Η διαδερμική αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αγγείων είναι μια μέθοδος διάνοιξης των αρτηριών της καρδιάς με τη χρήση μπαλονιών που «ανοίγουν» τη βλάβη και τοποθετούνται μεταλλικά πλέγματα, που ονομάζονται «στεντ» και κρατούν την αρτηρία ανοικτή.
Σήμερα, η διαδικασία αυτή έχει απλοποιηθεί αρκετά με αποτέλεσμα να θεωρείται μια επέμβαση ρουτίνας. Υπάρχουν βέβαια και αγγειοπλαστικές που θεωρούνται σύμπλοκες και έχουν ιδιαίτερη τεχνική δυσκολία.
Η κατηγορία αυτή των σύμπλοκων αγγειοπλαστικών αναφέρεται σε:
Αγγειοπλαστικές χρονίων ολικών αποφράξεων
(Chronic total occlusion – CTO)
Αποτελούν τις πιο δύσκολες επεμβάσεις στην επεμβατική καρδιολογία. Η δυσκολία προκύπτει από το ότι η αρτηρία είναι ολικά αποφραγμένη με αποτέλεσμα να μην φαίνεται η περιφέρεια του αγγείου και για το λόγο αυτό να είναι απαραίτητη η σκιαγράφησή της μέσω παραπλεύρων, συνήθως με ταυτόχρονες εγχύσεις και από τις δύο στεφανιαίες αρτηρίες. Ο δεύτερος λόγος που οι επεμβάσεις αυτές είναι πολύ δύσκολες είναι ότι η απόφραξη πολλές φορές είναι πολύ «σκληρή» και για να ανοίξει χρειάζονται σύρματα αυξημένης σκληρότητας ή ακόμα και η χρήση των παραπλεύρων (retrograde approach).
Αγγειοπλαστικές σε έντονα ασβεστωμένες και ελικωμένες βλάβες
Επίσης, πρόκειται για επεμβάσεις αυξημένης δυσκολίας, μια και η παρουσία ασβεστίου «σκληραίνει» το αγγείο και αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούμε να περάσουμε τα υλικά (μπαλόνια και στεντ) από τη βλάβη (μη διαπερατές βλάβες- uncrossable lesions), ή ακόμα και όταν καταφέρουμε να τα περάσουμε από τη βλάβη, αυτή να είναι πιο σκληρή από τα μπαλόνια και αυτά να μην μπορούν να εκπτυχθούν (μη διατάσιμες βλάβες- undilatable lesions).
Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ η τεχνολογία των υλικών με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε ειδικά σβουράκια (rotational atherectomy) ή μπαλονάκια με ενσωματωμένες τεχνικές υπερήχων (intravascular lithotripsy), που να μπορούν να μας βοηθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις.
Αγγειοπλαστικές στο στέλεχος
Μέχρι πρόσφατα η νόσος του στελέχους της αριστερής στεφανιαίας αρτηρίας ήταν μια νόσος αμιγώς χειρουργική. Τα τελευταία χρόνια πολλά βιβλιογραφικά δεδομένα συνηγορούν ότι οι ασθενείς με νόσο του στελέχους, μπορούν να αντιμετωπιστούν εξίσου καλά με αγγειοπλαστική, ιδιαίτερα αν οι βλάβες συνολικά είναι χαμηλής πολυπλοκότητας, όπως αυτή εκφράζεται από το Syntax score.
Αγγειοπλαστικές σε ασθενείς με χαμηλό κλάσμα εξώθησης ή καρδιογενές shock
Αυτοί οι ασθενείς ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου, μια και σε αυτούς τους ασθενείς ακόμα και η παραμικρή παρέμβαση μπορεί να τους αποσταθεροποιήσει με καταστροφικές συνέπειες. Η χρήση συσκευών υποβοήθησης της αριστερής κοιλίας, όπως η ενδαορτική αντλία ή η συσκευή Impella, μπορούν να βοηθήσουν έτσι ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες επιπλοκές.
Οι παραπάνω τεχνικές μαζί με τη χρήση της κερκιδικής προσπέλασης και της ημερήσιας νοσηλείας, που εφαρμόζονται σχεδόν καθολικά στους ασθενείς που υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική στη Ζ’ Καρδιολογική Κλινική του ΥΓΕΙΑ, μπορούν να δώσουν νέες επιλογές στην αντιμετώπιση των ασθενών με σύμπλοκη στεφανιαία νόσο, βελτιώνοντας την πρόγνωση, μειώνοντας την ανάγκη για αορτοστεφανιαία παράκαμψη και τα συμπτώματα της αποφρακτικής στεφανιαίας νόσου (όπως για παράδειγμα στηθάγχη, δύσπνοια και εύκολη κόπωση).
