Τι θεωρείται πλέον ως καλή ζωή; Για πολλούς αυτό το βαθύ και πολύπλοκο ερώτημα έχει μονάχα μία απάντηση εδώ και αιώνες: Βρείτε ένα ταίρι, παντρευτείτε, κάντε οικογένεια. Εδώ και λίγα χρόνια η αντίληψη αυτή αμφισβητείται.
Έρευνες και μελέτες που έρχονται στη δημοσιότητα επισημαίνουν ότι και οι εργένηδες μπορούν να είναι μια χαρά και να βιώνουν περισσότερη χαρά.
Από το 2012, υπήρχαν ήδη 18 μελέτες που ακολούθησαν τους ίδιους ανθρώπους για χρόνια, ζητώντας τους επανειλημμένα να μιλήσουν για την ευτυχία τους και πώς αυτή διαμορφώνεται σε κάθε εποχή. Πλέον, υπάρχουν πολύ περισσότερες οι οποίες αλλάζουν όλα όσα πιστεύαμε για το γάμο και την ευτυχία και δεν αποκλείεται το 2050 για παράδειγμα να έχουμε αναθεωρήσει ως προς το πόσο καλό στην υγεία κάνει ο γάμος. Σε ένα θρυμματισμένο σύνολο αποτελεσμάτων, οι περισσότερες από τις εν λόγω μελέτες έδειξαν ότι οι άνθρωποι δεν ήταν πιο ευτυχισμένοι μετά τον γάμο τους. Επιπλέον, σε κάποιες μελέτες που οι άνθρωποι ερωτήθηκαν πόσο χαρούμενοι ή απλώς ικανοποιημένοι (και όχι ευτυχισμένοι) ήταν από τη ζωή τους, και εδώ οι παντρεμένοι ανέφεραν επιδείνωση της ικανοποίησης, με εξαίρεση τον μήνα του μέλιτος. Την ίδια στιγμή οι άνθρωποι που ζούσαν μόνοι τους έδειχναν να είναι περισσότερο ευτυχισμένοι και σίγουρα περισσότερο χαρούμενοι.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό που αναδύθηκε από αυτές τις μελέτες ήταν ότι ενώ οι singles ανέφεραν ότι «για μένα, η ζωή είναι μια συνεχής διαδικασία μάθησης, αλλαγής και ανάπτυξης», οι έγγαμοι άνθρωποι είχαν περισσότερες πιθανότητες να δηλώσουν, περίπου, το εξής: «Έχω εγκαταλείψει να προσπαθώ να πραγματοποιήσω μεγάλες βελτιώσεις στη ζωή μου εδώ και πολύ καιρό, έχω αφεθεί στην ασφάλεια του γάμου». Ασφάλεια, που σαφώς υφίσταται και αφορά όχι μόνο στο ότι κάποιος μαγειρεύει, πλένει, σιδερώνει για σένα, αλλά και νομοθετικά καθώς οι παντρεμένοι έχουν ακόμη περισσότερες διευκολύνσεις και ελαφρύνσεις στη φορολογία από τους εργένηδες. Επομένως, ποιοι είναι οι λόγοι που αυτοί, οι «μοναχικοί» άνθρωποι, αναφέρουν περισσότερη ικανοποίηση από τους παντρεμένους;
Θεωρούμε ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι singles δεν απομακρύνονται από τα πράγματα που αγαπούν. Ταξιδεύουν περισσότερο, διαβάζουν περισσότερο, ανακαλύπτουν, οραματίζονται. Επιπλέον, έχουν άλλα συστατικά της καλής ζωής: έχουν αυτονομία, ανεξαρτησία, έχουν κυριότητα, έχουν σκοπό, έχουν νόημα. Έχουν τους φίλους τους και διατηρούν καλύτερες σχέσεις με τα αδέρφια, τα ξαδέρφια και τους γονείς τους φυσικά. Επιπλέον, έχουν την ελευθερία να ακολουθούν αυτά που πραγματικά αξίζουν, να αλλάζουν δουλειές που δεν πληρούν τα κριτήριά τους, να αναζητούν καινούρια πράγματα που ανανεώνουν τα ενδιαφέροντά τους. Αυτό τους κάνει να προσφέρουν και περισσότερο στην κοινωνία, ως εθελοντές, αλλά και ως τα «ευήκοα ώτα» που θα ακούσουν πρώτα τα προβλήματα των φίλων και των δικών τους ανθρώπων. Αυτοί επίσης που θα τρέξουν πρώτοι σε μια καταστροφή, όπως έχουμε δει και σε αυτήν τη χώρα, δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια, αυτοί που θα πρωταγωνιστήσουν σε μία δράση κοινωνικού ακτιβισμού, όπως το να καθαρίσουν μια παραλία ή ένα πάρκο.
Σε κάθε περίπτωση, οι αντιλήψεις περί μιζέριας, εγωκεντρισμού, εγωισμού, παραξενιάς κ.λπ. που συνέδεαν για αιώνες τους (τυπικά) μοναχικούς ανθρώπους εγκαταλείπονται σταδιακά. Και τώρα, οι παντρεμένοι είναι αυτοί που καλούνται να αποδείξουν ότι δεν ζουν μέσα στη μιζέρια, την ταλαιπωρία και την άρση ασήκωτων καθημερινών βαρών, σε ένα περιβάλλον όπου κανείς δεν τους καταλαβαίνει…
