Ο αρχιμανδρίτης πατέρας Ανδρέας Κονάνος δεν είναι ένας συνηθισμένος ιερέας αλλά ένα φωτεινό παράδειγμα ανθρώπου. Η λατρεία του για τα παιδιά, το ανοιχτό πνεύμα του, οι απαλλαγμένες από κάθε ίχνος δογματισμού αναρτήσεις του στα social media και οι ατέλειωτες συζητήσεις του με τον κόσμο, τον έχουν αναγάγει σε ένα από τα πλέον αγαπητά πρόσωπα της νεολαίας και όχι μόνο. Γι’ αυτό και το νέο του βιβλίο με τίτλο «Ζακέτα να πάρεις!» το οποίο περιέχει απομαγνητοφωνημένες εκπομπές και ομιλίες από διάφορα μέρη του κόσμου είναι η καλύτερη απάντηση απέναντι σε φοβισμένους και αγχωμένους γονείς.
«Τελικά, το πιο ωραίο δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου είναι να το… αφήσεις ήσυχο. Βρείτε τα πρωτίστως εσείς οι δύο: ο μπαμπάς και η μαμά. Μην πιέζεις το παιδί, θα αντιδράσει. Μίλα του γλυκά, ώστε να σε ακούσει με την καρδιά του. Η καρδιά είναι τα ‘αυτιά’ του παιδιού. Ακόμα και η σιωπή σου, όταν είναι εμποτισμένη με σοφία, εκπέμπει κύματα αγάπης που φτάνουν τον στόχο τους. Προσπέρνα τα νεύρα και τους θυμούς του άτακτου παιδιού σου και δες την ψυχή του που δοκιμάζεται, που μεγαλώνει, που ψάχνεται και προβληματίζεται για όλα. Μάθε να βλέπεις ‘βαθιά’. Πίσω από καβγάδες, να διακρίνεις τις φοβίες του. Πίσω από βρισιές και φωνές, τη μοναξιά του. Πίσω από το αλλοπρόσαλλο ‘φαίνεσθαι’, την ψυχική του ομορφιά», γράφει ο σπουδαίος αυτός δάσκαλος ανάμεσα σε πολλές αλήθειες, ικανές να μας κάνουν καλύτερους γονείς και καλύτερους ανθρώπους.
Το νέο βιβλίο του πατέρα Ανδρέα Κονάνου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σπάει ταμπού, βγάζει παρωπίδες και μας συστήνει την πραγματική αγάπη πέρα από κάθε κοινωνικό κατεστημένο. Αυτήν που όλοι πρέπει να επιδεικνύουμε απέναντι στα παιδιά: «Προσωπικά, δεν με φοβίζουν τα ‘κακά’ παιδιά. Αυτά υπήρξαν οι καλύτεροι μαθητές μου, όταν για είκοσι χρόνια δίδασκα στο Λύκειο. Μερικές φορές ανησυχώ περισσότερο για τα ‘καλά’ παιδιά, όταν αυτή η ‘καλοσύνη’ τους δεν είναι καρπός μιας αφομοιωμένης αγωγής, μα αποτέλεσμα πυγμής, σκληρής πειθαρχίας και τυπικών σχέσεων που δεν αγγίζουν το μέσα κόσμο και το βάθος της καρδιάς τους. Σε σχέση μ’ αυτή την καλουπωμένη συμπεριφορά, τα ‘κακά’ παιδιά είναι τα καλύτερα, διότι κρατούν ακόμα τον αρχετυπικό, ακατέργαστο αυθορμητισμό και την αλήθεια του ήθους και ύφους τους. Άρα, μπορούμε να επενδύσουμε πολύ και σ’ αυτά, με προσδοκίες και όνειρα. Αρκεί οι μεγαλύτεροι να διαθέτουμε ποιότητα, καλλιέργεια, αληθινή σοφία και εσωτερική συγκρότηση…».
Λίγα λόγια από τον ίδιο για τον ίδιο: «Κοντά στα παιδιά έμαθα τι θα πει γνησιότητα και αλήθεια»
«Γεννήθηκα στο Μόναχο της Γερμανίας. Στα παιδικά μου χρόνια πέρασα καλά και άσχημα μαζί, όπως οι πιο πολλοί στον κόσμο αυτό. Τελείωσα το Κλασικό Λύκειο, σπούδασα θεατρολογία και σύμβουλος διατροφής, ενώ το 1999 έγινα και κληρικός. Τα πιο πολλά τα έμαθα διαβάζοντας και κυρίως μιλώντας με πραγματικούς ανθρώπους. Μεγάλος πλούτος μου υπήρξαν τα είκοσι χρόνια που δίδαξα στο Λύκειο. Κοντά στα παιδιά έμαθα τι θα πει γνησιότητα και αλήθεια. Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί έξι βιβλία μου. Κάνω αρκετά λάθη, μα χαίρομαι που προσπαθώ και προχωράω παρακάτω. Όλη μέρα γράφω κείμενα, διαβάζω βιβλία, απαντώ σε μηνύματα και ακούω προβλήματα. Σκέφτομαι αρκετά και επιδιώκω τις ζωντανές σχέσεις. Τον υπόλοιπο χρόνο ταξιδεύω σ’ όλο τον κόσμο για ομιλίες. Όταν κοιτάω τους ακροατές στα μάτια, θυμάμαι χαρές και λύπες τους, και ενώ κρατάω πάντα ένα σχεδιάγραμμα, τελικά μιλάω απ’ έξω. Μερικές φορές είναι καλύτερα τα λόγια της καρδιάς…»