Εάν συχνά επιλέγετε κάποιο μονοπάτι για πεζοπορία – ακόμα και σε κάποιο βουνό της Αττικής – ενδεχομένως να έχετε συναντήσει ποδηλάτες που κατεβαίνουν τα μονοπάτια του βουνού με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αν και το σπορ είναι για τους τολμηρούς και φαινομενικά μοιάζει επικίνδυνο, μια νεότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο PLoS ONE, δίνει τον βασικότερο λόγο για να το επιχειρήσουμε τελικά.
Αναλύοντας τραυματισμούς που υπέστησαν χρήστες μονοπατιών, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Curtin διαπίστωσαν ότι η ορεινή ποδηλασία, αλλά και η πεζοπορία, δεν είναι μόνο για όσους αναζητούν δυνατές συγκινήσεις. Μάλιστα, ενθαρρύνουν όσους ήταν διστακτικοί στο παρελθόν να δοκιμάσουν την ορεινή ποδηλασία, καθώς τα πιθανά οφέλη για την υγεία υπερτερούν κατά πολύ των κινδύνων.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε ένα σύνολο δεδομένων που περιλαμβάνει δεκάδες προηγούμενες μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε όλο τον κόσμο. Συνολικά, μελέτησαν 220.935 τραυματισμένους ποδηλάτες βουνού και 17.757 τραυματισμένους πεζοπόρους. Σε πρώτη φάση, ξεκίνησαν να προσδιορίζουν τους τύπους τραυματισμών και τις τραυματισμένες περιοχές του σώματος που είναι πιο συνηθισμένες μεταξύ των χρηστών μονοπατιών.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και υποψήφιος διδάκτορας Paul Braybrook, από τη Νοσηλευτική Σχολή του Curtin, προσθέτει ότι οι ποδηλάτες του βουνού υποφέρουν κυρίως από τραυματισμούς στα άνω άκρα – κυρίως μώλωπες, γρατζουνιές και ήπια κοψίματα. Από την άλλη, οι ορεινοί πεζοπόροι ήταν πιο επιρρεπείς στον τραυματισμό των ποδιών και των αστραγάλων τους, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν κυρίως φουσκάλες και διαστρέμματα στον αστράγαλο.
Photo: Shutterstock
«Η ορεινή ποδηλασία και η πεζοπορία είναι μερικές από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες δραστηριότητες αναψυχής στον κόσμο, οπότε η κατανόηση του φάσματος των τραυματισμών καθίσταται υψίστης σημασίας για την αποτελεσματική ιατρική περίθαλψη» αναφέρει σχετικά ο δρ Braybrook.
Αναφορικά με τους κινδύνους που συνοδεύουν το συγκεκριμένο extreme σπορ, ο ίδιος προσθέτει ότι «παρά την κοινή αντίληψη της ορεινής ποδηλασίας ως “ακραίου” αθλήματος, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι αναφερόμενοι τραυματισμοί ήταν χαμηλής σοβαρότητας. Παρόλα αυτά, υπήρχαν υψηλά ποσοστά διαστρέμματος αστραγάλου στους πεζοπόρους και κατάγματα χεριών στους ποδηλάτες, ενώ σε μια μελέτη για τους τελευταίους αναφέρθηκε ότι περισσότεροι από τους μισούς υπέστησαν τραυματισμούς στο κεφάλι, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία της καλής ποιότητας ενός κράνους».
Συνολικά, η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος τραυματισμού που συνδέεται με την ορεινή ποδηλασία ή την πεζοπορία αντισταθμίζεται κατά πολύ από τα σημαντικά οφέλη για την υγεία που μπορούν να προσφέρουν αυτές οι δραστηριότητες.
«Η πεζοπορία και η ορεινή ποδηλασία βελτιώνουν την καρδιαγγειακή υγεία, μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης, παχυσαρκίας, υψηλής χοληστερόλης στο αίμα και διαβήτη τύπου 2. Πρόκειται για διασκεδαστικές δραστηριότητες, εξαιρετικές για τη φυσική κατάσταση και με την πρόκληση μόνο κάποιας περιστασιακής γρατζουνιάς ή μώλωπα ως πιθανό αποτέλεσμα» καταλήγει ο δρ Braybrook.
Διαβάστε επίσης:
Οutdoor training: Τι άλλο να κάνετε εκτός από τρέξιμο – Η τέλεια προπόνηση έξω!
Η άσκηση που ρίχνει τη χοληστερόλη, δυναμώνει το μυαλό και βελτιώνει τον ύπνο
