Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος αποτελεί σήμερα την πιο κοινή μορφή χρόνιας ηπατικής νόσου. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, σύμφωνα με μια καταγραφή του 2011, αναφέρθηκε ως επικρατούσα στο 25% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού. Πρόκειται για μια μεταβολική διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία λιπιδίων στο ήπαρ, η οποία ωστόσο δεν οφείλεται σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Ενώ στα αρχικά της στάδια μπορεί να έχει λίγα συμπτώματα, η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση και ηπατική ανεπάρκεια, ειδικότερα στις ευπαθείς ομάδες, όπως οι διαβητικοί. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η νόσος θεωρείται υπεύθυνη για μια σημαντική αύξηση θανάτων που σχετίζονται με το ήπαρ. Ειδικότερα στις βιομηχανικές χώρες, οι θάνατοι από ηπατική νόσο έχουν τετραπλασιαστεί τα τελευταία 50 χρόνια.
Έτσι, η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα υγείας και μια πολύπλευρη ασθένεια, με κύριους παράγοντες κινδύνου την παχυσαρκία και την αντίσταση στην ινσουλίνη. Λόγω της στενής σχέσης με την παχυσαρκία, η οποία έχει λάβει πλέον επιδημικές διαστάσεις, ο επιπολασμός της νόσου αποτελεί σημαντική πρόκληση για τη δημόσια υγεία.
Όπως είναι γνωστό, οι κύριες πρακτικές διαχείρισης της νόσου είναι η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής και η επαρκής σωματική δραστηριότητα. Παρ’ όλα αυτά, οι ειδικοί παρατηρούν ότι συχνά οι ασθενείς, αν και είναι ενήμεροι ότι αυτές οι ενέργειες είναι απαραίτητες για να αποτρέψουν την εξέλιξη της νόσου, δεν τις ακολουθούν. Συχνά, μάλιστα, εκδηλώνουν ανεξέλεγκτες διατροφικές συμπεριφορές.
Θέλοντας να μελετήσουν τα αίτια αυτής της πτυχής της νόσου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Birmingham ανακάλυψαν ότι οι ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα έχουν περίπου τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαταραχή προσωπικότητας. Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στο BMC Gastroenterology.
Ο ερευνητής δρ. Jonathan Catling σχολίασε: «Ο εντοπισμός αυξημένου επιπολασμού διαταραχών προσωπικότητας σε ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα είναι εντυπωσιακός, ενώ η μελέτη δεν έδειξε να σχετίζεται με όλες τις ηπατικές παθήσεις, αλλά μόνο με τον συγκεκριμένο τύπο ηπατικής νόσου. Δε φαίνεται να πρόκειται για ένα γενικό θέμα ψυχικής υγείας, καθώς ούτε το άγχος, ούτε η κατάθλιψη έδειξαν να συνδέονται με την πάθηση, παρ’ όλο που πρόκειται για δύο ψυχικές διαταραχές, οι οποίες συνδέονται συχνά με χρόνια ηπατική νόσο».
Ένας παράγοντας που καθορίζει τη στάση ενός ασθενούς απέναντι στην απώλεια βάρους είναι ο εσωτερικός και εξωτερικός «τόπος ελέγχου» (LoC), δηλαδή το κατά πόσο πιστεύουν ότι ελέγχουν τα γεγονότα της ζωής τους. Οι ασθενείς με υψηλό εσωτερικό τόπο ελέγχου αντιλαμβάνονται τα γεγονότα της ζωής ως αποτέλεσμα των δικών τους πράξεων και είναι πιο πιθανό να είναι επιτυχείς στην απώλεια βάρους.
Οι πάσχοντες από μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα ενδεχομένως βλέπουν τα γεγονότα της ζωής τους ως κάτι πέρα από τον έλεγχό τους και νιώθοντας ότι καταβάλλουν υπερπροσπάθεια για να εφαρμόσουν τις απαραίτητες αλλαγές στην καθημερινότητά τους.
Οι επιστήμονες καλούν τους ασθενείς να εξετάζονται για διαταραχές προσωπικότητας, καθώς, εάν εντοπιστούν, αυτές οι ψυχικές διαταραχές θα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν την επείγουσα ανάγκη εξέτασης των πρακτικών που υιοθετούμε για να πείσουμε τους ασθενείς να ακολουθήσουν μια προσεγμένη διατροφή και άσκηση, ώστε να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να τους παρακινούμε πιο αποτελεσματικά και να παρέχουμε πιο αποτελεσματική θεραπεία, αποτρέποντας την υποτροπή της νόσου, ειδικά μετά από μεταμόσχευση ήπατος», καταλήγει ο δρ. Catling.
Διαβάστε ακόμη:
Λιπώδες ήπαρ: Το διατροφικό πλάνο που οδηγεί σε ταχεία απώλεια βάρους και μειώνει το λίπος
Η σιωπηλή νόσος που απειλεί τους διαβητικούς
Λιπώδες ήπαρ: Πειραματικό φάρμακο δίνει ελπίδα στους ασθενείς
