Καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται, τα συστήματα υγείας παγκοσμίως έρχονται ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπα με περιστατικά άνοιας, μιας ανίατης, εκφυλιστικής πάθησης που επηρεάζει την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου, επιδρώντας αρνητικά στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων που υποφέρουν από αυτή. Στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας προσπάθειας που γίνεται με στόχο τον εντοπισμό των παραγόντων κινδύνου που οδηγούν στην ανάπτυξη άνοιας και την πρόληψή τους, μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Michigan κατέληξε σε ένα πρωτότυπο συμπέρασμα: Η απώλεια όρασης φαίνεται να συνδέεται στενά με την άνοια. Τα νέα ερευνητικά συμπεράσματα δημοσιεύονται στο JAMA Ophthalmology.
Ειδικότερα, οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα σχεδόν 3.000 Αμερικανών πολιτών άνω των 71 ετών. Οι ηλικιωμένοι συμμετέχοντες είχαν πάρει μέρος στην Εθνική Μελέτη για τις τάσεις της υγείας και της γήρανσης (NHATS), στο πλαίσιο της οποίας αξιολογήθηκε η όραση των συμμετεχόντων σε μικρή και μεγάλη απόσταση, καθώς και το κατά πόσο ήταν σε θέση να διακρίνουν αντικείμενα σε διαφορετικά υπόβαθρα. Παράλληλα, οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους τα ιατρικά δεδομένα των συμμετεχόντων, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έπασχαν από άνοια.
Η ομάδα μελέτης διαπίστωσε τελικά ότι οι συμμετέχοντες που παρουσίαζαν προβλήματα όρασης είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια συγκριτικά με τα άτομα που δεν παρουσίαζαν προβλήματα οφθαλμολογικής φύσεως.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, έως και το 40% των περιπτώσεων άνοιας θα μπορούσε να επηρεαστεί από 12 παράγοντες κινδύνου, στους οποίους ένας άνθρωπος μπορεί να παρέμβει καθοριστικά, προλαμβάνοντας τον κίνδυνο. Μερικοί από αυτούς είναι το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η απώλεια ακοής. Η απώλεια όρασης δεν αποτελούσε έως τώρα γνωστό παράγοντα επιρροής, ωστόσο τα νέα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι πράγματι υπάρχει σχέση μεταξύ της απώλειας όρασης και της άνοιας.
Η δρ. Susan Mitchell, Επικεφαλής Πολιτικής στο Alzheimer’s Research UK, δήλωσε: «Είναι μια κρίσιμη στιγμή στην έρευνα για την άνοια, καθώς παρουσιάζονται στοιχεία που αποκαλύπτουν πώς παράγοντες όπως η απώλεια όρασης συσχετίζονται με την άνοια. Μελέτες όπως αυτή είναι ζωτικής σημασίας για τον εντοπισμό επιπλέον πιθανών παραγόντων κινδύνου, που θα μας βοηθήσουν να αποτρέψουμε δυνητικά ορισμένες περιπτώσεις. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να διερευνήσει περαιτέρω αυτή τη συσχέτιση, προκειμένου να προσδιοριστεί εάν υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης και ποιες είναι αυτές».
«Για παράδειγμα, ο διαβήτης αποτελεί βασικό παράγοντα κινδύνου για την άνοια, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όρασης. Είναι επίσης πιθανό να υπάρχουν κοινά μονοπάτια στον εγκέφαλο που προκαλούν τόσο απώλεια όρασης, όσο και μείωση της μνήμης και της ικανότητας σκέψης», εξήγησε η ειδικός.
«Ορισμένες περιπτώσεις απώλειας όρασης μπορούν να προληφθούν και άλλες να αντιμετωπιστούν επιτυχώς – εάν αυτή η σύνδεση επιβεβαιωθεί, τότε σημαίνει ότι άνθρωποι που λαμβάνουν μέτρα για να ελαχιστοποιήσουν τον οφθαλμολογικό κίνδυνο καθώς μεγαλώνουν προστατεύονται επίσης από τον κίνδυνο παθήσεων όπως η άνοια. Άλλωστε, όλοι μπορούμε να προστατεύσουμε την υγεία του εγκεφάλου μας κάνοντας σωστές επιλογές του τρόπου ζωής, όπως διατηρώντας υγιή την καρδιά μας, αλλά και απολαμβάνοντας νέες δραστηριότητες και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις», καταλήγει η δρ. Mitchell.
Διαβάστε ακόμη:
Το ενοχλητικό σύμπτωμα που αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας και εγκεφαλικού επεισοδίου
Άνοια: Δέκα προειδοποιητικά σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσετε
Γήρανση: Τέσσερα κόλπα για δυνατό μυαλό στα 90
