Παρά τα γονίδια που ενδεχομένως να έχουν κληρονομήσει κάποιοι άνθρωποι και τα οποία αυξάνουν τις πιθανότητες παχυσαρκίας, η ελπίδα να μπορέσουν να αποτρέψουν την αύξηση του βάρους τους δεν πρέπει να θεωρείται μάταιη. Για του λόγου το αληθές, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο PLOS Genetics εντόπισε τους τύπους άσκησης που αναδεικνύονται ως ιδιαίτερα αποτελεσματικοί στη μάχη κατά των γενετικών επιδράσεων που συμβάλλουν στην παχυσαρκία.
Ο έλεγχος της παχυσαρκίας αποτελεί μια πρόκληση σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως επειδή είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα γονίδια ενός ανθρώπου και στον τρόπο ζωής του. Οι γιατροί συχνά συνιστούν στους ανθρώπους να ασκούνται ως ένα τρόπο πρόληψης, ωστόσο μέχρι τώρα δεν ήταν σαφές ποια είδη άσκησης είναι προτιμότερα για τον περιορισμό της αύξησης του βάρους σε όσους φέρουν γονίδια που τους καθιστούν πιο επιρρεπείς στην παχυσαρκία.
Στη νέα μελέτη που διεξήγαγε ο Wan-Yu Lin από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ταϊβάν, συμπεριλήφθηκαν 18.424 Κινέζοι ηλικίας 30-70 ετών, όπου εξετάστηκαν οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γονιδίων των ατόμων και της συνηθισμένης φυσικής δραστηριότητας, όπως την κατέγραψαν οι ίδιοι. Οι ερευνητές εξέτασαν συγκεκριμένα πέντε δείκτες της παχυσαρκίας, όπως ο δείκτης μάζας σώματος, το ποσοστό λίπους στο σώμα και η αναλογία μέσης-γοφών.
Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι το τακτικό τζόγκινγκ ήταν το καλύτερο είδος γυμναστικής για τη διαχείριση της παχυσαρκίας, σύμφωνα με τους πέντε αυτούς δείκτες.
Επιπλέον, η ορειβασία, το χαλαρό και το έντονο περπάτημα, κάποια είδη χορού και οι μακρόχρονες ασκήσεις γιόγκα μειώνουν εξίσου τον δείκτη μάζας σώματος σε άτομα με προδιάθεση για παχυσαρκία.
Αυτό που προκάλεσε έκπληξη στους ερευνητές ήταν ότι η ποδηλασία, οι ασκήσεις stretching και η κολύμβηση δεν κατάφεραν να αντισταθμίσουν τις γενετικές επιδράσεις για την παχυσαρκία.
Γενικά, η μελέτη προτείνει ότι, τουλάχιστον όσον αφορά στην παχυσαρκία, τα γονίδια δεν είναι τα μοναδικά που παίζουν ρόλο και οι επιδράσεις τους μπορούν να περιοριστούν από διάφορα είδη τακτικής σωματικής άσκησης. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η συχνή σωματική δραστηριότητα αμβλύνει τις γενετικές επιδράσεις της παχυσαρκίας, επρόκειτο, όμως, για εργασίες που επικεντρώνονταν αποκλειστικά στον δείκτη μάζας σώματος. Αντίθετα, η νέα αυτή μελέτη λαμβάνει υπόψιν και τέσσερις άλλους δείκτες παχυσαρκίας που συνδέονται στενότερα με τα μεταβολικά προβλήματα.
Καθώς, λοιπόν, η παχυσαρκία συνεχίζει να συνιστά ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας, τα οφέλη της άσκησης δεν πρέπει να παραγνωρίζονται.
