Οι παχουλές γάτες, οι ράθυμες χνουδόμπαλες του σπιτιού που περνούν τις μέρες τους ξαπλωμένες στον καναπέ, στο πάτωμα ή στο κρεβάτι, θα μπορούσαν να μας προσφέρουν πολλά περισσότερα από την αγχολυτική τους αγάπη, όπως το κλειδί για την κατανόηση -και ενδεχομένως θεραπεία- της ανθρώπινης παχυσαρκίας. Και αυτό χάρη σε όσα συμβαίνουν στο εντερικό τους μικροβίωμα.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο ανακάλυψαν ότι ο περιορισμός θερμίδων σε γάτες με αυξημένο βάρος δεν της βοήθησε απλώς να αδυνατίσουν, αλλά προκάλεσε και σημαντικές αλλαγές στη μικροχλωρίδα του εντέρου τους. Παρόμοιες αλλαγές παρατηρούνται και στους ανθρώπους που χάνουν βάρος, με εκπληκτική μάλιστα ομοιότητα, οπότε τα ευρήματα αναδεικνύουν τη σημασία μιας πολύπλοκης σχέσης μεταξύ διατροφής, βακτηρίων του εντέρου και παχυσαρκίας.
Τα ευρήματα της μελέτης με επικεφαλής συγγραφέα τη Δρ Jenessa Winston, επίκουρη καθηγήτρια Κλινικών Κτηνιατρικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports.
Τα σημαντικά ευρήματα
Οι ερευνητές παρακολούθησαν επτά υπέρβαρες γάτες που υποβλήθηκαν σε προσεκτικά ελεγχόμενο πρόγραμμα απώλειας βάρους. Το πρόγραμμα χωριζόταν σε τέσσερις διατροφικές φάσεις σε διάστημα 16 εβδομάδων, συμπεριλαμβανομένης μιας περιόδου αυστηρού περιορισμού θερμίδων. Σε κάθε φάση συλλέγονταν δείγματα κοπράνων για τη μελέτη του βακτηριακού πληθυσμού και των μορίων που παρήγαν οι μικροοργανισμοί.
Η σταδιακή απώλεια βάρους στις γάτες συνοδευόταν από σημαντικές αλλαγές στο μικροβίωμά τους. Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση προπανικού (ή προπιονικού) οξέος, ενός λιπαρού οξέος βραχείας αλύσου που, σύμφωνα με έρευνες σε θηλαστικά, ρυθμίζει την όρεξη, μειώνει τη συσσώρευση λίπους και προφυλάσσει από την παχυσαρκία και τον διαβήτη.
«Όταν οι γάτες ακολουθούν την σχεδιασμένη για απώλεια βάρους διατροφή, το προπανικό οξύ αυξάνεται και σταθεροποιείται σε υψηλά επίπεδα, και έπειτα συνέχεια μειώνεται ξανά κατά την επιστροφή στη δίαιτα συντήρησης. Έτσι, πρόκειται για μια πραγματικά διατροφική αλλαγή» εξηγεί η Δρ Winston.
Μια βασική αλλαγή που παρέπεμψε στις μεταβολές που συμβαίνουν στον άνθρωπο κατά τη μείωση του σωματικού βάρους, ήταν η αύξηση του βακτηρίου Prevotella 9 copri, το οποίο έχει συνδεθεί με την απώλεια κιλών και τον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Αυτές οι παραλληλίες κάνουν τη μελέτη τόσο συναρπαστική, καθώς οι γάτες μπορούν να χρησιμεύσουν ως μοντέλα για τη μελέτη της ανθρώπινης παχυσαρκίας.
Τι σημαίνει για τον άνθρωπο
Επί του παρόντος η ομάδα της Δρ Winston εξετάζουν το σενάριο μιας θεραπείας μεταμόσχευσης κοπράνων από αδύνατα κατοικίδια σε σκύλους και γάτες με αυξημένο βάρος, στο πλαίσιο αξιοποίησης των ευεργετικών ιδιοτήτων του μικροβιώματος.
Η σημασία των ευρημάτων ωστόσο υπερβαίνει το πεδίο της κτηνιατρικής και φωτίζει έναν νέο δρόμο για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μέσα από την κατανόηση του πώς τα βακτήρια του εντέρου εμπλέκονται στην απώλεια βάρους στις γάτες. Από την κατάκτηση αυτής της γνώσης θα μπορούσαν να αναπτυχθούν νέα φάρμακα και θεραπείες, όπως συμπληρώματα προβιοτικών, ή διατροφικές προσεγγίσεις που ενισχύουν τα ευεργετικά βακτήρια του εντέρου και την παραγωγή προπανικού οξέος.
