Αρκετοί κακοήθεις όγκοι κατά τη διάγνωση τους ή κατά τη πορεία της εξέλιξης της αρχικής νόσου μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση δευτεροπαθών μεταστάσεων στο ήπαρ. Η χειρουργική παρέμβαση και αντιμετώπιση τους εξαρτάται από το είδος της αρχικής νόσου, το στάδιο, και τη δυνατότητα χειρουργικής εκτομής σε τεχνικό επίπεδο.
Μπορούν όλοι οι ασθενείς με διάγνωση δευτεροπαθών ηπατικών μεταστάσεων να υποβληθούν σε χειρουργείο, δηλαδή κάποιου είδους ηπατεκτομή;
Δυστυχώς όχι, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Κατ’ αρχήν από τη φύση της αρχικής κακοήθους νόσου. Είναι διαφορετική η αντιμετώπιση εάν πρόκειται για ηπατική μετάσταση από καρκίνο παχέος εντέρου και αλλάζει η προσέγγιση εάν πρόκειται για πρωτοπαθή καρκίνο παγκρέατος. Για αυτό είναι πολύ σημαντική η διενέργεια ογκολογικού συμβουλίου όπου συμμετέχουν χειρουργοί, ογκολόγοι, ακτινολόγοι και άλλες ειδικότητες ώστε να αποφασίζεται από κοινού η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση για κάθε διαφορετικό ογκολογικό ασθενή.
Οι ηπατικές μεταστάσεις από καρκίνο παχέος εντέρου μπορεί να έχουν καλή πρόγνωση;
Φυσικά. Σημαντικοί λόγοι για την αυξημένη επιβίωση αυτής της ομάδας ασθενών και μετατροπής ουσιαστικά της μεταστατικής νόσου του καρκίνου παχέος εντέρου σε χρόνια νόσο αποτελούν τα επιτυχημένα σχήματα χημειοθεραπείας σε συνδυασμό με την ενδεδειγμένη χειρουργική αντιμετώπιση ηπατικών όγκων σε καθαρά όρια.
Υπάρχουν εξελίξεις όσον αφορά τη χειρουργική ήπατος;
Η ηπατεκτομή αποτελούσε στο παρελθόν ένα δύσκολο χειρουργείο για πολλούς χειρουργούς που συνοδευόταν από μεγάλα ποσοστά θνητότητας και χωρίς ωφέλιμο ογκολογικό αποτέλεσμα. Η χρήση νεότερης τεχνολογίας εργαλείων καθιστά εφικτή την διατομή του ήπατος σε αναίμακτο επίπεδο όσο είναι εφικτό. Επίσης η εκπαίδευση χειρουργών επάνω στην ιδιαίτερη χειρουργική ήπατος και η ασφαλής διαχείριση των ασθενών αναισθησιολογικά αποτελούν λόγους που συνδυαστικά έφεραν τα τόσο καλά αποτελέσματα τις τελευταίες δεκαετίες.
Η τεχνική της ηπατεκτομής, της παρεγχυματεκτομής του ήπατος έχει ιδιαίτερη σημασία. Στόχος είναι το χειρουργείο να είναι γρήγορο και συγχρόνως ασφαλές με όσο δυνατόν μικρότερη απώλεια αίματος. Ειδικά όσον αφορά τις ηπατικές μεταστάσεις επειδή συχνά είναι αρκετές σε αριθμό, η παγκόσμια τάση στη χειρουργική ήπατος αφορά πλέον τεχνικές liver parenchyma sparing surgery, δηλαδή τη διατήρηση του μέγιστου δυνατού υγιούς ηπατικού παρεγχύματος. Με αυτόν τον τρόπο ελαχιστοποιούμε τον κίνδυνο ενεργοποίησης της ανάπτυξης του όγκου εκ νέου και αυξάνει η ανοχή στη χημειοθεραπεία που αποτελεί σημαντικό σύμμαχο στην αντιμετώπιση ηπατικών μεταστάσεων. Υπάρχουν πλέον αρκετά εργαλεία που εξυπηρετούν στην ασφαλή τεχνική διαχωρισμού του ήπατος μέσω χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή υπερήχων.
Μπορούν να υποβληθούν και μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς σε βαριές χειρουργικές επεμβάσεις όπως είναι η ηπατεκτομή;
Αρκετοί ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο παχέος εντέρου στο ήπαρ είναι μεγαλύτερης ηλικίας οπότε εύλογα τίθεται το ερώτημα αν η ηπατεκτομή είναι μία ασφαλής εγχείρηση σε αυτή την ομάδα ασθενών. Ναι είναι εφικτό με την κατάλληλη προεγχειρητική προετοιμασία. Στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχει ιδιαίτερη κινητικότητα στην εξέλιξη της προεγχειρητικής προετοιμασίας μέσω προγραμμάτων Prehabilitation. Δηλαδή πέρα από την εστίαση στην μετεγχειρητική ανάρρωση και το Rehabilitation των ασθενών, δίνεται πλέον έμφαση στην εφαρμογή προεγχειρητικών εξετάσεων και ασκήσεων ώστε ο ασθενής να είναι όσο πιο fit γίνεται από άποψη διατροφική και φυσικής κατάστασης για να υποβληθεί σε μία βαριά επέμβαση όπως είναι η ηπατεκτομή.
