Ο Βλαισός Μέγας Δάκτυλος (Κότσι) είναι η επί τα εκτός παρεκτόπιση του μεγάλου δακτύλου στον Άκρο Πόδα. Είναι μια σύνθετη παραμόρφωση της πρώτης ακτίνας, που συνοδεύεται συνήθως από παραμορφώσεις και συμπτώματα στα υπόλοιπα δάκτυλα.
Αιτιολογία και Παθογένεια
Η ακριβής αιτιολογία του Βλαισού Μεγάλου Δακτύλου, παραμένει ακόμα ασαφής, όμως διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη και εξέλιξή της. Η πάθηση αυτή αρκετά συχνή σε νέα άτομα και ειδικότερα σε γυναίκες. Εκτός από δυσμορφία του ποδιού προκαλεί δυσχέρεια στην υπόδηση, εύκολη κόπωση και συχνά πόνο.
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση του Βλαισού Μεγάλου δακτύλου όπως και σε άλλες ορθοπαιδικές παθήσεις σε πρώτο στάδιο είναι μη χειρουργική. Δηλαδή προτείνονται φαρδύτερα παπούτσια και άλλα ορθοπαιδικά βοηθήματα και πάτοι.
Όταν στο πόδι δεν υπάρχει ανακούφιση ή δημιουργηθεί μεγάλη παραμόρφωση καταφεύγουμε στην χειρουργική θεραπεία. Επειδή έχουν περιγραφεί περισσότερες από 100 διαφορετικές χειρουργικές τεχνικές για να διορθωθεί το κότσι θα συμπυκνώσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά ομαδοποιώντας τις επεμβάσεις αυτές σε βασικές ενότητες.
- Επεμβάσεις αφαίρεσης της εξόστωσης (κότσι)
- Επεμβάσεις οστεοτομίας του 1ου μεταταρσίου
- Επεμβάσεις μαλακών μορίων
- Επεμβάσεις αρθρόδεσης της 1ης ΜΦ αρθρώσεως
Η επιλογή της μεθόδου (κλειστή ή ανοικτή με πολύ μικρή τομή) έχει να κάνει καθαρά με την παθολογία του άκρου ποδός και φυσικά το αποτέλεσμα που επιδιώκουμε.
Η θεραπεία του Βλαισού δακτύλου επιτυγχάνεται με ελάχιστα επεμβατική μέθοδο. Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία (Block) στο τμήμα του ποδιού που χειρουργείται. Οι οστεοτομίες γίνονται με μικρά εργαλεία . Το μέγεθος της ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής είναι έως 2 εκατοστά. Εξαιρούνται οι πολύ βαριές παραμορφώσεις.
Η διόρθωση του 1ου μεταταρσίου (Κότσι) συγκρατείται με ειδικές βιοσυμβατικές βίδες τιτανίου για μόνιμο αποτέλεσμα χωρίς υποτροπή. Ο ασθενής περπατάει αμέσως μετά το χειρουργείο με το ειδικό μετεγχειρητικό υπόδημα χωρίς γύψο ή πατερίτσες. Σε περιπτώσεις με συνδυασμό και άλλων παραμορφώσεων στο πόδι όπως είναι η σφυροδακτυλία, οι εξοστώσεις, οι τύλοι και τα εξαρθρήματα των δακτύλων κ.τ.λ, πρέπει να διορθώνονται και αυτές για την επίτευξη βέλτιστου και λειτουργικού αισθητικού αποτελέσματος.
Περιγραφή της ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής
- Η επέμβαση γίνεται με αναισθησία μόνο στο τμήμα του ποδιού που χειρουργείται με ένεση παρόμοια με των οδοντιάτρων
- Το μέγεθος των ελάχιστα παρεμβατικών τομών είναι περίπου έως 2 εκατοστά-εξαιρούνται οι πολύ βαριές παραμορφώσεις.
- Η διόρθωση του πρώτου μεταταρσίου, δηλαδή ο βλαισός –«κότσι» συγκρατείται με ειδικές βιοσυμβατές βίδες τιτανίου ούτως ώστε να αποφεύγονται οι αποτυχίες της παλαιότερης διαδερμικής τεχνικής. Οι βίδες αυτές δεν είναι απαραίτητο να αφαιρεθούν και δεν εμποδίζουν την κίνηση των δακτύλων.
- Ο/η ασθενής περπατάει αμέσως μετά το χειρουργείο με το ειδικό μετεγχειρητικό υπόδημα χωρίς γύψο ή πατερίτσες.
- Εάν η παραμόρφωση είναι αμφοτερόπλευρη (και τα δύο πόδια) συνήθως αντιμετωπίζονται στο ίδιο χειρουργείο.
- Η παραμονή στην κλινική είναι από λίγες ώρες μέχρι ένα βράδυ αναλόγως της ασφαλιστικής κάλυψης.
- Ο μετεγχειρητικός πόνος ελέγχεται αποτελεσματικά με σύγχρονες τεχνικές αναισθησίας-αναλγησίας. Τα γνωστά προβλήματα υπερβολικού μετεγχειρητικού πόνου αναφέρονται σε παλαιότερες ή μη δόκιμες τεχνικές, χειρουργικές και αναισθησιολογικές.
- Επιτρέπονται οι μετακινήσεις αλλά συνιστάται το χειρουργημένο πόδι να είναι όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα σε ανάρροπη θέση (ψηλά πάνω σε μαξιλάρια) για 20 μέρες.
- Ευρύχωρα παπούτσια (π.χ αθλητικά) μπορούν να χρησιμοποιηθούν τέσσερις εβδομάδες μετά το χειρουργείο.
- Το μετεγχειρητικό οίδημα (πρήξιμο) υποχωρεί σταδιακά , χωρίς αυτό να προκαλεί δυσκολίες στο περπάτημα.
- Δεν χρησιμοποιείται LASER όπως κάποιοι διαδίδουν με μόνο σκοπό την παραπλάνηση των ασθενών.
Συχνές Ερωτήσεις
Πολλοί γνωστοί μου χειρουργήθηκαν για κότσι αλλά η εγχείρηση δεν πέτυχε. Γιατί να πετύχει η δικιά μου; Πρόκειται για μια συχνή απορία των ασθενών. Είναι απολύτως αναμενόμενο να υπάρχουν υψηλά ποσοστά αποτυχίας σε μια επέμβαση όταν ο χειρουργός δεν είναι εξειδικευμένος στο συγκεκριμένο αντικείμενο και υποτιμά την δυσκολία της επέμβασης. Όπως είναι η παγκόσμια τάση, σύντομα και στην Ελλάδα θα ισχύει το: «Ο Α είναι ειδικός στην σπονδυλική στήλη, ο Β στο Πόδι, ο Γ στο χέρι». Επίσης να μην ξεχνάμε πως μια μοντέρνα τεχνική δεν εγγυάται καλά αποτελέσματα από μόνη της. Πρέπει και ο χειρουργός να έχει την απαραίτητη εξειδίκευση και εκπαίδευση στην χειρουργική του ποδιού και της ποδοκνημικής.
Με τις σύγχρονες τεχνικές σκοπός είναι όχι απλά το κόψιμο του «κοτσιού», αλλά:
