Την ασφάλεια της μακροχρόνιας αντιψυχωσικής θεραπείας για τη σχιζοφρένεια, διερεύνησαν πρόσφατα οι επιστήμονες, με τα αποτελέσματα να δείχνουν, μεταξύ άλλων, ότι η θνησιμότητα ήταν μεγαλύτερη σε περιόδους που οι ασθενείς δεν ακολουθούσαν τη φαρμακευτική αγωγή. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο World Psychiatry.
Αφορμή για τη μελέτη αυτή στάθηκε το γεγονός ότι οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια έχουν προσδόκιμο ζωής 10-20 χρόνια λιγότερα από το φυσιολογικό, με τους ειδικούς να ανησυχούν ότι μια πιθανή αιτία είναι η μακροχρόνια χρήση αντιψυχωσικών φαρμάκων. Προηγούμενα αποτελέσματα τυχαιοποιημένων μελετών, πάντως, έδειξαν ότι ο βαθμός θνησιμότητας ανθρώπων που έπασχαν από σχιζοφρένεια και βρίσκονταν σε αντιψυχωσική θεραπεία ήταν 30-50% χαμηλότερος από όσους λάμβαναν εικονικά φάρμακα.
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις μελέτες αυτές είχαν διάρκεια μικρότερη των έξι μηνών, διάστημα που δεν αντανακλά την πραγματικότητα της θεραπείας που σε αρκετές περιπτώσεις λαμβάνεται εφ’όρου ζωής. Οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Karolinska της Σουηδίας και οι συνεργάτες τους από ΗΠΑ, Γερμανία και Φινλανδία, λοιπόν, πραγματοποίησαν μια μακροχρόνια μετέπειτα παρακολούθηση, τεκμηριώνοντας τα προηγούμενα αποτελέσματα και δείχνοντας ότι τα αντιψυχωσικά φάρμακα δε σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών θνησιμότητας από συγγενείς καρδιαγγειακές παθήσεις. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μελέτη του είδους της μέχρι σήμερα.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν πάνω από 62.000 Φινλανδούς που είχαν διαγνωσθεί με σχιζοφρένεια μεταξύ 1972-2014 και βρήκαν ότι η πιθανότητα νοσηλείας για μια σωματική πάθηση ήταν εξίσου υψηλή στις περιόδους λήψης αντιψυχωσικών φαρμάκων με αυτές χωρίς θεραπεία. Οι διαφορές στη θνησιμότητα, ωστόσο, ήταν αξιόλογες, με το σωρευτικό ποσοστό θνησιμότητας στα διαστήματα λήψης αγωγής και μη να φτάνουν το 26% και 46% αντίστοιχα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η στήριξη για τη συνεχή αντιψυχωσική θεραπεία για τη σχιζοφρένεια αποτελεί πιο ασφαλή επιλογή έναντι της μη λήψης φαρμακευτικής αγωγής. Την ίδια στιγμή, όμως, η θεραπεία φέρνει στο προσκήνιο ανεπιθύμητες παρενέργειες, όπως η αύξηση στο βάρος, οι οποίες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
Πάντως, το εύρημα που υποστηρίζει ότι η θεραπεία με αντιψυχωσικά φάρμακα δεν αυξάνει την πιθανότητα νοσηλείας για καρδιαγγειακές παθήσεις μπορεί να αποδοθεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, στο γεγονός ότι τα φάρμακα μπορεί να έχουν επίσης αντιϋπερτασικές επιδράσεις και να μειώνουν το άγχος και τον κίνδυνο κατάχρησης ουσιών. Η αντιψυχωσική θεραπεία, τέλος, βοηθά τους ασθενείς να υιοθετήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής και τους καθιστά πιο πρόθυμους να αναζητήσουν φροντίδα όταν τη χρειάζονται.
