Η ουρολοίμωξη είναι μια επώδυνη βακτηριακή μόλυνση που αφορά κυρίως την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη αλλά και τους ουρητήρες και τους νεφρούς, σε περίπτωση που προσβάλει το ανώτερο ουροποιητικό σύστημα. Θα ταλαιπωρήσει κατά κύριο λόγο τις γυναίκες, σύμφωνα με τη Δρ Sarah Suarez από τη Γυναικολογική Πτέρυγα της κορυφαίας κλινικής Mayo, λόγω του μικρότερου μήκους της ουρήθρας τους συγκριτικά με τους άνδρες, που καθιστά ευκολότερη την πρόσβαση των βακτηρίων στην ουροδόχο κύστη.
Επώδυνη ούρηση, ευαισθησία στην περιοχή πάνω από την ουροδόχο κύστη, επείγουσα και συχνή ούρηση είναι τα βασικά συμπτώματα, όχι όμως η δυσοσμία. Ωστόσο, η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Αν δεν θέλετε τα κρατήσετε σε απόσταση ασφαλείας τα παραπάνω σημάδια κινδύνου, προσπαθήστε να εφαρμόσετε τις πέντε συμβουλές που μειώνουν τις πιθανότητες ουρολοίμωξης:
- Καταναλώστε άφθονα υγρά: Με αυτόν τον τρόπο διατηρείτε υγιή και ενυδατωμένο τον ιστό της ουροδόχου κύστης και «αραιώνετε» τα ούρα, μειώνοντας τη συγκέντρωση βακτηρίων στην ουροδόχο κύστη. Κάποια άτομα αντιμετωπίζουν την ουρολοίμωξη καταναλώνοντας άφθονα υγρά. Προσπαθήστε να πιάνετε τον καθημερινό στόχο του ενάμιση λίτρου.
- Πηγαίνετε συχνά τουαλέτα: Αδειάζοντας τακτικά την ουροδόχο κύστη χαλάτε τις ιδανικές συνθήκες περιβάλλοντος για τα βακτήρια που προτιμούν θερμά και υγρά περιβάλλοντα για να αναπτυχθούν. Ιδανικά, ούρηση 4-8 φορές την ημέρα θεωρείται μια αποτελεσματική ρουτίνα προστασίας.
- Ουρήστε μετά το σεξ: Κατά τη σεξουαλική πράξη, διάφορα βακτήρια διευκολύνονται στην είσοδό τους στην ουρήθρα. Με την ούρηση τα εξωθείτε πριν εισέλθουν και προκαλέσουν λοίμωξη.
- Δοκιμάστε κράνμπερι: Αν και δεν έχει αποδειχθεί ακόμα επιστημονικά η συμβολή συμπληρωμάτων κρανμπερι έναντι των ουρολοιμώξεων, οι ειδικοί της κλινικής Mayo έχουν αναφερθεί στους πιθανούς μηχανισμούς που τους προσδίδουν προστατευτικές ιδιότητες (διαβάστε σχετικά εδώ).
- Προσοχή στο σκούπισμα: Μετά την κένωση της ουρήθρας ή και του εντέρου, είναι καλό να σκουπίζετε από την ευαίσθητη περιοχή προς τον πρωκτό ώστε να αποτρέψετε τη μεταφορά βακτηρίων από τα κόπρανα.
Προσοχή στους παράγοντες κινδύνου για ουρολοιμώξεις:
- Οι συχνές σεξουαλικές συνευρέσεις, που αυξάνουν τον κίνδυνο εισόδου βακτηρίων στην ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα.
- Η χρήση σπερματοκτόνου με ή χωρίς διάφραγμα που ίσως βλάψει τα προστατευτικά βακτήρια του ουροποιητικού συστήματος έναντι των παθογόνων.
- Η κατακράτηση ούρων ή η ατελής κένωση της ουροδόχου κύστης από φάρμακα, στένωση της ουρήθρας, πρόπτωση της κύστης, της μήτρας ή του κόλπου, νευρολογικές καταστάσεις είτε άγνωστα αίτια.
- Η κολπική ατροφία, μια μετεμμηνοπαυσιακή κατάσταση που προκαλείται από τα μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων.
- Γονιδιακά αίτια, ιδίως τα κληρονομικά που ρυθμίζουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού στις λοιμώξεις.
Σε περίπτωση που οι οχλήσεις στην περιοχή του ουροποιητικού συνοδεύονται από πυρετό, ρίγη, αποπροσανατολισμό είτε πόνο στην πλάτη ή στα πλευρά, ενδεχομένως να έχουν μολυνθεί οι νεφροί, κατάσταση αρκετά πιο σοβαρή της ουρολοίμωξης που χρήζει θεραπείας έως και νοσηλείας.
Διαβάστε επίσης:
Τα φρούτα που προστατεύουν από την ουρολοίμωξη
Ουρολοιμώξεις: Το ασφαλές φάρμακο που καταπολεμά τις υποτροπές – Δεν είναι αντιβιοτικό
