Πολλά έχουν αλλάξει από το 1977 και την πρεμιέρα του «Πυρετός το Σαββατόβραδο», ταινίας-ορόσημου για όσους και όσες μεγάλωσαν με ντίσκο, παντελόνια-καμπάνες και έναν John Travolta στο απόγειο της καριέρας του. Μισό σχεδόν αιώνα μετά, δύσκολα θα έβρισκε κανείς σημεία επαφής στη διασκέδαση του τότε και του σήμερα. Εκτός αν πρόκειται για τον Dan Baumgardt, γενικό γιατρό και Ανώτερο Λέκτορα στη Σχολή Φυσιολογίας, Φαρμακολογίας και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, με τα ευφάνταστα άρθρα που δημοσιεύσει στο The Converastion γύρω από την υγεία και την ευεξία.
«Τα Σαββατόβραδα παραμένουν πρώτη επιλογή για τις νυχτερινές εξόδους» γράφει σε πρόσφατο άρθρο του για το διαχρονικό και αναλλοίωτο γνώρισμα της διασκέδασης, όπου, εμπνευσμένος από το εμβληματικό έργο για την κουλτούρα μιας ολόκληρης εποχής, γράφει για «το ηδονιστικό life-style που συνεχίζει να υπάρχει, δημιουργώντας μια ολόκληρη συνθήκη που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε “οι παθήσεις του Σαββατοκύριακου».
Πυρετός το Σαββατόβραδο
Εν αρχή είναι ο «πυρετός», ο κίνδυνος το σώμα μας να βρεθεί σε κατάσταση υπερθέρμανσης από τον ξέφρενο χορό και το αλκοόλ, με κίνδυνο σοβαρής αφυδάτωσης. «Αν δεν είστε προσεκτικοί, μπορεί να σας οδηγήσει ακόμη και στα επείγοντα» γράφει, υπενθυμίζοντας να μην ξεχνάμε το νερό.
Μπορεί η ντίσκο να έχει μπει στο χρονοντούλαπο, όχι όμως και η φάση rave· σίγουρα κάποιο techno party φιγουράρει σε πολλά -ενδεχομένως συνεχόμενα- Σαββατοκύριακα στο ημερολόγιο πολλών millennials και GenZers, όπου όλο και κάποιο ναρκωτικό του clubbing, όπως ecstasy και MDMA, θα έχει την τιμητική του. «Είναι γνωστό ότι αυξάνουν τη θερμοκρασία του σώματος. Σε μια μελέτη για την επίδραση του ναρκωτικού [ecstasy/MDMA] στους clubbers, διαπιστώθηκε ότι ανέβασε τη θερμοκρασία του σώματός τους τουλάχιστον κατά έναν ή δύο βαθμούς υψηλότερα από άτομα που δεν είχαν κάνει χρήση» σημειώνει ο Baumgardt, τονίζοντας τους επιπλέον κινδύνους του ναρκωτικού, όπως παρατίθενται και στη σελίδα του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ).
Αμφιβληστροειδοπάθεια του Σαββατόβραδου
«Το 1974, μια ομάδα οφθαλμιάτρων ανέφερε την περίπτωση ενός ατόμου που κατέρρευσε από το μεθύσι και την επομένη ξύπνησε τυφλό από το ένα μάτι» γράφει ο Baumgardt. Όπως εξηγεί, ο ασθενής είχε πέσει σε λήθαργο μπρούμυτα και το βάρος του κεφαλιού του πίεζε την οφθαλμική αρτηρία, μπλοκάροντας την αιμάτωση. Οι συνέπειες ήταν σοβαρές: μη αναστρέψιμη βλάβη στον αμφιβληστροειδή, απώλεια της όρασης και παράλυση του οφθαλμοκινητικού νεύρου.
«Η “αμφιβληστροειδοπάθεια του Σαββατόβραδο”, όπως ονομάστηκε έκτοτε, είναι ευτυχώς πολύ σπάνια, αλλά έχει περιγραφεί και σε άλλες αναφορές. Σε μια τέτοια περιγράφονται λεπτομερώς τρεις ασθενείς που εμφάνισαν τα ίδια συμπτώματα υπό παρόμοιες συνθήκες, αφού παρέμειναν πεσμένοι και αναίσθητοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε κάθε περίπτωση, η απώλεια της όρασης ήταν εις βάθος και η όραση δεν μπορούσε να αποκατασταθεί» σημειώνει ο Baumgardt.
Πορφύρα του Σαββατόβραδου
Ο πολύς χορός μπορεί να βγει σε κακό και για το δέρμα. Ο Baumgardt παραθέτει τις περιπτώσεις δύο εφήβων που πήγαν στον γιατρό για ένα περίεργο και κνησμώδες εξάνθημα στα πόδια. Σύμφωνα με τις αναφορές, τα εξανθήματα έμοιαζαν με τις πετέχειες της πορφύρας, τις επιφανειακές, δηλαδή, αιμορραγίες σαν κοκκινωπές-μωβ κηλίδες που, εν προκειμένω, εμφανίζονταν μόνο κατά τις σαββατιάτικες εξορμήσεις στις ντίσκο και εξαφανίζονταν λίγες ημέρες αργότερα.
«Οι γιατροί που τους είδαν ονόμασαν την κατάσταση “πορφύρα του Σαββατόβραδου“. Η πάθηση αναφέρεται πιο συχνά ως αγγειίτιδα σχετιζόμενη με την άσκηση: πρόκειται για φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων λόγω καταπόνησης, η οποία προκαλεί το μωβ εξάνθημα. Εμφανίζεται ιδιαίτερα σε άτομα που στέκονται όρθια για μεγάλο χρονικό, ιδίως σε περιβάλλον με ζέστη» εξηγεί.
Πάρεση του Σαββατόβραδου
«Δυστυχώς, για κάποιους λάτρεις των σαββατιάτικων νυχτοπερπατημάτων, η βραδιά θα καταλήξει στα επείγοντα, συχνά σαν αποτέλεσμα κατάχρησης αλκοόλ ή ουσιών, που διευκολύνουν τις άτσαλες πτώσεις ή καβγάδες» γράφει ο Baumgardt, περιγράφοντας μια γνώριμη σε αρκετούς σκηνή:
«Δεν είναι σπάνιο οι γιατροί να καλούν μεθυσμένους ασθενείς από την αίθουσα αναμονής στα επείγοντα και να τους βρίσκουν να κοιμούνται βαθιά. Αν κάποιος περάσει το χέρι του πάνω από την πλάτη της καρέκλας για να μην γλιστρήσει στο πάτωμα, υπάρχει η πιθανότητα να καταλήξει με αυτό που ονομάζεται “πάρεση του Σαββατόβραδου”. Η πάρεση είναι ένας άλλος όρος για την προσωρινή παράλυση ενός μυός, που συχνά οφείλεται σε συμπίεση και βλάβη του νεύρου που τον ενεργοποιεί».
Σύμφωνα με τον Baumgardt, η πάρεση αυτή οφείλεται στη συμπίεση του κερκιδικού νεύρου –νεύρο που ξεκινά από τον ώμο και εκτείνεται κατά μήκος του χεριού μέχρι τις άκρες των δακτύλων- όπως όταν το χέρι κρέμεται για πολλή ώρα πάνω από την πλάτη μιας σκληρής καρέκλας. Έτσι, όταν το άτομο ξυπνήσει μπορεί να νιώσει το χέρι αδύναμο, «καθώς το κερκιδικό νεύρο ελέγχει τους μυς που επιτρέπουν την έκταση του καρπού και την ευθυγράμμιση του χεριού», καθώς και μυρμήγκιασμα ή «τσιμπήματα» στο χέρι. «Μπορεί να συμβεί κι αν αποκοιμηθείτε ατσούμπαλα πάνω στο χέρι σας, στο κρεβάτι ή όπου αλλού σας βρήκε το επόμενο πρωί» προσθέτει.
Ο Baumgardt καταλήγει ότι οι παθήσεις του Σαββατόβραδου μπορούν να εμφανιστούν οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας, κάτω από τις (α)κατάλληλες συνθήκες, και υπενθυμίζει: «απολαύστε τα Σαββατόβραδά σας, αλλά μην ξεχνάτε ποτέ τη σημασία του να παραμείνετε ζωντανοί» (σ.σ. αναφορά στο τραγούδι «Stayin’ Alive» των Bee Gees, που ακουγόταν στο soundtrack της ταινίας «Πυρετός το Σαββατόβραδο).
Διαβάστε επίσης
Εξάρτηση από το αλκοόλ: Tέσσερις απλές ερωτήσεις που αποκαλύπτουν εάν υπάρχει πρόβλημα
