Κάθε μορφή άσκησης αποτελεί και ένα φυσικό «φάρμακο» για τον οργανισμό μας, ρυθμίζοντας από την αρτηριακή πίεση μέχρι τις τιμές του σακχάρου. Δύο, όμως, συγκεκριμένοι τύποι άσκησης αναδεικνύονται σε σημαντικά μέτρα πρόληψης κατά του θανάτου από γρίπη ή πνευμονία, σύμφωνα με νεότερη μελέτη.
Πιο συγκεκριμένα, η καρδιαναπνευστική άσκηση (cardio) είναι αυτή που προσφέρει τα παραπάνω οφέλη, με τα στοιχεία της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine να υποστηρίζουν επίσης ότι η επιπλέον ενσωμάτωση δύο εβδομαδιαίων προπονήσεων μυϊκής ενδυνάμωσης θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου σχεδόν κατά το ήμισυ.
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από σχεδόν 578.000 ενήλικες την περίοδο μεταξύ 1998 και 2018. Διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες που πληρούσαν τόσο τους συνιστώμενους στόχους της αερόβιας άσκησης όσο και της μυϊκής ενδυνάμωσης είχαν μειωμένο κίνδυνο θανάτου από γρίπη ή πνευμονία κατά 48% σε σύγκριση με εκείνους που δεν πληρούσαν κανέναν από τους δύο στόχους.
Οι στόχοι ακολουθούσαν τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) σχετικά με τη βέλτιστη ποσότητα άσκησης για την υγεία, που περιλαμβάνει εβδομαδιαίως τουλάχιστον 150 λεπτά καρδιαγγειακής άσκησης μέτριας έντασης ή 75 λεπτά έντονης καρδιαγγειακής άσκησης -δηλαδή γρήγορο περπάτημα, κολύμπι και τρέξιμο- κάθε εβδομάδα. Δύο φορές την εβδομάδα, συνιστάται επίσης να η μέτρια ή έντονη μυϊκή ενδυνάμωση, δηλαδή η άρση βαρών, οι ασκήσεις με αντιστάσεις ή βαράκια, τα καθίσματα, τα push – ups, αλλά και η κηπουρική.
Μέτρον άριστον
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα κατηγοριοποιήθηκαν με βάση την τήρηση αυτών των πρωτοκόλλων άσκησης για αερόβιες δραστηριότητες και δραστηριότητες μυϊκής ενδυνάμωσης και ειδικότερα με βάση τη συχνότητα και τη διάρκεια που είχε ο χρόνος που γυμνάζονταν.
Όσοι πέτυχαν μόνο τον στόχο της αερόβιας δραστηριότητας είχαν 36% χαμηλότερο κίνδυνο. Σε γενικότερο πλαίσιο, όμως, τα δέκα με 149 λεπτά άσκησης, τα 150-300 και 301-600 λεπτά εβδομαδιαίας άσκησης συσχετίστηκε με 21, 41 και 50% χαμηλότερο κίνδυνο, αντίστοιχα. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν παρατήρησαν πρόσθετα οφέλη μεταξύ των ατόμων που υπερέβαιναν τα 600 λεπτά εβδομαδιαίας δραστηριότητας.
Όταν οι ερευνητές εμβάθυναν περισσότερο στα προγράμματα ασκήσεων μυϊκής ενδυνάμωσης, η επίτευξη του εβδομαδιαίου στόχου των δύο προπονήσεων συνδέθηκε με 47% χαμηλότερο κίνδυνο, σε σύγκριση με τη μικρότερη συχνότητα.
Αντίθετα, όμως, η αύξηση της ποσότητας της άσκησης δεν οδήγησε σε αριθμητικά μεγαλύτερα οφέλη για τον κίνδυνο θανάτου, καθώς επτά ή περισσότερες προπονήσεις την εβδομάδα οδήγησαν σε 41% υψηλότερο κίνδυνο, γεγονός που υποδηλώνει ότι η υπερβολική μυϊκή προπόνηση θα μπορούσε να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Αξιοσημείωτο θεωρείται το γεγονός ότι μισοί από τους συμμετέχοντες της έρευνας δεν πληρούσαν κανέναν από τους εβδομαδιαίους στόχους άσκησης, ενώ το 34% ήταν αδρανείς. Ένα σημαντικό ποσοστό -78%- ανέφερε ότι συμμετείχε σε λιγότερες από δύο εβδομαδιαίες συνεδρίες δραστηριοτήτων μυϊκής ενδυνάμωσης.
Παράγοντες όπως ο τρόπος ζωής, υποκείμενα νοσήματα αλλά και ο εμβολιασμός κατά της γρίπης και της πνευμονίας επηρέασαν επίσης σημαντικά τα αποτελέσματα.
«Οι προσπάθειες που συμβάλλουν στη μείωση της θνησιμότητας από τη γρίπη και την πνευμονία των ενηλίκων θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στη μείωση του χρόνου αποχής από την αερόβια άσκηση και στην επίτευξη του στόχου δύο προπονήσεων μυϊκής ενδυνάμωσης την εβδομάδα» καταλήγει ο δρ. Bryant Webber από το Τμήμα Διατροφής, Φυσικής Δραστηριότητας και Παχυσαρκίας των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
Διαβάστε επίσης
Μακροζωία: Επτά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε κάθε βράδυ για να γεράσουμε καλά