Από το νερό που πίνουμε μέχρι τον αέρα που αναπνέουμε, τα μικροπλαστικά είναι πλέον πανταχού παρόντα. Έρευνες έχουν ήδη αποδείξει ότι μπορούν να εισέλθουν και στο σώμα, φτάνοντας μέχρι και τον πλακούντα. Στη λίστα αυτή με τα μέρη του σώματος που όλο και πληθαίνει, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού (UNM) προσθέτουν ακόμα και το πεπτικό σύστημα.
Στην έρευνά τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Health Perspectives, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις πεπτικές μας οδούς, περνώντας από το έντερο προς τους ιστούς των νεφρών, του ήπατος και του εγκεφάλου.
«Τις τελευταίες δεκαετίες, μικροπλαστικά έχουν βρεθεί στον ωκεανό, σε ζώα και φυτά, στο νερό της βρύσης αλλά και στο εμφιαλωμένο νερό. Με λίγα λόγια, βρίσκονται παντού» επισημαίνει ο Δρ Eliseo Castillo, PhD, αναπληρωτής καθηγητής στον Τομέα Γαστρεντερολογίας και Ηπατολογίας στο Τμήμα Εσωτερικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του UNM και ειδικός στην ανοσολογία του βλεννογόνου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι άνθρωποι καταπίνουν κατά μέσο όρο 5 γραμμάρια μικροπλαστικών σωματιδίων κάθε εβδομάδα – που ισοδυναμούν με το βάρος μιας πιστωτικής κάρτας.
Παρότι κι άλλοι ερευνητές συμβάλλουν στον εντοπισμό και τον ποσοτικό προσδιορισμό των μικροπλαστικών που απορροφώνται από τον οργανισμό, ο Δρ Castillo και η ομάδα του επικεντρώθηκε στην πορεία τους μέσα στο σώμα, και συγκεκριμένα στο γαστρεντερικό σύστημα και στο ανοσοποιητικό σύστημα του εντέρου. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου τεσσάρων εβδομάδων, ο Δρ Castillo και η επιστημονική του ομάδα εξέθεσαν ποντίκια σε μικροπλαστικά μέσω του νερού που κατανάλωναν. Η ποσότητα ήταν ισοδύναμη με την ποσότητα μικροπλαστικών που εκτιμάται πως καταπίνουν οι άνθρωποι κάθε εβδομάδα.
Όπως παρατήρησαν, τα μικροπλαστικά είχαν μεταφερθεί από το έντερο στους ιστούς του ήπατος, των νεφρών και ακόμη και του εγκεφάλου. Όχι μόνο αυτό, αλλά αποδείχθηκε ότι τα μικροπλαστικά άλλαξαν τις μεταβολικές οδούς στους προσβεβλημένους ιστούς. «Καταφέραμε να ανιχνεύσουμε μικροπλαστικά σε ορισμένους ιστούς μετά την έκθεση. Αυτό υποδεικνύει ότι θα μπορούσαν να προσπελάσουν τον εντερικό φραγμό και να διεισδύσουν σε άλλους ιστούς» αναφέρει σχετικά ο Δρ Castillo.
Συνεπώς, αυξάνεται η ανησυχία σχετικά με τη συσσώρευση των πλαστικών σωματιδίων στο ανθρώπινο σώμα: «Τα ποντίκια του πειράματος εκτέθηκαν για τέσσερις εβδομάδες μόνο. Σκεφτείτε, όμως, πώς αυτό αντιστοιχεί στον ανθρώπινο οργανισμό, εάν είμαστε εκτεθειμένοι από τη γέννηση μέχρι τα γηρατειά» προειδοποιεί.
Ως αποτέλεσμα, τα υγιή πειραματόζωα που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη παρουσίασαν αλλαγές μετά από σύντομη έκθεση σε μικροπλαστικά, γεννώντας αντίστοιχα ερωτήματα σχετικά με τον ανθρώπινο οργανισμό: «Φανταστείτε τώρα αν κάποιος έχει μια πάθηση και εμφανιστούν αυτές οι αλλαγές, θα μπορούσε η έκθεση σε μικροπλαστικό να επιδεινώσει την πάθηση;» αναρωτιέται ο Δρ Castillo.
Ο ίδιος σε παλαιότερη μελέτη διαπίστωσε ότι τα μικροπλαστικά επηρεάζουν επίσης τα μακροφάγα – τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που εργάζονται για την προστασία του οργανισμού από ξένα σωματίδια.
Στα επόμενα ερευνητικά βήματα περιλαμβάνεται η διερεύνηση της διατροφής με την πρόσληψη μικροπλαστικών και πώς αυτή επηρεάζει την πρόσληψη των μικροπλαστικών στον οργανισμό μας.
Διαβάστε επίσης:
Επιστήμονες βρήκαν μικροπλαστικά στην ανθρώπινη καρδιά για πρώτη φορά
Χιλιάδες «αόρατα» νανοπλαστικά στο εμφιαλωμένο νερό – Έρευνα αποκαλύπτει
Πόσο μπορεί να μας παχύνει ένα πλαστικό μπουκάλι; Έρευνα απαντά
