Αν η ενήλικη κόρη σας ξέρει ακριβώς τι να πει για να σας κάνει να νιώσετε ενοχές και στη συνέχεια να ενδώσετε στα παράλογα αιτήματα της. Αν ο μεγάλος σας γιος σάς κάνει να αισθάνεστε σαν να είστε ο χειρότερος, ο πιο μη υποστηρικτικός και αδιάφορος γονέας στον κόσμο. Τότε φταίτε εσείς, ξεκάθαρα, επειδή μεγαλώσατε κακομαθημένα παιδιά, τα οποία αύριο θα σας ζητήσουν να μεγαλώσετε και τα δικά τους παιδιά, να τους γράψετε το σπίτι που μένετε για μην ζουν στο ενοίκιο και να μπουν εγγυητές στο δάνειο που θέλετε να πάρετε. Αλλιώς, «τι γονείς, είστε εσείς;».
Οι τέτοιου τύπου φράσεις δεν έχουν τελειωμό:
- «Αν πραγματικά με αγαπάτε, δεν θα έπρεπε να ρωτήσετε γιατί το χρειάζομαι αυτό!»
- «Με κάνετε να νιώθω σαν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας!»
- «Είστε εγωιστές και δεν σκέφτεστε ποτέ κανέναν άλλο παρά τον εαυτό σας!»
- «Με ακυρώνετε όλη την ώρα!»
- «Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να υπολογίζω σε σας, αλλά προφανώς δεν μπορώ!»
- «Ωραία, θα με αναγκάσετε να φύγω από το σπίτι και να κοιμάμαι με τους άστεγους!»
Ως γονέας, ίσως μπορείτε να αναγνωρίσετε ότι αυτά τα λόγια προσπαθούν απλώς να σας χειραγωγήσουν, με μόνο σκοπό να πετύχουν το στόχο τους. Και τώρα σίγουρα θα ρωτήσετε, τι μπορείτε να κάνετε. Αν είστε απηυδισμένοι και κουρασμένοι από τη χειραγώγηση, υπάρχει μια λέξη που μπορεί να σας φανεί χρήσιμη. Και αυτή είναι το «αρκετά»:
- «Αρκετά» (για να είμαι ο σάκος του μποξ σου για τις απογοητεύσεις και τις αποτυχίες σου).
- «Αρκετά» (για να είμαι ο γονέας – καταδρομέας που θα επεμβαίνει αυτόματα και θα επιλύει κάθε κατασκευασμένη κρίση).
- «Αρκετά» για με συγκρίνεις με τους γονείς των άλλων παιδιών, ειδικά με εκείνους που έχουν περισσότερα χρήματα ή άφθονο ελεύθερο χρόνο.
