Μέσα στο προεγχειρητικό πρόγραμμα ενός ασθενούς, νεότερη συνολική μελέτη συνιστά στους ασθενείς να βάλουν παπούτσια και να ασκηθούν, έτσι ώστε να ανακάμψουν γρηγορότερα.
Πιο συγκεκριμένα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Otago επιβεβαιώνουν ότι ένα σύντομο πρόγραμμα διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης (HIIT) πριν από τη χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην ανάρρωση. Η εν λόγω προπόνηση περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενα αερόβια διαστήματα υψηλής έντασης στο 80% περίπου του μέγιστου καρδιακού ρυθμού και ακολουθείται από ενεργητική αποκατάσταση.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Surgery, εξέτασε και ανέλυσε 12 μελέτες που περιλάμβαναν 832 ασθενείς οι οποίοι είχαν πραγματοποιήσει προεγχειρητική διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή, δρ. Kari Clifford, η μελέτη συμπεριέλαβε όλους τους τύπους μεγάλων χειρουργικών επεμβάσεων – αυτές που αναμένεται να διαρκέσουν περισσότερο από δύο ώρες ή με αναμενόμενη απώλεια αίματος μεγαλύτερη από 500 ml – και περιλάμβανε χειρουργικές επεμβάσεις ήπατος, πνευμόνων, παχέος εντέρου, ουρολογικές και μικτές μεγάλες κοιλιακές επεμβάσεις. Ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων στην ομάδα παρέμβασης ήταν 66 ετών και 67 ετών στην ομάδα ελέγχου.
«Διαπιστώσαμε ότι η διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης (HIIT) είναι ασφαλής και αποτελεσματική για τους χειρουργημένους ασθενείς. Ένα πρόγραμμα HIIT μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη φυσική κατάσταση ενός ασθενούς μέσα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες, και αυτό μειώνει τις μετεγχειρητικές επιπλοκές και τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο» παρατηρεί η δρ. Kari Clifford.
Σε γενικό πλαίσιο, οι μετεγχειρητικές επιπλοκές εμφανίζονται περίπου στο 30% των ασθενών και έως και 50% για τους ασθενείς με αδυναμία. Στη μελέτη, όσοι έκαναν διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης πριν από την επέμβαση, παρουσίασαν σταθερή μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών κατά 56%, όπως καρδιακές επιπλοκές, πνευμονία και μετεγχειρητικά προβλήματα με το έντερο, καθώς και κατά μέσο όρο τρεις λιγότερες ημέρες νοσηλείας στο νοσοκομείο.
Aλλά η σημαντικότερη αλλαγή από την άσκηση ήταν αυτή στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα (CRF) – ένα μέτρο που εκτιμά πόσο καλά το σώμα προσλαμβάνει οξυγόνο και το παραδίδει στους μύες και τα όργανα κατά τη διάρκεια παρατεταμένων περιόδων άσκησης.
«Σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, μια προπόνηση HIIT μπορεί και αυξάνει την καρδιοαναπνευστική ικανότητα κατά 2,39 ml/min/kg. Αυτό όχι μόνο διαφέρει σημαντικά από την τυπική χειρουργική φροντίδα, αλλά είναι επίσης κλινικά σημαντικό: γνωρίζουμε ότι αυτό το επίπεδο αύξησης σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο δυσμενών μετεγχειρητικών αποτελεσμάτων» συμπληρώνει η επικεφαλής συγγραφέας.
«Όλα αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μια περίοδος – ακόμη και τόσο σύντομη όσο τέσσερις εβδομάδες – προ-εγχειρητικής διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα των ασθενών και να επιφέρει ισχυρά οφέλη σε όλους τους πληθυσμούς ασθενών» καταλήγει η δρ. Kari Clifford.
Το επόμενο βήμα είναι να βρεθεί ο τρόπος εφαρμογής μιας τέτοιας ρουτίνας της άσκησης.
«Εξετάζουμε επί του παρόντος πώς τέτοια προγράμματα θα είναι αποτελεσματικά όταν εκτελούνται στο σπίτι ή σε ομαδικό επίπεδο, για να μην είναι ακριβά. Παρόλα αυτά, θα έλεγα ότι σε γενικό πλαίσιο δεν είναι ποτέ αργά να βελτιώσετε τη φυσική σας κατάσταση και αυτό μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά στα αποτελέσματα της υγείας σε χειρουργικό πλαίσιο» καταλήγει η δρ. Kari Clifford.
Διαβάστε επίσης:
Χειρουργική επέμβαση: Η παιδική και ευχάριστη συνήθεια που σώζει από επιπλοκές
Αναβάλετε διαρκώς το χειρουργείο; Αυτός είναι ο λόγος που διστάζετε
