Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Psychological Bulletin, ανέλυσε δεδομένα περισσότερων από 19.400 συμμετεχόντων και κατέληξε σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Το πιο βασικό: οι γονείς όντως ξεχωρίζουν τα παιδιά τους. Μάλιστα, η ανάδειξη του ενός ως «αγαπημένου» γίνεται με έναν πιο συστηματικό τρόπο από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Οι ερευνητές εξέτασαν πέντε κύριους σχεσιακούς τομείς μεταξύ γονέα-παιδιού: τη συνολική μεταχείριση, τις θετικές και αρνητικές αλληλεπιδράσεις (όπως είναι ο έπαινος και οι συγκρούσεις, αντίστοιχα), την κατανομή των διαθέσιμων πόρων (συμπεριλαμβανομένου του ποιοτικού χρόνου που αφιερώνουν οι γονείς σε κάθε παιδί, καθώς και των υλικών αγαθών), και τους τρόπους ελέγχου συμπεριφοράς τους (οι κανόνες και οι προσδοκίες που θέτονται).
Αρχικά, η σειρά γέννησης του κάθε παιδιού φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανεξαρτησία και τους κανόνες που υφίσταται. Οι γονείς τείνουν να παρέχουν στα μεγαλύτερα παιδιά περισσότερη αυτονομία, όπως το να γυρνούν πιο αργά στο σπίτι ή να λαμβάνουν αποφάσεις. Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτή η τάση μπορεί να μην οφείλεται σε γονεϊκή εύνοια αλλά να αντανακλά την αναπτυξιακή συμπεριφορά του παιδιού.
Ο καθοριστικός παράγοντας που διαμορφώνει την γονεϊκή μεταχείριση είναι η προσωπικότητα του παιδιού. Όταν ένα παιδί επιδεικνύει ευσυνειδησία και υπευθυνότητα, όπως το να φέρνει εις πέρας τις υποχρεώσεις του εντός προγράμματος, τότε χαίρει θετικότερων αλληλεπιδράσεων και λιγότερες συγκρούσεις. Παρομοίως, τα παιδιά που θεωρούνται, εν γένει, πιο συνεργάσιμα και προσεκτικά.
Αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι οι γονείς παραδέχτηκαν ότι αντιμετωπίζουν τις κόρες με πιο ευνοϊκό τρόπο. Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά υποστήριξαν ότι δεν παρατήρησαν τέτοια συμπεριφορά, υποδηλώνοντας ότι η εύνοια μπορεί να επιδεικνύεται με τέτοια διακριτικότητα, η οποία δεν γίνεται αντιληπτή συνειδητά.
Τα παιδιά που δεν λαμβάνουν τόσο ευνοϊκή μεταχείριση από τους γονείς τους, τείνουν να αντιμετωπίζουν περισσότερες προκλήσεις όσον αφορά την ψυχική υγεία και τις οικογενειακές σχέσεις. «Είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλιστεί ότι όλα τα παιδιά νιώθουν την υποστήριξη και αγάπη των γονέων τους. Η κατανόηση των αποχρώσεων της συμπεριφοράς των γονέων, μπορεί να βοηθήσει τόσο τους ίδιους όσο και τους γιατρούς να αναγνωρίσουν δυνητικά επιζήμια οικογενειακά πρότυπα. Ωστόσο, η μελέτη μας δείχνει συσχέτιση και όχι κάποια αιτιώδη σχέση. Φέρνει στο προσκήνιο, όμως, πιθανούς τομείς όπου οι γονείς πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί» εξηγεί ο βασικός συγγραφέας της έρευνας, Alexander Jensen, Ph.D, αναπληρωτής καθηγητής στο Brigham Young University.
Γονιός γεννιέσαι ή γίνεσαι; Μια ψυχαναλύτρια απαντά
Μελέτη: Οι φωνές στα παιδιά μπορεί να είναι εξίσου επιβλαβείς με τη σεξουαλική ή σωματική κακοποίηση
