Αν και κανένας από εμάς δε γνωρίζει πότε θα αφήσει τον μάταιο ετούτο κόσμο, αυτή η στιγμή θα έρθει -με την ελπίδα να μην έρθει γρήγορα. Πόσο συχνά όμως σκεφτόμαστε πώς θα μοιάζει το τέλος μας και πότε κορυφώνεται η αγωνία του θανάτου; Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, ο μέσος ενήλικας δεν αρχίζει να σκέφτεται τον θάνατο και την κηδεία του μέχρι την ηλικία των 51 ετών.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από μια ασφαλιστική εταιρία στη Βρετανία και αξιοποίησε δεδομένα από 2.000 Βρετανούς, αποκαλύπτοντας ότι αυτή η στιγμή της συνειδητοποίησης συχνά πυροδοτείται από οδυνηρά γεγονότα της ζωής, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, προσωπικές ανησυχίες για την υγεία ή απλώς από την φυσική εξέλιξη της γήρανσης.
Όπως αποκάλυψαν τα αποτελέσματα, το εντυπωσιακό 80% των ερωτηθέντων παραδέχθηκαν ότι οι σκέψεις τους για τη δική τους μακροζωία εντάθηκαν, όσο ξεκίνησαν να παραβρίσκονται σε κηδείες κοντινών τους προσώπων. Επιπλέον, το 38% αναγνωρίζει ότι τέτοιες μελλοντικές σκέψεις οδηγούν αναπόφευκτα σε βαθύτερους προβληματισμούς σχετικά με την ουσία της ζωής και του θανάτου. Παρόλα αυτά, δε μοιράζονταν όλοι την ίδια ανησυχία, μιας και το 24% δεν εξέφρασε κανένα ενδιαφέρον για το περιεχόμενο της κηδείας τους. Το σκεπτικό αυτό ευθυγραμμίζεται με τα ευρήματα ότι λίγο περισσότεροι από τους μισούς (54%) των συμμετεχόντων δεν έχουν συντάξει διαθήκη, αναφέροντας λόγους που κυμαίνονται από την αναβλητικότητα έως την πίστη στη νεανικότητά τους.
Η μελέτη εξέτασε επίσης τις πρακτικές και συναισθηματικές πτυχές του σχεδιασμού της κηδείας τους. Ενώ το 34% θεωρεί την οργάνωσή της ως μια απλή διαδικασία, 3 στους 10 προβλέπουν ότι πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα. Ο οικονομικός παράγοντας, βέβαια, έπαιζε κεντρικό ρόλο, μιας και το 27% δεν ήταν βέβαιο ότι θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στο κόστος σε περίπτωση οικογενειακού πένθους και ένα επιπλέον 23% δεν ήταν σίγουρο για την οικονομική του ετοιμότητα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ωστόσο παρατηρείται κενό αναφορικά με την οικονομική προνοητικότητα: ένας στους τρεις έχει βάλει στην άκρη επαρκή κεφάλαια και ένας στους πέντε βασίζεται στην ασφάλεια ζωής. Ωστόσο, το 34% δεν έχει προβεί σε καμία οικονομική διευθέτηση, με το 29% να επικαλείται ζητήματα οικονομικής επάρκειας και το 26% να θεωρεί τον εαυτό του πολύ νέο για να ανησυχεί για τέτοια θέματα. Όσοι έχουν προετοιμαστεί οικονομικά έχουν, κατά μέσο όρο, αποταμιεύσει περίπου 4.962 δολάρια.
Πώς, όμως, θα μπορούσαμε να βρούμε κάποια παρηγοριά από αυτό το μακάβριο σενάριο; Το κλειδί φαίνεται πως βρίσκεται στον ίδιο τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη ζωή. Σύμφωνα με μελέτες, η ύπαρξη ενός σκοπού στη ζωή μπορεί να επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής. Έτσι, ενώ είναι σημαντικό να σχεδιάζετε οικονομικά το… τελευταίο αντίο, είναι σημαντικό να επικεντρωθείτε στο τώρα και στα επόμενα χρόνια για να διασφαλίσετε ότι θα αξιοποιείτε στο έπακρο κάθε μέρα.
Διαβάστε ακόμη:
Πένθος: Πώς να το διαχειριστούμε
Κίνδυνος καρδιακού θανάτου για τους άνδρες που ζουν μόνοι
Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο συναίσθημα – Βλάπτει περισσότερο από τη θλίψη
