*Γράφει ο κύριος Κωνσταντίνος Δανάλης, Φυσικοθεραπευτής με ειδίκευση στην Ορθοπεδική Χειροπρακτική Φυσικοθεραπεία

Η χειροπρακτική ως θεραπευτική μέθοδος αναπτύχθηκε εμπειρικά και διαδόθηκε από γενιά σε γενιά στα παλαιότερα χρόνια για την αντμετώπιση πόνων που οφείλονταν σε μηχανικές διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και ειδικότερα της σπονδυλικής στήλης, με μεθόδους που χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα. Η χειροπρακτική χαρακτηρίζεται ως συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρική, που όμως εδώ και δεκαετίες πλέον έχει επιστημονική τεκμηρίωση.

Η επιστημονικά τεκμηριωμένη χειροπρακτική γίνεται από Φυσικοθεραπευτές, με εξειδίκευση στην Ορθοπεδική Χειροπρακτική Φυσικοθεραπεία (Orthopedic Manual Therapy). Ο Φυσικοθεραπευτής αξιολογεί βάσει ιστορικού, φυσικής εξέτασης και διαφορικής διάγνωσης των μυοσκελετικών δομών, και εφαρμόζει θεραπεία που μπορεί να περιλαμβάνει χειρισμούς αρθρώσεων και ειδικά της σπονδυλικής στήλης. Οι χειρισμοί αυτοί που προκαλούν τον χαρακτηριστικό κρότο «κρακ» έχει επιστημονικά τεκμηριωθεί ότι έχουν νευροφυσιολογικά αποτελέσματα καθώς απελευθερώνουν το νευρικό σύστημα, και βοηθούν στη μείωση του πόνου. Η Ορθοπεδική Χειροπρακτική Φυσικοθεραπεία είναι πλέον ένα δυναμικό πεδίο έρευνας, με μεγάλο αριθμό δημοσιεύσεων κάθε χρόνο σε πολλά διεθνή επιστημονικά περιοδικά, και με πολλούς Έλληνες ερευνητές φυσικοθεραπευτές να συμμετέχουν σε αυτές.

Σημειωτέον, το 1974 ιδρύθηκε ο διεθνής οργανισμός IFOMT (International Federation of Manual and Musculoskeletal Physical Therapists) στο Μόντρεαλ, μέλος του οποίου είναι και η Ελλάδα, με σκοπό να προωθήσει διεθνώς την Ορθοπεδική Χειροπρακτική Φυσικοθεραπεία. Τα μέλη του μπορούν να είναι πτυχιούχοι Φυσικοθεραπευτές που έχουν ολοκληρώσει το αναγνωρισμένο διεθνώς διετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα εξειδίκευσης στη Χειροπρακτική Φυσικοθεραπεία (Manual Therapy).

Τι γίνεται σε μια συνεδρία

Η συνεδρία Χειροπρακτικής Φυσικοθεραπείας ξεκινάει με τη λήψη ιστορικού, η οποία μαζί με τη φυσική εξέταση του ασθενή οδηγεί στην αξιολόγηση του προβλήματος και τον εντοπισμό των ιστών που πάσχουν ώστε να δοθεί η θεραπεία που ταιριάζει στο περιστατικό. Για τον λόγο αυτό κάθε θεραπεία είναι διαφορετική, είναι εξειδικευμένη στο πρόβλημα και εξατομικευμένη στον ασθενή. Πράγμα που σημαίνει ότι διαφορετική αντιμετώπιση θα έχει μια τενοντοπάθεια σε σχέση με ένα αρθρικό πρόβλημα, ενώ για την ίδια πάθηση διαφορετική αντιμετώπιση θα υπάρχει ανάλογα με την ηλικία και τις δραστηριότητες του ασθενούς. Η θεραπεία μπορεί λοιπόν να περιλαμβάνει, τις κινητοποιήσεις και χειρισμούς των αρθρώσεων, κινητοποίηση νευρικού ιστού, εξειδικευμένες ασκήσεις, διατάσεις, λειτουργική μάλαξη, ασκήσεις για το σπίτι, αλλά και εργονομικές παρεμβάσεις στον χώρο του ασθενή, καθώς και συμβουλές για τη διαχείριση του προβλήματος. Η κινητοποίηση των αρθρώσεων μπορεί να αφορά πολύ ήπιες τεχνικές ολίσθησης των αρθρώσεων, έως τους γνωστούς χειρισμούς και μπορεί να πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με κίνηση από τον ασθενή.

Οι εξειδικευμένες ασκήσεις στοχεύουν στο πρόβλημα του ασθενή, τον μυ ή την μυϊκή ομάδα που υπολειτουργεί, για ενδυνάμωση ή για βελτίωση του κινητικού ελέγχου. Παράλληλα ο ασθενής εκπαιδεύεται ώστε να μπορεί να συνεχίσει μόνος τη θεραπεία, αποφεύγοντας επανειλημμένες συνεδρίες που επιβαρύνουν με κόστος. Η κινητοποίηση του νευρικού ιστού με κατάλληλη στάση σώματος και κινήσεις αποσυμπιέζει τον ιστό στις περιοχές που υπάρχει σχετική παθολογία, ενώ όταν χρειάζεται ο Φυσικοθεραπευτής θα δώσει εργονομικές συμβουλές στον χώρο του ασθενή, που θα βελτιώσουν την στάση του σώματος και τη μυοσκελετική καταπόνηση. Η εκπαίδευση και εμπειρία του θεραπευτή εξασφαλίζει τον εντοπισμό πιθανών σοβαρών υποκείμενων παθολογιών, ώστε να παρέχει μια ασφαλή και επιτυχημένη θεραπεία ή να παραπέμψει τον ασθενή σε ιατρό για περαιτέρω διερεύνηση.

Απορία πολλών ασθενών είναι η προέλευση του ήχου «κρακ» που ακούγεται κατά την εφαρμογή των χειρισμών. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι «άλατα» που σπάνε, ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Η επικρατέστερη επιστημονική άποψη είναι ότι δίνεται μια κινητοποίηση στην άρθρωση που δέχεται τον χειρισμό, η οποία διατείνει τον θύλακά της και η απότομη πτώση της πίεσης μέσα στην άρθρωση δημιουργεί φυσαλίδα αζώτου, από την οποία προέχεται και ο χαρακτηριστικός ήχος. Ο μύθος ότι εάν δεν ακουστεί ο κρότος δεν έχει πετύχει η κινητοποίηση επίσης δεν ισχύει, αφού οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα νευροφυσιολογικά οφέλη από την κινητοποίηση προκύπτουν και στην περίπτωση αυτή. Με την ορθοπαιδική χειροπρακτική φυσικοθεραπεία, αντιμετωπίζονται παθήσεις του μυοσκελετικού, όπως αυχεναλγία, οσφυαλγία, ισχιαλγία, πόνο στον αγκώνα, πόνο στην άκρα χείρα ή τον άκρο πόδα, τενοντοπάθειες (τενοντίτιδες), αυχενογενείς πονοκεφάλους, μυικούς τραυματισμούς και άλλες.

Μετά τη θεραπεία ο ασθενής θα καταλάβει άμεσα ότι έχει βοηθηθεί, θα νιώσει σημαντική βελτίωση στον πόνο, απελευθερωμένη κίνηση και γενικότερη ευεξία, καθώς η χειροπρακτική είναι άμεσα αποτελεσματική ως προς τα συμπτώματα, χαρίζοντάς του μια συνολικότερη χαλάρωση.

Διαβάστε επίσης:

Πονούν τα γόνατά σας; Αυτά είναι τα παπούτσια που χρειάζεστε

Πόνος στο γόνατο: Τα παπούτσια που ανακουφίζουν – Θα εκπλαγείτε

Αθλητικές κακώσεις: Οι έξι συχνότερες και πώς αντιμετωπίζονται