Σε μία αέναη πλεύση προς το βέλτιον, κοιτάζει κανείς τον απόπλου, το φως των φάρων στα διασταυρούμενα καραβοστάσια ή τον λιμενοβραχίονα του τελικού σταθμού;
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας καλείται να επανασυστηθεί στον κόσμο με μία σύγχρονη επωνυμία, σύντονη με τις ανανεούμενες ανάγκες της εποχής και των ανθρώπων. Το γιατί επανερχόμαστε στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας κάθε φορά που επαναπροσδιορίζουμε τις παραμέτρους της αναμόρφωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας μένει να απαντηθεί από την εμβέλεια της απήχησης των επερχόμενων αλλαγών.
Η πρόοδος ευδοκιμεί, όταν επανατοποθετείται η θεμέλιος ρίζα σε παραγωγικά εδάφη. Σε άρτια συγκερασμένα θεμέλια δεν μπορούν να εμφιλοχωρήσουν τα απευκταία κενά του συστήματος. Αυτή τη στιγμή, η βάση της πυραμίδας της Υγείας, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας πλήττεται από τις ελλείψεις σε προσωπικό, ιατρικό και μη, που την καθιστούν ευάλωτη και άκαμπτη απέναντι στις ριπές των κρίσεων υγείας. Η περιφέρεια, οι άγονες και απομακρυσμένες περιοχές κρούουν τον κώδωνα, χρήζουν ενίσχυσης για να μπορέσουν να αντισταθμίσουν τις αντίρροπες δυνάμεις της έλλειψης προσωπικού, της γεωγραφικής απομόνωσης και των ιδιαίτερων κοινωνικών συνθηκών.
Πρέπει να θεσμοθετηθούν κίνητρα, έτσι ώστε να επιλέξουν οι ιατροί την περιφέρεια και να χαρτογραφηθεί η αλλαγή μέχρι και τα ακροτελεύτια της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. Ο ευαγγελισμός της προόδου οφείλει να έχει χαρακτηριστικά ισότητας, διαχρονικότητας και καθολικότητας. Είναι επιτακτική ανάγκη να οχυρωθεί ένα στέρεο τείχος προστασίας, με ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια, για να μπορέσει να λειτουργήσει ασφαλώς και αποδοτικά η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, χωρίς να διακυβεύεται η υπόληψή της στην συνείδηση της επιστημονικής κοινότητας και του γενικού πληθυσμού σε κάθε γωνιά της χώρας, τόσο στο τώρα όσο και στο αύριο.
Όσο δεν υπάρχουν ανταποδοτικά οφέλη για τους επαγγελματίες Υγείας, που επιλέγουν να σταθούν υπέρμαχοι της ΠΦΥ, θα λιγοστεύουν τα χαρακώματα του φωτός. Ήδη οι ειδικότητες της γενικής/οικογενειακής ιατρικής και της παθολογίας έχουν απολέσει την αίγλη τους στις υψηλές στάθμες των επιλογών των νεοσσών της Ιατρικής Επιστήμης. Αυτό που διαφαίνεται, βάσει και αριθμητικών δεδομένων, είναι ότι το κύρος τους εκπίπτει διαρκώς, διότι έχουν απεμποληθεί τα κυριαρχικά τους δικαιώματα σε μία ιατρική κοινότητα σαφώς υπερεξειδικευμένη, που έχει αποδυναμώσει το πύρινο κέντρο της.
Οι ακτίνες άρχονται, ωστόσο, πάντοτε από το κέντρο του κύκλου. Πρέπει να βρεθούν τα γράμματα και οι λέξεις, για να οριστεί εκ νέου η έννοια της προοπτικής. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι τα συστήματα υγείας, που επενδύουν σε μία ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η οποία αναλαμβάνει το ρόλο του πρωτοστάτη αλλά και του πλοηγού, ακμάζουν με εκθετικό ρυθμό.
Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο αξιολόγησης των μονάδων υγείας, το οποίο απουσιάζει από την ίδρυση του ΕΣΥ έως και σήμερα. Θα πρέπει να θεσπιστούν κοινοί παρανομαστές αξιολόγησης και κοινοί ποιοτικοί δείκτες, όχι για να ασκήσουν εξομοιωτική επίδραση, αλλά για ενισχυθούν η αξιοκρατία, η μεθοδικότητα, η διαφάνεια και η πρόοδος. Ο επαναπροσδιορισμός του εκάστοτε status quo κωδικοποιεί το γονίδιο της αναγέννησης. Η κυβέρνηση της συνθήκης στο χρόνο οφείλει να είναι προορατική, δημοκρατική και ανθρώπινη.
Από τη μία πλευρά χρειαζόμαστε το ίδιο το ανθρώπινο δυναμικό και από την άλλη χρειαζόμαστε τη διαχειριστική επάρκεια στην ορθή αξιοποίηση του. Επί του παρόντος, διαβιώνουμε ημέρες σφυρηλάτησης των εκμαγείων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με απώτερο στόχο την μέγιστη καλαισθησία του εκτελούντος έργου. Οι γωνίες των σχημάτων θα αποστρογγυλοποιούνται διαρκώς σε μία προσπάθεια να διαφύγουμε από την παρωχημένη λογική της τετραγωνοποίησης. Η μέθεξη στο όραμα του αύριο είναι μία συλλογική αποτύπωση της ατομικής πρωτοβουλίας στο
πλαίσιο των ομάδων υγείας.
Αποκλειστική συνέντευξη με τον καλύτερο γιατρό της Ευρώπης
Ιατρός Μαριόλης στο συνέδριο ygeiamou: Κοινωνική αναγκαιότητα ο Προσωπικός γιατρός
Υπουργείο Υγείας: Τι αλλάζει στον θεσμό του Προσωπικού Γιατρού
