Η λεϊσμανίωση και η ερλιχίωση είναι δύο ασθένειες, τις οποίες συναντάμε πολύ συχνά στα περισσότερα κράτη της Μεσογείου, λόγω κλίματος. Η λεϊσμανίωση προκαλείται από το παράσιτο Leishmania infantum, το οποίο μεταδίδεται από τα τσιμπήματα μολυσμένων σκνιπών, του γένους Phlebotomus.
«Η λεϊσμανίωση είναι η ασθένεια που έχει μελετηθεί περισσότερο στα σκυλιά γιατί, παρόλο που μπορεί να προσβάλει και άλλα είδη, όπως γάτες, αλεπούδες, τρωκτικά, ή ακόμη και ανθρώπους, σε αυτά είναι συνήθως, ασυμπτωματική», τονίζει ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος.
Η ερλιχίωση προκαλείται από το βακτήριο Ehrlichia canis, το οποίο μεταδίδεται από τα τσιμπήματα μολυσμένων τσιμπουριών -κυρίως του Rhipicephalus Sanguineous- και προσβάλλει, κατεξοχήν, τα σκυλιά και, σε πολύ μικρότερο βαθμό, τις γάτες.
Δυστυχώς, αν και οι δυο ασθένειες βρίσκονται… στα ραντάρ μας εδώ και αρκετά χρόνια, η διάγνωση τους, ακόμη και σήμερα, αποτελεί τεράστια πρόκληση. Κι αυτό γιατί οι ασθένειες αυτές, συνήθως, εμφανίζονται με μη ειδική συμπτωματολογία (π.χ. ανορεξία/απίσχνανση, αδυναμία στην κίνηση, απολέπιση – πιτυρίδα), ή μπορεί να βρίσκονται για μεγάλο διάστημα σε λανθάνουσα φάση, χωρίς να εκδηλώνουν συμπτώματα.
Αν και οι δύο ασθένειες αντιμετωπίζονται, η έκβαση της θεραπείας τους, όπως επισημαίνει ο κ. Γινάργυρος, εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την έγκαιρη διάγνωση τους.
«Γι΄ αυτό είναι πολύ σημαντικό, αν παρατηρήσετε οποιοδήποτε ύποπτο σύμπτωμα, να είστε σε ανοιχτή επικοινωνία με τον κτηνίατρο σας, να είστε λεπτομερής, όσον αφορά το ιστορικό (μέρος διαβίωσης το καλοκαίρι, τι προστασία χρησιμοποιείτε για τα εξωπαράσιτα, αν το σκυλί σας έχει τσιμπηθεί από τσιμπούρι κ.ά.) και να ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες του», αναφέρει ο κτηνίατρος και συμβουλεύει: «Για τον καλύτερο έλεγχο του κατοικίδιου σας, το τέλειο θα ήταν, να υποβάλλεται σε αιματολογικές εξετάσεις για λεϊσμανίωση και ερλιχίωση δύο φορές τον χρόνο: τον Νοέμβριο και τον Μάιο.
Ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος
● Ο κ. Ελευθέριος Γινάργυρος είναι πτυχιούχος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει κάνει πρακτική άσκηση σε κλινικές μικρών ζώων στην Αμερική και μετεκπαίδευση στην Ακτινολογία, ενώ έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην παθολογία των μικρών ζώων, αλλά και στη χειρουργική. Έχει συμμετάσχει σε πρακτικά σεμινάρια πάνω στην τραυματιολογία, την ορθοπεδική, αλλά και τη χειρουργική μαλακών μορίων. Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (Π.Κ.Σ.), της Ελληνικής Εταιρίας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς (ΕΛ.Ε.Κ.Ζ.Σ.), καθώς και της Εθελοντικής Δράσης Κτηνιάτρων Ελλάδας (Ε.Δ.Κ.Ε.), η οποία προσφέρει βοήθεια σε ζώα που βρίσκονται σε περιοχές όπου δεν υπάρχει κτηνιατρική φροντίδα.
Διαβάστε επίσης
