Αρκετοί φιλόζωοι, όταν βλέπουν στον δρόμο έναν άγνωστο σκύλο, σπεύδουν να τον χαϊδέψουν. Ωστόσο, υπάρχουν σκύλοι που δεν επιθυμούν τη συναναστροφή με ξένους, και αντιδρούν. Όπως υπάρχουν και εκείνοι που μπορεί να δείχνουν ήρεμοι, αλλά η «γλώσσα του σώματος» τους φανερώνει ότι δεν το απολαμβάνουν.
«Αρχικά, ας έρθουμε στη θέση του σκύλου που έρχεται σε άβολη κατάσταση, όταν κάποιος πάει να τον πλησιάσει. Και, μεταξύ μας, δεν έχει άδικο. Απ’ όσα έχω δει, οι περισσότεροι περαστικοί, είτε από άγνοια, είτε από υπερβολικό ενθουσιασμό, ή και τα δύο, τον πλησιάζουν με απειλητικό, για κείνον, τρόπο, χωρίς, βέβαια, να έχουν τέτοιο σκοπό.
Για παράδειγμα: τον πλησιάζουν, λέγοντας δυνατά «άααα, τι όμορφο σκυλάκι», μπορώ να το χαϊδέψω; Και αμέσως πάνε κατά πάνω του – ειδικά αν ο σκύλος είναι μικρόσωμος, τότε είναι σε ακόμη πιο δύσκολη θέση. Ίσως, να έχουν και έντονο βλέμμα, και τον κοιτάνε κατάματα. Σίγουρα, δεν είναι ένας φιλικός χαιρετισμός προς αυτόν. Κάποιοι άλλοι μπορεί να μη ρωτήσουν καν, και να τον πλησιάσουν το ίδιο απότομα, με σκοπό να τον χαϊδέψουν.
Όλα αυτά είναι απολύτως λογικό να μην τα δέχεται ο κάθε σκύλος. Αλλά ακόμη και αυτός που δείχνει ότι δεν έχει πρόβλημα, στην πραγματικότητα -αν παρατηρήσετε τα σήματα επικοινωνίας που κάνει με το σώμα του, θα το δείτε-, ίσως δεν είναι και τόσο ήρεμος. Απλά, περιμένει να περάσει όλο αυτό», αναφέρει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη.
Γιατί, λοιπόν, διερωτάται η κα Αγγελικάκη, να αφήνουμε τον σκύλο μας να υπομένει αυτή την κατάσταση; Τι μπορούμε να κάνουμε και, κυρίως, πώς μπορούμε να τον προστατεύσουμε;
Επισημαίνει ότι θα πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε περαστικό, που θέλει να μας πλησιάσει, ότι ο σκύλος μας δεν είναι δεκτικός σε χάδια από αγνώστους. Δεν είναι ντροπή, ούτε αγένεια. Έτσι, προστατεύουμε τον σκύλο μας.
Παράλληλα, κρατάμε την κατάλληλη απόσταση, όπου ο σκύλος παραμένει ήρεμος, και τον επιβραβεύουμε με την αγαπημένη του λιχουδιά.
«Υπάρχει μια άσκηση εξοικείωσης που μπορεί να τον βοηθήσει, έτσι ώστε να είναι πιο άνετος με τον κόσμο.
Κάθε φορά που θα βλέπετε έναν περαστικό, θα κρατάτε τα όρια που ο σκύλος σας νιώθει άνετα, και θα τον επιβραβεύετε.
Σταδιακά θα μειώνετε την απόσταση με τον περαστικό, και θα αποφεύγετε να μιλήσετε μαζί του. Επίσης, μπορείτε να επιλέξετε μέρη με λίγο παραπάνω κόσμο, κάθε φορά που θα τα επισκέπτεστε.
Φυσικά, την άσκηση αυτή την εφαρμόζουμε πάντα σεβόμενοι τον νοητό προσωπικό χώρο που έχει ο σκύλος μας», τονίζει η κα Αγγελικάκη.
Όσον αφορά την περίπτωση του σκύλου που μπορεί να δείχνει ήρεμος, αλλά στην πραγματικότητα η «γλώσσα του σώματος» του «λέει» ότι δεν το απολαμβάνει, μπορείτε, σύμφωνα με την κα Αγγελικάκη, να κάνετε το εξής:
«Μπορείτε να ζητήσετε από τον περαστικό να αφήσει τον σκύλο να τον μυρίσει πρώτα. Εάν δεν δείξει προθυμία ο σκύλος, τότε συνεχίζετε ήρεμα τον περίπατό σας. Αντίθετα, εάν ο σκύλος μυρίσει τον άγνωστο άνθρωπο, τον επιβραβεύετε.
Στη συνέχεια, αν το επιθυμεί ο περαστικός, μπορεί να κατέβει στο ύψος του σκύλου σας, ή να απλώσει το χέρι του στο ύψος της μουσούδας του, ώστε να τον μυρίσει ακόμη καλύτερα.
Τότε, αναλόγως και με τη στάση του σώματος του σκύλου, θα μπορούσε, ίσως, να τον χαϊδέψει λίγο στο στέρνο, ή στο πλάι του σώματος – εξαρτάται από το τι προτιμά ο σκύλος μας.
Δεν χρειάζεται πολλή ώρα, μόνο λίγα δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να το ευχαριστηθούν και οι δύο».
Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη
● Η κυρία Ανθή Αγγελικάκη είναι απόφοιτη της Σχολής Star Dogs Trainers Academy, εμπλουτίζει συνεχώς τις γνώσεις της ως προς την εκπαίδευση και τη συμπεριφορά των ζώων συντροφιάς, ενώ τον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τον εθελοντισμό, τον αθλητισμό και τη ζωγραφική. Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάρτη του 1989 και από την παιδική της ηλικία μεγάλωνε με γάτες.
Όταν ήταν 22 χρονών διέσωσε και υιοθέτησε αδέσποτο σκύλο, που ήταν σοβαρά χτυπημένος από αυτοκίνητο. Και εκείνη ήταν η στιγμή που αποφάσισε να αφοσιωθεί και στους σκύλους.
Διαβάστε επίσης
