Η περιπέτεια ενός καρκίνου δε θα σταματήσει για πολλούς ασθενείς ακόμα και όταν ξεπεραστεί ο κίνδυνος για τη ζωή τους. Τα πιθανά προβλήματα στοματικής υγείας, επιπτώσεις στην καρδιακή και πνευμονική λειτουργία, οστεοπόρωση και πολλές ακόμα δυνητικές επιπτώσεις από τη μάχη με την ασθένεια θα στοιχειώσουν όσους και όσους επέζησαν. Περισσότερο απ’ όλα, στη μετέπειτα ζωή τους θα συμπορεύονται με το άγχος ότι κάποια μέρα ο καρκίνος θα επιστρέψει.
Η εξάλειψή του φόβου μιας πιθανής υποτροπής αποτελεί την πλέον κοινή ανικανοποίητη ανάγκη μεταξύ των ατόμων που επιβίωσαν από καρκίνο, σύμφωνα με συστηματική ανασκόπηση που επικαλείται το Κέντρο Μεταφραστικής Έρευνας Bronfenbrenner του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, η οποία συμπεριέλαβε δεδομένα από 46 μελέτες με περισσότερους από 9.000 συμμετέχοντες από 13 χώρες. Οι έρευνες είχαν βασιστεί στην έγκριτη και κοινώς αποδεκτή ψυχομετρική κλίμακα Fear of Cancer Recurrence Inventory για την ταυτοποίηση των κλινικά σημαντικών συμπτωμάτων φόβου.
Κατάθλιψη, μειωμένη λειτουργικότητα στις καθημερινές δραστηριότητες και χειρότερη ποιότητα ζωής είναι κάποιες από τις συχνότερες επιπτώσεις αυτής της ανησυχίας που, σύμφωνα με μαρτυρίες ατόμων που τη βιώνουν, μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που ένιωθαν όταν πρωτοδιαγνώστηκαν με τη νόσο. Τρεις στους πέντε (60%) ανέφερε φόβο υποτροπής και ένας στους πέντε (20%) άγγιξε την υψηλότερη βαθμολογία της κλίμακας που υποδηλώνει «παράλυση» από το φόβο του καρκίνου.
Ο τύπος καρκίνου και η περιοχή κατοικίας δεν διαδραμάτισαν ρόλο στο αίσθημα ανησυχίας, ωστόσο γυναίκες και νεότερα ηλικιακά άτομα εξέφρασαν εντονότερο κλινικά σημαντικό φόβο.
Οι κινήσεις που βοηθούν στη διαχείριση του φόβου
Εάν έχετε επιζήσει από καρκίνο και οι ανησυχίες υποτροπής αρχίζουν να παρεμβαίνουν στις διαπροσωπικές σας σχέσεις και καθημερινές δραστηριότητες, φοβάστε να πάτε στο επόμενο ραντεβού για τον τυπικό σας έλεγχο και νιώθετε απελπισία για το μέλλον, ίσως θα πρέπει να μιλήσετε στον θεράποντά σας. Το ίδιο και εάν εντοπίσετε σημάδια όπως δυσκολία στον ύπνο, το φαγητό ή τη συγκέντρωση και λήψη αποφάσεων.
Οι έρευνες έχουν αναδείξει κάποιες παρεμβάσεις που μπορούν να βοηθήσουν έστω και προσωρινά όπως η ψυχοθεραπεία και κυρίως η γνωσιακή συμπεριφορική, σύμφωνα με συστηματική ανασκόπηση που διαπίστωσε θετικά αποτελέσματα επτά μηνών από την ολοκλήρωση των συνεδριών, είτε μέθοδοι με ψυχοσωματικά οφέλη όπως ο διαλογισμός και η χαλάρωση.
Διαβάστε επίσης:
Καρκίνος Παγκρέατος: Η νόσος – προάγγελος που προειδοποιεί ένα χρόνο νωρίτερα
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Η εξέταση που σώζει ζωές
Καρκίνος Πνεύμονα: Ο απρόσμενος παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο
