμα και σε άρνηση γεύματος.
Εννοείται πως του εξασφαλίζουμε πάντα πρόσβαση στο πιάτο του νερού.
Αντιθέτως, το πιάτο του φαγητού είναι διαθέσιμο μόνο κατά τη διάρκεια του γεύματος και αφαιρείται μετά από αυτό.
Ακόμα και όταν ο σκύλος δεν γευματίσει, για οποιαδήποτε αιτία, αποσύρουμε το πιάτο.
Αποφεύγονται έτσι οι αλλοιώσεις της τροφής, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι βοηθά τον σκύλο να διατηρεί το βιολογικό του ρολόι στη συχνότητα των γευμάτων, έτσι ώστε να προετοιμάζει τον οργανισμό, αλλά και το σάλιο του και τα πεπτικά του υγρά, να υποδεχτούν το γεύμα.
Η καθαριότητα του πιάτου
Τα υπολείμματα τροφής δημιουργούν βακτήρια και μύκητες.
Listridia, E.coli και λεγεωνέλλια είναι οι πιο συνηθισμένοι μικροοργανισμοί που μπορεί να προκαλέσουν στον σκύλο μας λοιμώξεις στο γαστρεντερικό σύστημα και διαταραχές στη χλωρίδα του εντέρου.
Ο κίνδυνος ανάπτυξης μικροοργανισμών αυξάνεται σε θερμοκρασίες δωματίου, αλλά και σε μεγαλύτερες.
Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια υψηλών θερμοκρασιών, στα υπολείμματα τροφής συγκεντρώνονται έντομα και ζωύφια, που τα κόπρανά τους μπορεί να προκαλέσουν γαστρικές και εντερικές διαταραχές στον σκύλο, ή και να μεταφέρουν ασθένειες.
Το πιάτο του νερού του σκύλου αποτελεί και αυτό εστία ανάπτυξης βακτηρίων και μυκήτων.
Σαλμονέλα, ΜRSA και e.coli είναι μερικοί μόνο από τους μικροοργανισμούς που προκαλούν λοιμώξεις στο γαστρεντερολογικό και στο ουροποιητικό σύστημα».
H διατροφολόγος – εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρεγγίνα Μπίμπα
• Η κυρία Ρεγγίνα Μπίμπα είναι διατροφολόγος – εκπαιδεύτρια σκύλων, ασχολείται με την ανατροφή και εκπαίδευσή τους, και είναι πτυχιούχος διατροφολογίας σκύλων και γατών του Πανεπιστημίου ATN της Ελβετίας. Εργάζεται στην biodog.
