Παλαιότερα οι ερευνητές στον τομέα της ψυχικής υγείας έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην συμβολή της μητέρας, αφήνοντας στην άκρη την αξία του πατρικού ρόλου και της πατρότητας. Πλέον, οι έρευνες έχουν εστιαστεί αρκετά και στην συμβολή του πατέρα και πώς η συμμετοχή του μπορεί να συνδέεται με τον τύπο δεσμού που διαμορφώνει ένα παιδί, την συμπτωματολογία που μπορεί να εκφράσει αλλά και τις δυσκολίες που μπορεί να εμφανίσει στα διάφορα στάδια της ανάπτυξής του.
Σύμφωνα με κοινωνιολόγους και σχετικές έρευνες η οικογενειακή ζωή είναι ζωτικής σημασίας για τον αντρικό πληθυσμό καθώς μέσα από αυτή αναπτύσσουν περαιτέρω σημαντικές ικανότητες όπως η εμπιστοσύνη, η ειλικρίνεια, η ενσυναίσθηση, η σύνεση και μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην εξέλιξη σε πολλούς σημαντικούς τομείς της ζωής (π.χ. εργασία). Η συμμετοχή του πατέρα δρα πολυεπίπεδα και στη ζωή των παιδιών καθώς συμβάλλει καθοριστικά στην ομαλή μετάβαση προς την συναισθηματική αυτονόμηση, στη δημιουργία σταθερών και υγειών διαπροσωπικών σχέσεων, συνδέεται με την επιτυχία σε πολλούς τομείς (π.χ. σχολικές και ακαδημαϊκές επιδόσεις), την υπακοή στους κανόνες και την πειθαρχία, την ικανότητα για οριοθέτηση κ.α.
Ενδεικτικά παρουσιάζεται στην συνέχεια πώς η συμμετοχή του πατέρα συμβάλλει στην υγιέστερη ανάπτυξη του παιδιού, ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται. Ξεκινώντας από το προγεννητικό στάδιο και τους πρώτους μήνες μετά τη γέννα, η συναισθηματική υποστήριξη του πατέρα στη μητέρα καθώς και η ανταπόκρισή του στις ψυχοσυναισθηματικές της ανάγκες, συμβάλλει στη διαμόρφωση υγειών σχέσεων μεταξύ του ζευγαριού και κατ’ επέκταση στη δημιουργία ενός λειτουργικού γονεϊκού στυλ. Συνακόλουθα, η ενεργή συμμετοχή τους κατά τη διάρκεια της βρεφικής ηλικίας συντελεί στη διαμόρφωση ασφαλούς δεσμού και δημιουργεί μία αίσθηση συναισθηματικής ασφάλειας.
Προχωρώντας στην σχολική ηλικία, η θετική συμμετοχή ενός πατέρα μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση μίας θετικής αυτοεικόνας για το παιδί, να ενισχύσει τη αυτοεκτίμηση καθώς και να βοηθήσει στη θεμελίωση καλών προσωπικών σχέσεων.
Τέλος, κατά τη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας ο πατέρας βοηθά καθοριστικά στο κομμάτι της οριοθέτησης, λειτουργεί ως ισχυρό πρότυπο και έχει άμεση επιρροή στη συμπεριφορά, την προσωπικότητα, τις συνήθειες και τις επιλογές του παιδιού.
Μαζί με κάθε παιδί που γεννιέται, γεννιέται και ένας πατέρας. Είναι σημαντικό ο πατρικός ρόλος να είναι ενεργός σε όλα τα αναπτυξιακά στάδια του παιδιού και να μην παραγκωνίζεται, για τη δημιουργία και διαμόρφωση ενός υγειούς και ασφαλούς οικογενειακού περιβάλλοντος.
Διαβάστε επίσης
Μπαμπάς και Μαμά: Τι διαφορετικό προσφέρουν στην διαπαιδαγώγηση του παιδιού
Είστε single μπαμπάς; Ιδού τα βήματα για να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας
