Μια νύχτα αγωνίας βίωσαν εκατομμύρια κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και των γύρω περιοχών, έπειτα από σεισμική δόνηση 6,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Αν και ο ισχυρός σεισμός δεν προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές ή απώλεια ζωών, επανέφερε με εμφατικό τρόπο την υπενθύμιση για τον σεισμικό κίνδυνο που απειλεί τη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, η οποία βρίσκεται σε μία από τις πιο ενεργές τεκτονικές ζώνες της περιοχής.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, από την Τετάρτη προς την Πέμπτη, καταγράφηκαν αρκετοί μετασεισμοί. Οι περισσότεροι είχαν χαμηλή ένταση, κάτω των 3 Ρίχτερ, ωστόσο μια μετασεισμική δόνηση της τάξης των 4,2 Ρίχτερ σημειώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, διατηρώντας την ανησυχία σε υψηλά επίπεδα.
Ωστόσο, πέρα από τις υλικές επιπτώσεις ή την απουσία τους, δεν πρέπει να παραβλέπεται μία λιγότερο ορατή αλλά εξίσου σημαντική παράμετρος: η ψυχολογική επιβάρυνση που επιφέρει μια τέτοια εμπειρία. Η αίσθηση του τρόμου, η ανασφάλεια και ο φόβος για το απρόβλεπτο, αφήνουν πίσω τους ένα ψυχολογικό αποτύπωμα, το οποίο συχνά αποτυπώνεται με καθυστέρηση.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν παλαιότερα στο Λονδίνο (Division of Psychological Medicine, Section of Trauma Studies, Institute of Psychiatry, London 2005) οκτώ εκλεκτοί Έλληνες της ψυχιατρικής σε 157 επιζώντες και θύματα τραυματισμών από τον σεισμό της Πάρνηθας το 1999 διαπιστώθηκε Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες σε υπολογίσιμο ποσοστό του δείγματος (37%) και με τη βαρύτητα να ποικίλλει. Μάλιστα, το 22% των επιζώντων ανέφερε γενική δυσφορία και ανησυχία, ενώ το 15% μειωμένη ικανότητα προσαρμογής στην καθημερινότητα λόγω των σχετικών συμπτωμάτων.
Η ένταση του φόβου κατά τη διάρκεια του σεισμού και η συμμετοχή σε επιχειρήσεις διάσωσης σχετίζονταν με μεγαλύτερη «μετασεισμική» ψυχολογική δυσφορία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ψυχολογικές συνέπειες των σεισμών μπορεί να είναι σοβαρές και μακροχρόνιες ακόμη και όταν το μέγεθος του σεισμού δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, καθώς ο σεισμός μπορεί να ταρακουνήσει όχι μόνο την επιφάνεια, αλλά και το ψυχολογικό βάθος κάθε ανθρώπου.
Όσον αφορά τη διαχείριση του προβλήματος, οι ψυχοθεραπείες έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν το φόβο και τα συμπτώματα της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες και πρέπει να θεωρούνται στάνταρ θεραπευτικό σχήμα. Τέτοιες θεραπείες μπορούν επίσης να αυξήσουν την ψυχολογική ετοιμότητα των επιζώντων, αλλά και τη συναισθηματική ανθεκτικότητα τους ενόψει μελλοντικών σεισμών.
Διαβάστε επίσης
Πώς μιλάμε στο παιδί μετά από μια φυσική καταστροφή
Σημαντική αύξηση των εμφραγμάτων 2-4 μέρες ύστερα από μία μεγάλη σεισμική δόνηση
Μετατραυματικό στρες: Γιατί τα τραυματικά γεγονότα προκαλούν τόσο μεγάλο σοκ
