Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να αρνηθούν κάτι που δεν θέλουν και να θέσουν τα προσωπικά τους όρια στις προσωπικές και εργασιακές τους σχέσεις. Αποφεύγουν συστηματικά να δυσαρεστήσουν τους άλλους και έχουν την αγωνία ότι αν πουν «όχι» θα συμβεί κάτι πολύ κακό. Πολλές φορές αγωνιούν τι θα σημαίνει η δική τους άρνηση και φοβούνται ότι οι σχέσεις θα «γκρεμιστούν». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κάνουν συνεχείς παραχωρήσεις και να μην απολαμβάνουν τις προσωπικές τους σχέσεις ή την εργασία τους.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ότι πιθανόν, καθώς μεγάλωναν, εκπαιδεύτηκαν από την οικογένειά τους να ικανοποιούν τους άλλους παρά να ακούνε τις δικές τους επιθυμίες. Ή έμαθαν από πολύ νωρίς ότι μπορούν να έχουν την αγάπη και την αποδοχή υπό όρους. Έτσι και στην ενήλικη ζωή, στην προσπάθειά τους να γίνουν αρεστοί, πασχίζουν να είναι πάντα διαθέσιμοι και ευχάριστοι.
Ας μην ξεχνάμε, ότι από βρέφη και μέσω του αγγίγματος ξεκινάμε να νιώθουμε ποια είναι τα όρια του εαυτού μας. Στην πορεία και καθώς μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε πώς να σχετιζόμαστε με τους άλλους και την αξία του εαυτού μας. Αν δεν νιώσουμε καλοί και πολύτιμοι ως παιδιά, τότε θα δυσκολευτούμε να θέσουμε τα όρια μας και να αρθρώσουμε τα όχι μας.
Πόσο συχνές είναι οι φράσεις «αν είσαι καλό παιδί θα…» και «αν δεν κάνεις αυτό η μαμά/ο μπαμπάς θα στενοχωρηθεί…». Τέτοιες φράσεις μπορεί να ακούγονται ανώδυνες, αλλά αν αυτή η στάση διαπερνά συνολικά το κλίμα της οικογένειας τότε είναι που τα παιδιά μεγαλώνουν νιώθοντας ότι περνούν από εξετάσεις.
Έτσι πλάθονται ενήλικες που δυσκολεύονται να ακούσουν καλά τον εαυτό τους, τις επιθυμίες και τις αντοχές τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το κόστος είναι μεγάλο για την ψυχική υγεία του προσώπου και οδηγεί σε διαρκή εσωτερική πάλη.
Αυτή η διακοπή της επικοινωνίας με τον εαυτό είναι που δυσχεραίνει και την οριοθέτηση στις ανθρώπινες σχέσεις. Επί της ουσίας τα όρια τελικά δεν τα θέτουμε στους άλλους, τα θέτουμε στον εαυτό μας. Καθώς πρέπει να τον ακούμε και να αφουγκραζόμαστε τις επιθυμίες μας.
Επιπλέον αξίζει να ειπωθεί ότι τα όρια δεν τίθενται για να απομακρύνουμε τους άλλους, αλλά για να ορίσουμε την απόσταση την οποία έχουμε ανάγκη, ώστε να νιώσουμε καλά και να μπορούμε να είμαστε στη σχέση. Τα όρια είναι απαραίτητα, δηλαδή, για να προστατευτεί η σχέση και όχι για να δυσκολευτεί.
Καθώς σεβόμαστε τα δικά μας όρια, τότε είναι πιο εύκολο να σεβαστούμε και τα όρια των άλλων. Όταν τα μέλη που απαρτίζουν μια σχέση κρατούν καλά τους ρόλους και τα όριά τους, τότε η σχέση ανθίζει.
Μικρά μαθήματα ευτυχίας που οδηγούν σε μεγάλη ικανοποίηση από τη ζωή
Από τι εξαρτάται η ικανοποίησή μας από τη ζωή;
Αναζητάτε την ευτυχία; Τότε σταματήστε να περιμένετε αυτά τα 5 πράγματα από τους άλλους
