Το σύνδρομο αυτό δημιουργεί σημαντικό άγχος και ανησυχία λόγω του θολώματος των ορίων μεταξύ επαγγελματικής και οικιακής ζωής. Ένας υπάλληλος στο σπίτι συχνά ούτε δουλεύει όπως θέλει να δουλέψει ούτε χαλαρώνει ποτέ, διαιρώντας συνεχώς το χρόνο μεταξύ της εργασίας που πρέπει οπωσδήποτε να γίνει, σε συχνές διακοπές από σύζυγο και τα παιδιά, το σκυλί που χρειάζεται βόλτα ή την επισκευή σε κάτι που χάλασε ξαφνικά.
Τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου
-Αποτυχία δημιουργίας δομής και προγράμματος εργασίας από το σπίτι, με καθορισμένες χρονικές περιόδους για εργασία, για χαλάρωση και επικοινωνία.
-Έλλειψη ρουτίνας, με αποτέλεσμα παρατεταμένες ώρες εργασίας στο σπίτι που συγχωνεύονται πολύ εύκολα με τον προσωπικό χρόνο.
-Αύξηση άγχους και αβεβαιότητας που προκαλείται από την οικονομική και κοινωνική απομόνωσης που οφείλεται στην πανδημία.
-Συναισθήματα μοναξιάς και ανηδονισμού, καθώς η βαρεμάρα είναι έκδηλη σε ότι και αν κάνετε.
Και η αντιμετώπισή του
Ακολουθούν συνοπτικά κάποιοι δοκιμασμένοι μηχανισμοί αντιμετώπισης για την αποφυγή του συνδρόμου, με στόχο την επίτευξη ψυχολογικής ευημερίας και σχετικής ευεξίας. Απώτερος στόχος η ισορροπία ζωής – εργασίας, η αυτοεκτίμηση και οι δυνατές σχέσεις με τους άλλους, ακόμα και όταν είστε περιορισμένοι και εργάζεστε από το σπίτι.
-Το πρώτο βήμα για την αποφυγή του συνδρόμου είναι η επικέντρωση σε φυσιολογικές ανάγκες, δηλαδή, να αφιερώσετε χρόνο για να φάτε θρεπτικά, να κοιμηθείτε και να ασκηθείτε καθημερινά.
-Το δεύτερο βήμα είναι να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα που θα ακολουθείτε απαρέγκλιτα κάθε μέρα, εργαζόμενοι σταθερές ώρες και ολοκληρώνοντας την ίδια ώρα κάθε μέρα. Ορίστε ένα λογικό πρόγραμμα εργασίας.
-Τρίτο είναι να διαχωρίσετε τον χώρο εργασίας από τον προσωπικό και τον οικογενειακό χώρο στο σπίτι. Μη δουλεύετε λ.χ. στο πάσο της κουζίνας.
Πέραν αυτών, σταματήστε να απαντάτε σε κλήσεις, μηνύματα και emails που σχετίζονται με την εργασία στο τέλος της ημέρας και μην γυρνάτε όλη την ημέρα με τις πιτζάμες.
