Μια ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον Gregory Strauss, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο της Georgia, κατέληξε έπειτα από μελέτη πως η επιτυχής αντιμετώπιση ενός συγκεκριμένου συμπτώματος της σχιζοφρένειας έχει θετική επίδραση και στα άλλα συμπτώματα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές η αντιμετώπιση της έλλειψης κινήτρου και της απάθειας, είχε θετική επίδραση και στην υποχώρηση των υπόλοιπων συμπτωμάτων. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Schizophrenia Bulletin.
Η σχιζοφρένεια είναι το κύριο ιατρικό αίτιο λειτουργικών δυσκολιών, σύμφωνα με δημογραφικές μελέτες υγείας. Τα άτομα με λειτουργικές δυσκολίες πρέπει να αγωνίζονται για να κρατήσουν μια δουλειά, να χτίσουν κοινωνικές σχέσεις και να πραγματοποιήσουν διάφορες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.
Ο Δρ. Strauss έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 125 μελέτες γύρω από τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας. Μια δημοσίευση του 2018 στο JAMA Psychiatry, σημείωνε ότι τα αρνητικά συμπτώματα δεν είναι ένα απλό κατασκεύασμα, όπως έχει εδώ και καιρό υποτεθεί, αλλά αντικατοπτρίζουν πέντε διαφορετικούς τομείς: έλλειψη ενδιαφερόντων, ανηδονία (μειωμένη ευχαρίστηση), έλλειψη κοινωνικότητας (μείωση της κοινωνικής δραστηριότητας), άμβλυνση των αισθημάτων και αλογία (μειωμένη ομιλία). Κάθε τομέας αποτελεί ξεχωριστό θεραπευτικό στόχο.
Σε άλλη μελέτη του 2019, η οποία δημοσιεύτηκε στο Schizophrenia Bulletin, ο Δρ. Strauss προσπάθησε να προσδιορίσει ποιος τομέας είναι πιο κρίσιμος για να επικεντρωθούν οι δοκιμαστικές θεραπείες. Συνεργάστηκε με τους Hiroki Sayama και Farnaz Zamani Esfahlani από το Πανεπιστήμιο του Binghamton, ώστε οι τελευταίοι να πραγματοποιήσουν μια ανάλυση δικτύου, μια προηγμένη μαθηματική προσέγγιση από τον τομέα της μηχανικής και της επιστήμης συστημάτων. Στο παρελθόν, οι ερευνητές εξέταζαν πώς τα συμπτώματα λειτουργούν μεμονωμένα, αλλά η ανάλυση δικτύου αποκάλυψε ότι τα συμπτώματα μπορούν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Ακόμη και αν ένα φάρμακο δεν μειώνει σημαντικά την ένταση ενός συμπτώματος, μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των συνολικών συμπτωμάτων, σύμφωνα με τον Δρ. Strauss.
Στην πιο πρόσφατη μελέτη του, επίσης δημοσιευμένη στο Schizophrenia Bulletin, ο Δρ. Strauss διεξήγαγε ανάλυση δικτύου σε δεδομένα κλινικών μελετών μιας βιοφαρμακευτικής εταιρείας. Στην κλινική δοκιμή, η εταιρεία παρατήρησε ότι η roluperidone (MIN-101) συνέβαλε σημαντικά στη μείωση των αρνητικών συμπτωμάτων. Η ανάλυση των δεδομένων από την ομάδα έδειξε ότι η έλλειψη ενδιαφέροντος ήταν ο βασικός στόχος της θεραπείας, υποδηλώνοντας ότι όταν το φάρμακο άμβλυνε αυτό το σύμπτωμα, υπήρξε βελτίωση και σε όλα τα άλλα αρνητικά συμπτώματα.
