Ο εγκεφαλικός θάνατος ή θάνατος με νευρολογικά κριτήρια ισοδυναμεί με τον θάνατο του ατόμου. Ο θάνατος αποτελεί το τελικό γεγονός μετά από μια μη αναστρέψιμη βλάβη που οδηγεί σε διακοπή της καρδιακής ή της εγκεφαλικής λειτουργίας.

Στην περίπτωση του εγκεφαλικού θανάτου απαραίτητη προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί κάποιος εγκεφαλικά νεκρός είναι να έχει προηγηθεί μια καταστροφική εγκεφαλική βλάβη όπως κρανιοεγκεφαλική κάκωση, εκτεταμένο ισχαιμικό ή αιμορραγικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ή ανοξαιμική εγκεφαλοπάθεια μετά από καρδιακή ανακοπή.

Το τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την αναπνοή, την κυκλοφορία και τη συνείδηση του ατόμου είναι το εγκεφαλικό στέλεχος. Αυτή την περιοχή ελέγχουμε αν λειτουργεί. Με τις δοκιμασίες για τη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου εξετάζουμε τα εγκεφαλικά νεύρα που έχουν τον πυρήνα τους στο εγκεφαλικό στέλεχος. Ελέγχουμε επίσης, με τη δοκιμασία της άπνοιας, αν το άτομο μπορεί να αναπνεύσει μόνο του.

Η διάγνωση του θανάτου με νευρολογικά κριτήρια αποτελεί μέρος της φροντίδας στο τέλος της ζωής. Αντίκειται στην αξιοπρέπεια του αρρώστου να παραμένει
συνδεδεμένος στα μηχανήματα της ΜΕΘ ενώ είναι ήδη νεκρός.

Η οικογένεια ενημερώνεται ότι το αγαπημένο της πρόσωπο έχει πεθάνει και στη συνέχεια της δίνεται η επιλογή να αποφασίσει αν θα γίνει δότης ή όχι. Ο έλεγχος της καταλληλότητας των οργάνων προς δωρεά γίνεται πάντα μετά τη διάγνωση του θανάτου κι εφόσον δοθεί η συναίνεση για τη δωρεά.

Για τους ανήλικους ασθενείς εφαρμόζεται η ίδια διαδικασία και αφού διαπιστωθεί ο θάνατος, όπως και στους ενήλικες, ενημερώνεται η οικογένεια και κατόπιν τους δίνεται η επιλογή της δωρεάς.

Το πρωτόκολλο για τη διάγνωση του Θανάτου με Νευρολογικά Κριτήρια στην Ελλάδα επικαιροποιήθηκε πρόσφατα από τον τομέα της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας που ασχολείται με τον εγκεφαλικό θάνατο και τις μεταμοσχεύσεις και έχει πάρει έγκριση από το ΚΕΣΥ.

Η πιστοποίηση του θανάτου γίνεται πάντα από 3 γιατρούς και ολόκληρη η διαδικασία επαναλαμβάνεται 2 φορές. Αυτό διασφαλίζει την ορθότητα της διάγνωσης του θανάτου. Είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται με σεβασμό προς τον άρρωστο και την οικογένειά του της οποίας η αγωνία λαμβάνει τέλος.

Όταν ολοκληρωθούν οι δοκιμασίες 2 φορές και οι γιατροί διαπιστώσουν ότι το άτομο δεν έχει δική του αναπνοή και δεν λειτουργεί το στέλεχος του εγκεφάλου, υπογράφεται το πιστοποιητικό θανάτου. Για την οικογένεια, τους γιατρούς και την πολιτεία ο ασθενής έχει πεθάνει. Αν η οικογένεια συναινέσει στη δωρεά, συνεχίζεται η μηχανική υποστήριξη.

Στην αντίθετη περίπτωση, σύμφωνα με το νέο πρωτόκολλο, η θεραπευτική υποστήριξη οφείλει να αποσύρεται. Η προσέγγιση που εφαρμόζεται στη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου είναι αυτή που ακολουθείται παγκοσμίως και όταν οι γιατροί που πραγματοποιούν τις δοκιμασίες την ακολουθούν με ακρίβεια, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα λάθους.

Ουδέποτε έχει επανέλθει άρρωστος μετά τη διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου. Στην Ιαπωνία, όπου μέχρι πριν μερικά χρόνια, έθεταν τη διάγνωση με τη διαδικασία που αναφέραμε αλλά για θρησκευτικούς λόγους δεν απέσυραν τη θεραπεία και δεν εφάρμοζαν τη δωρεά μετά από ΘΝΚ, τα τελευταία 30 χρόνια αριθμούν περί τους 10.000 ασθενείς στους οποίους έθεσαν τη διάγνωση του θανάτου αλλά ουδέποτε και κανείς από αυτούς δεν παρουσίασε σημεία ζωής.

Διαβάστε επίσης:

Δωρεά οργάνων – Μεταμοσχεύσεις: Οι 1.522 δότες και το μακρύ ταξίδι ζωής για τους λήπτες

Ωνάσειο: 40 μεταμοσχεύσεις πνεύμονα σε 4 χρόνια – Αναγκαία η κουλτούρα δωρεάς οργάνων

Νέα μεταμόσχευση ήπατος από ζώντα δότη: Από τα Ιωάννινα η μητέρα που έδωσε ζωή στην κόρη της