Ερευνητές από το Κέντρο Ενδοκρινικών και Μεταβολικών Νοσημάτων στην Ιταλία (Centro per le Malattie Endocrine e Metaboliche) ανακάλυψαν ότι μια μόνο προπόνηση αερόβιας άσκησης διάρκειας 30 λεπτών αρκεί για να μειώσει σημαντικά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μία ώρα μετά την αύξηση της γλυκόζης και να βελτιώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε νέους, υγιείς ενήλικες.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η βελτίωση στον μεταβολισμό της γλυκόζης αμέσως μετά την άσκηση υποδεικνύει ότι αυτός ο τύπος άσκησης θα μπορούσε να έχει μεγάλο αντίκτυπο στη διαχείριση και πρόληψη του διαβήτη τύπου 2.
Άμεσες επιπτώσεις στη μεταβολική υγεία
Η συμβολή της σωματικής άσκηση στη βελτίωση του μεταβολισμού της γλυκόζης και την αύξηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη -κρίσιμους παράγοντες για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2- έχει αναγνωριστεί κλινικά.
Παρότι οι σχετικές έρευνες εστιάζουν συνήθως στις μακροχρόνιες επιδράσεις της τακτικής φυσικής δραστηριότητας, η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Endocrinological Investigation, εξέτασε τις άμεσες επιδράσεις μιας μόνο 30λεπτης προπόνησης αερόβιας άσκησης στον μεταβολισμό της γλυκόζης σε 32 υγιείς νέους ενήλικες 20 έως 35 ετών, χωρίς ιστορικό διαβήτη, επαγγελματικής ενασχόλησης με τον αθλητισμό ή λήψης φαρμακευτικής αγωγής.
Για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη στο μέλλον, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη από το στόμα (καμπύλη σακχάρου ή φόρτιση με γλυκόζη/OGTT) στην αρχή της μελέτης και ακολούθησε ελαφρύ τρέξιμο (60–65% της μέγιστης κατανάλωσης οξυγόνου).
Μία δεύτερη καμπύλη σακχάρου πραγματοποιήθηκε 24 ώρες μετά την άσκηση για να αξιολογηθούν οι αλλαγές στη γλυκόζη νηστείας, στη γλυκόζη μία ώρα μετά τη φόρτιση και στα επίπεδα ινσουλίνης. Η ευαισθησία στην ινσουλίνη μετρήθηκε με δείκτες όπως ο δείκτης Matsuda και ο δείκτης QUICKI.
Τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας μειώθηκαν από 82,8 mg/dL σε 78,5 mg/dL, ενώ η γλυκόζη μία ώρα μετά τη φόρτιση μειώθηκε από 122,8 mg/dL σε 111,8 mg/dL μετά την άσκηση. Τα επίπεδα ινσουλίνης στην 1η ώρα μειώθηκαν επίσης σημαντικά από 57,4 µUI/ml σε 43,5 µUI/ml. Η ευαισθησία στην ινσουλίνη βελτιώθηκε, όπως έδειξαν οι αυξήσεις στους δείκτες Matsuda (από 7,79 σε 9,02) και QUICKI (από 0,36 σε 0,38). Ο δείκτης HOMA-IR, που μετρά την αντίσταση στην ινσουλίνη, μειώθηκε από 1,51 σε 1,28.
Άσκηση κατά του διαβήτη
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα θετικά αυτά αποτελέσματα στον μεταβολισμό της γλυκόζης και στην ευαισθησία στην ινσουλίνη, μόλις 24 ώρες μετά από μία μόνο συνεδρία άσκησης, υποδηλώνουν ότι ακόμη και η περιστασιακή σωματική δραστηριότητα μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου διαβήτη τύπου 2 μέσω άμεσων επιδράσεων στον έλεγχο της γλυκόζης.
Γυμναστική μετά τα 40: Αυτά είναι τα 8 συχνότερα λάθη που κάνουν οι γυναίκες
