Πολλοί ιδιοκτήτες/κηδεμόνες σκύλων θεωρούν ότι τα πάρκα σκύλων είναι μία λύση βόλτας για να αφήσουν το ζωάκι τους ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει.
Εκείνοι, με τη σειρά τους, επιδίδονται σε άλλες «δραστηριότητες»: ασχολούνται με το κινητό τους, ή κουβεντιάζουν με άλλους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες. Σαν να μην έχουν σκύλο!
Μία συμπεριφορά, που δεν είναι πρέπουσα. Και είναι επικίνδυνη.
Το γιατί, μας το εξηγεί η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη, ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων.
«Περνώντας κανείς από ένα «σκυλο-πάρκο», θα δει διάφορους τύπους αδιάφορων κηδεμόνων, που αντιμετωπίζουν τη βόλτα με τον σκύλο τους, είτε σαν μια βαρετή υποχρέωση, είτε σαν μια ευκαιρία για «έξοδο με τον καφέ στο χέρι».
Άλλοι πιάνουν ψιλή κουβεντούλα μεταξύ τους, μη δίνοντας καμία σημασία στον σκύλο τους.
Άλλοι, απλώς κοιτάζουν το κινητό τους, τελείως αποκομμένοι από το περιβάλλον.
Και υπάρχουν κι εκείνοι που αφήνουν τον σκύλο τους να απομακρυνθεί, σε σημείο που να μην έχουν καμία οπτική επαφή μαζί του.
Όλες αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι, απλώς, απαράδεκτες, αλλά και άκρως επικίνδυνες.
Ο σκύλος είναι ένα πλάσμα που έχει άμεση αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, γεγονός που σημαίνει ότι η συμπεριφορά του αλλάζει, ανάλογα με τα ερεθίσματα, και σε καμία περίπτωση δεν είναι πάντα η ίδια.
Σαφώς και υπάρχει μια συνέπεια στον χαρακτήρα και στις αντιδράσεις του σκύλου μας – ειδικά εάν είναι ενήλικος.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι εκατό τοις εκατό για το πώς θα συμπεριφερθεί σε μια δεδομένη στιγμή.
Μπορεί, για παράδειγμα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να είναι πολύ φιλικός και παιχνιδιάρης με τους σκύλους που συναντά στο σκυλο-πάρκο, αλλά κάποια στιγμή να εκδηλώσει μια άλλη συμπεριφορά, αν νιώσει κάτι περίεργο από έναν καινούργιο σκύλο, ή έναν ξένο άνθρωπο.
Μπορεί, επίσης, εκεί που παίζει με τους άλλους σκύλους, ξαφνικά να απομακρυνθεί στο θέαμα ενός νέου ερεθίσματος, με αποτέλεσμα έναν πιθανό τραυματισμό του.
Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να πιάσουμε κουβέντα με τους άλλους κηδεμόνες και να περάσουμε κι εμείς δημιουργικά στο «σκυλο-πάρκο».
Πάντα, όμως, θα πρέπει να παρατηρούμε και να επιτηρούμε τον σκύλο μας, ώστε να προλάβουμε τυχόν δυσάρεστες εκπλήξεις.
Ποιές είναι, λοιπόν, οι υποχρεώσεις μας απέναντι στον σκύλο μας σε ένα «σκυλο-πάρκο»;
1) Είμαστε πάντα κοντά του: Με αυτό, βέβαια, δεν εννοούμε ότι είμαστε… κολλημένοι.
Καλό είναι, όμως, να βρισκόμαστε σε απόσταση τέτοια, ώστε να έχουμε οπτική επαφή. Ούτε πολύ μακριά, ούτε πολύ κοντά. Για να μπορούμε να επέμβουμε, εάν και όποτε χρειαστεί.
2) Τον διορθώνουμε και τον καθοδηγούμε, ανά πάσα στιγμή: Δεν τον αφήνουμε ανεξέλεγκτο, ειδικά στις περιπτώσεις που φαίνεται ότι δεν ξέρει να διαχειριστεί.
Διορθώνουμε τυχόν επιθετική συμπεριφορά -γρύλισμα, ή έντονο παιχνίδι- που μπορεί να ενοχλεί, ή ακόμα και να τραυματίσει άλλους σκύλους, κτητικές συμπεριφορές (όπως το να περιφρουρεί το παιχνίδι του) κ.λπ.
3) Βοηθάμε τον σκύλο μας να γνωριστεί και να παίξει με άλλους σκύλους: Μεγάλη προσοχή, ειδικά αν ο σκύλος μας είναι κουταβάκι, ή υπερκινητικός.
4) Δεν τον αφήνουμε να ενοχλεί τους άλλους σκύλους και να εισβάλλει διαρκώς στον χώρο τους, είτε με έντονο παιχνίδι, είτε με συμπεριφορές bullying.
5) Φοράμε τα σωστά ρούχα και παπούτσια, και έχουμε τα χέρια μας ελεύθερα, σε περίπτωση που χρειαστεί να τρέξουμε, ή, τέλος πάντων, να κινηθούμε γρήγορα για να προλάβουμε καταστάσεις.
Η βόλτα με τον σκύλο μας είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να δεθούμε μαζί του, να αναπτύξουμε μια σχέση εμπιστοσύνης και να δουλέψουμε μαζί του εντολές της βασικής εκπαίδευσης (εάν έχει κάνει).
Μέσα από την καθοδήγησή του στο εξωτερικό περιβάλλον, τον βοηθάμε να επικοινωνεί και να αλληλεπιδρά πιο σωστά με τα διάφορα ερεθίσματα, κάτι που βοηθά πολύ και τη μεταξύ μας σχέση.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα βγάλετε τον σκύλο σας βόλτα στο σκυλο-πάρκο, ασχοληθείτε λίγο περισσότερο μαζί του: παίξτε, καθοδηγήστε τον, διορθώστε τον, επιβραβεύστε τον!».
▪ Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
