Αγχολυτικό αποτέλεσμα στους πάσχοντες από αγχώδεις διαταραχές φαίνεται πως έχει η αδρανοποίηση μίας συναπτικής πρωτεΐνης σύμφωνα με αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.
Οι αγχωτικές διαταραχές αποτελούν σοβαρές νοητικές διαταραχές κατά τις οποίες οι ασθενείς υποφέρουν από εσωτερικούς φόβους και άγχος ή από ξαφνικές και ανεξέλεγκτες κρίσεις πανικού. Οι καταστάσεις αυτές έχουν σοβαρές συνέπειες για τους ασθενείς επηρεάζοντας τις σχέσεις τους με την οικογένεια ή τους φίλους τους όπως επίσης και για την επαγγελματική τους ζωή.
Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Max Planck για την Πειραματική Ιατρική στο Gottingen φαίνεται να έχουν ανακαλύψει μία συναπτική πρωτεΐνη (πρωτεΐνη που δρα στο σημείο που τα διάφορα σήματα μεταβιβάζονται μεταξύ των νευρώνων) η οποία όταν είναι ανενεργή φέρνει αγχολυτικά αποτελέσματα.
Περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από διαταραχές άγχους και οι υπάρχουσες επιλογές θεραπείας προσφέρουν σημαντική βοήθεια σε όσους έχουν ήδη επηρεαστεί. Μία από τις αλλαγές η οποία παρατηρήθηκε στους εγκεφάλους των ασθενών με αγχωτικές διαταραχές είναι η αύξηση νευρωνικής δραστηριότητας στην αμυγδαλή, την περιοχή του εγκεφάλου που παίζει κομβικό ρόλο στην επεξεργασία των συναισθημάτων όπως το άγχος και ο φόβος. Η υπερλειτουργία της αμυγδαλής εικάζεται πως προκαλεί υπερβολικό άγχος. Τα περισσότερα αγχολυτικά φάρμακα όπως οι βενζοδιαζεπίνες κατά πάσα πιθανότητα εξομαλύνουν την υπερδραστηριότητα ενισχύοντας τη λειτουργία των ανασταλτικών συνάψεων.
Οι συνάψεις αποτελούν συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο στα οποία οι πληροφορίες μεταφέρονται από το ένα κύτταρο στο άλλο. Στις ανασταλτικές συνάψεις αυτή η μετάδοση έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της δραστηριότητας των γειτνιαζόντων νευρικών κυττάρων. Στην αμυγδαλή αυτή η αναστολή της μετάδοσης των ερεθισμάτων προκαλεί φόβο και άγχος.
Οι βενζοδιαζεπίνες ενισχύουν αυτή την ανασταλτική επίδραση, αλλά δυστυχώς δεν επηρεάζουν μόνο αυτές τις ανασταλτικές συνάψεις που μεταφέρουν τα αγχογόνα ερεθίσματα, αλλά επίσης και άλλες ανασταλτικές συνάψεις του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παρενέργειες όπως υπνηλία και διάσπαση προσοχής. Οι επιστήμονες αναζητούν πλέον αγχολυτικά φάρμακα με πιο στοχευμένες δράσεις.
Τα ποντίκια με αγχωτικές διαταραχές
Η έρευνα σε ποντίκια έπαιξε κομβικό ρόλο στο να βοηθήσει τους ερευνητές του Gottingen να μελετήσουν τις αγχωτικές διαταραχές. Ενώ τα υγιή πειραματόζωα ερευνούσαν με περιέργεια ένα άδειο θάλαμο δοκιμών, τα πειραματόζωα με παθολογικό άγχος κάθονταν σε μία γωνία επειδή φοβόντουσαν. Ωστόσο όταν οι επιστήμονες μπλόκαραν την παραγωγή της πρόσφατα ανακαλυφθείσας πρωτεΐνης lgSF9b σε αυτά τα ποντίκια τότε κινούνταν ελεύθερα στον θάλαμο.
Η lgSF9b παράγει μία πρωτεϊνική γέφυρα στις ανασταλτικές συνάψεις μεταξύ των γειτνιαζόντων νευρικών κυττάρων. «Μπλοκάροντας την lgSF9b στα ποντίκια με παθολογικό άγχος παρατηρήθηκε αγχολυτική επίδραση και ομαλοποίηση της αγχωτικής συμπεριφοράς των εν λόγω ζώων. Αυτή η πρωτεΐνη θα μπορούσε σε επόμενο στάδιο να στοχευθεί φαρμακολογικά για να θεραπεύσει τις αγχωτικές διαταραχές», τονίζει η Olga Babaev από το Ινστιτούτο Max Planck που πραγματοποίησε τα πειράματα σαν μέρος της διδακτορικής εργασίας της.
Μία έρευνα στην αμυγδαλή αυτών των πειραματόζωων αποκάλυψε ότι η υπερλειτουργία της ομαλοποιήθηκε και ότι αυτή η επίδραση ήταν αποτέλεσμα της ενδυνάμωσης της συναπτικής μετάδοσης στις ανασταλτικές συνάψεις αμυγδαλής. «Η έρευνά μας δείχνει ότι πρωτεϊνικές δομές στην αμυγδαλή και ειδικότερα η πρωτεΐνη lgSF9b, δημιουργεί υποσχόμενους νέους στόχους για πιθανές θεραπείες. Θα μπορούσε να αποτελέσει μία σημαντική εξέλιξη για την κατανόηση των βιολογικών αιτίων των αγχωτικών διαταραχών και για τη δημιουργία νέων αγχολυτικών φαρμακευτικών αγωγών», τονίζει η επικεφαλής της έρευνας Dilja Krueger-Burg.
