*Γράφει η Αγγελική Γιαννουλοπούλου Ψυχολόγος, MSc, Ψυχοθεραπεύτρια Οικογένειας Συστημικής Προσέγγισης και συνεργάτις ΕΟΔΥ

 

Έχετε ποτέ συνομιλήσει, ίσως βρεθεί στον ίδιο χώρο ή ακόμη και συνεργαστεί με κάποιο άτομο που παρουσιάζει εμφανή αλλαγή στα χαρακτηριστικά του προσώπου του μέσα από συνεχείς πλαστικές επεμβάσεις σε μάλλον υπερβολικό βαθμό; Έχετε «πιάσει» τον εαυτό σας να ξεφεύγει ο νους στιγμιαία από το θέμα της συζήτησής σας και με τα μάτια σας να προσπαθείτε να μαντέψετε πώς να ήταν αυτό το πρόσωπο που έχετε απέναντί σας πριν από όλες αυτές τις επεμβάσεις ή πώς τυχόν να μοιάζει κάτω από τους τόσους τόνους make-up;

Γρήγορα προσπαθείτε να συγκεντρώσετε την σκέψη σας, να επικεντρωθείτε στην ουσία της επικοινωνίας και της συζήτησης και όχι στη δύναμη της εξωτερικής εμφάνισης που σας μαγνητίζει. Μπορεί ακόμα να αναρωτιέστε, «Μήπως αυτός ο άνθρωπος είχε κάποιο ατύχημα που είχε αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και αναγκάστηκε να τα διορθώσει με αυτόν τον τρόπο;», «Μήπως υπήρχε κάποια σοβαρή ατέλεια που χρειαζόταν να διορθωθεί;», «Μα, πώς ένας τόσο νέος άνθρωπος προχώρησε σε μια τέτοια απόφαση;».

Επίμονες σκέψεις που αφορούν στην ηλικία του ατόμου, όσο πιο νέο ένα άτομο τόσο πιο μεγάλη έκπληξη μας προκαλεί, σκέψεις που αφορούν σε στοιχεία της προσωπικότητάς του που μπορεί να συνετέλεσαν στο να καταφύγει σε συνεχείς επεμβάσεις και στον ρόλο του οικογενειακού του περιβάλλοντος και κατά πόσο θα μπορούσε να οριοθετήσει μια τέτοια συμπεριφορά, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες.

Σε ανθρώπους που καταφεύγουν σε πλαστικές επεμβάσεις γενικά μπορεί να παρατηρήσουμε στοιχεία ιστριονικής προσωπικότητας, όπως είναι, για παράδειγμα, η υπερβολή στην έκφραση του συναισθήματός τους αλλά και στοιχεία ναρκισσιστικής προσωπικότητας.

Στοιχεία όπως:

• Μια «ευάλωτη», «ευαίσθητη» εικόνα εαυτού που κρύβεται μέσα σε όλα αυτά τα εξωτερικά επίπλαστα στρώματα της εμφάνισής τους.
• Μια συνεχής, χωρίς τέλος, ανάγκη για αποδοχή και θαυμασμό.
• Μπορεί να παρατηρηθεί άρνηση της πραγματικότητας, βιώνουν δηλαδή μια ψευδή και διαστρεβλωμένη εικόνα εαυτού.
• Μπορεί να παρατηρηθεί υπερβολική ενασχόληση με τον εαυτό, με την εξωτερική τους εικόνα ξοδεύοντας ώρες μπροστά στον καθρέπτη.
• Μπορεί να αφιερώνουν υπερβολικό χρόνο για μακιγιάρισμα.
• Παρατηρείται επίσης υπερβολή στην εκδήλωση συναισθημάτων, υπερβολικό γέλιο ή υπερβολική έκφραση ανησυχίας ή θυμού που δύσκολα μπορούν να διαχειριστούν.
• Μπορεί να εκδηλώσουν παρορμητική συμπεριφορά που παραβιάζει τα όρια στις συναναστροφές τους με τους γύρω τους και πολλές φορές να τους πληγώσει.
• Παρατηρείται επίσης ατομική έλλειψη ορίων που μπορεί να στρέφεται εν τέλει εναντίον του εαυτού τους, για παράδειγμα, πλαστικές επεμβάσεις που συνεχίζονται αδιάκοπα, με τοπική ή ολική αναισθησία, που αποτελούν χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υπόκειται ένα άτομο και μπορεί να αποφέρουν μετεγχειρητικό πόνο και ανάγκη για αποφυγή έκθεσης εαυτού στο περιβάλλον έως την πλήρη αποκατάσταση των ουλών.
Δυσκολία συμμετοχής σε μία έκτακτη ευχάριστη δραστηριότητα, όπως μπορεί να είναι μία έξοδος με τους φίλους τους, καθώς χρειάζονται υπερβολικό χρόνο για να προετοιμαστούν και να μακιγιαριστούν κατάλληλα.
Οι άνθρωποι που καταφεύγουν σε πλαστικές επεμβάσεις δυσκολεύονται αρκετά να απευθυνθούν σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας καθώς λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό με άρνηση και αποφυγή αντιμετώπισης της πραγματικότητας κάτι που επιβαρύνεται και από τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν στην οριοθέτηση των θεμάτων τους. Όμως πίσω από όλες αυτές τις στρώσεις των επίπλαστων κομματιών εαυτού κρύβεται ένας άνθρωπος που η εικόνα του μοιάζει εύθραυστη και ευάλωτη και χρειάζεται όλοι, οι ειδικοί, η οικογένειά του, ο κοινωνικός του κύκλος, να τον προσεγγίσουμε με περισσή ευαισθησία.