Τις πιθανότητες άνοιας μειώνουν οι καθημερινές κοινωνικές συναναστροφές στην ηλικία των 50 και των 60 σύμφωνα με νέα έρευνα του Κολεγιακού Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL) που δημοσιεύθηκε στο PLOS Medicine. Οι ερευνητές του UCL εξέτασαν 10.000 συμμετέχοντες για περίπου τρεις δεκαετίες για να εξάγουν τα συμπεράσματά τους.
Οι εθελοντές που έβλεπαν τους φίλους τους σχεδόν κάθε μέρα στην ηλικία των 60 ετών ήταν κατά 12% λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν άνοια, συγκριτικά με εκείνους που ήταν λιγότερο κοινωνικοί. Η πρώτη συγγραφέας της μελέτης Δρ. Gill Livingston, δήλωσε πως οι άνθρωποι μεγαλύτερων ηλικιών που είναι κοινωνικά ενεργοί «εξασκούν τις γνωστικές τους ικανότητες όπως είναι η μνήμη και η γλώσσα».
«Αυτό ενδέχεται να τους βοηθήσει να αναπτύξουν γνωστικές “εφεδρείες” που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις επιδράσεις της γήρανσης και να καθυστερήσουν τα συμπτώματα της άνοιας», πρόσθεσε. «Ξοδεύοντας περισσότερο χρόνο με τους φίλους τους οι άνθρωποι αυτών των ηλικιών ωφελούνται τόσο όσον αφορά την ψυχική όσο και για τη σωματική τους ευεξία, δυο παράγοντες που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας».
Οι ερευνητές εξέτασαν ένα ευρύ φάσμα άλλων παραγόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο άνοιας όπως το μορφωτικό επίπεδο, το επάγγελμα, η οικογενειακή κατάσταση και το κοινωνικοοικονομικό στάτους του. Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε πως τα άτομα που στην ηλικία των 50 είχαν καθημερινή επαφή με τους φίλους τους ήταν 8% λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν άνοια. Η προστατευτική επίδραση ήταν ισχυρότερη, 9%, για τους συμμετέχοντες που ήταν 70 ετών.
«Η άνοια είναι μία πρόκληση για την παγκόσμια υγεία με εκατομμύρια πάσχοντες. Μόλις μία στις τρεις περιπτώσεις μπορούν ενδεχομένως να προληφθούν. Σε αυτή την έρευνα βρήκαμε πως οι κοινωνικές επαφές στη μέση και την τρίτη ηλικία φαίνεται να συμβάλλουν σε μείωση του κινδύνου άνοιας», δήλωσε ο Δρ. Andrew Sommerlad, επικεφαλής της έρευνας.
«Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν για τη δημιουργία στρατηγικών μείωσης του κινδύνου ανάπτυξης άνοιας προσθέτοντας ακόμα ένα λόγο προώθησης των κοινοτήτων των ηλικιωμένων για εξεύρεση τρόπων που θα μειώνουν την απομόνωση και τη μοναξιά», πρόσθεσε.
«Είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι η κοινωνική απομόνωση είναι ένας παράγοντας κινδύνου, αλλά αυτή η μελέτη είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Όσο ο αριθμός των ανθρώπων με άνοια αυξάνονται τόσο πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μειώνουμε τον κίνδυνο», δήλωσε η Fiona Carragher, ερευνήτρια της Βρετανικής εταιρείας για τη νόσο Αλτσχάιμερ.
«Έτσι μαζί με τη μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και τη διακοπή του καπνίσματος, ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να βγαίνουν έξω και να κάνουν πράγματα που τους διατηρούν δραστήριους με τους φίλους και την οικογένειά τους», κατέληξε.
