Το θέαμα ενός απειλητικού σκύλου σε απόσταση αναπνοής δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε.
«Η επιθετικότητα ενός σκύλου είναι μια δυσάρεστη εμπειρία που μπορεί να βιώσει κάποιος, φιλόζωος και μη, είτε από τον δικό του σκύλο είτε από έναν αδέσποτο, ή από σκύλο άλλου κηδεμόνα.
Η επιθετικότητα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που μπορεί να παρουσιάσει ένας σκύλος σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του.
Δυστυχώς, όσον αφορά αυτό το «κεφάλαιο» της σκυλίσιας συμπεριφοράς, υπάρχουν πολλά ταμπού, λανθασμένες απόψεις, ελλιπείς γνώσεις και προκατάληψη.
Η επιθετικότητα είναι ένα αρκετά πολύπλοκο «κεφάλαιο», γι’ αυτό δεν θα πρέπει να το προσεγγίζουμε με απλουστευτικό τρόπο», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Διευκρινίζει ότι όταν κάποιος σκύλος επιδεικνύει επιθετικότητα, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδηλώθηκε αυτή η συμπεριφορά, τον χαρακτήρα του σκύλου, τη ράτσα του και τη συχνότητα αυτής της συμπεριφοράς.
Μόνο τότε μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, ώστε να προβούμε σε διόρθωση της επιθετικότητας με το σωστό τρόπο και την κατάλληλη μέθοδο.
Η ενεργειακή εκπαιδεύτρια κάνει σαφές ότι δεν θα ασχοληθούμε με την επιθετικότητα που επιδεικνύει ένας δεσποζόμενος σκύλος, αλλά ένας αδέσποτος, στην περίπτωση του οποίου, βέβαια, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα αίτια που προκαλούν αυτή την επιθετικότητα.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, είναι ότι, συνήθως, οι αδέσποτοι σκύλοι είναι κοινωνικοποιημένοι και δεν εμφανίζουν επιθετική συμπεριφορά, παρά μόνο, ίσως, εάν βρίσκονται σε αγέλη. Και, συνήθως, κυνηγούν ανθρώπους που κινούνται έντονα, κάνοντας τζόκινγκ ή ποδήλατο.
«Σε οποιαδήποτε, όμως, στιγμή κι αν συναντήσουμε έναν σκύλο με επιθετικές διαθέσεις, παρότι ακούγεται τρομακτικό, δεν θέλει φόβο και πανικό.
Είναι η στιγμή που χρειάζεται ψυχραιμία και γνώση, ώστε να κάνουμε τις σωστές κινήσεις για να αποφύγουμε σοβαρό τραυματισμό.
Κατ’ αρχάς, στην περίπτωση ενός επιθετικού σκύλου, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα σημάδια και να «διαβάζουμε» τη «γλώσσα του σώματός» του, με τα οποία μας προειδοποιεί», αναφέρει η κα Γρυπάρη.
Επτά σημάδια που δείχνουν ότι ο σκύλος δεν έχει φιλικές διαθέσεις
Σε γενικές γραμμές, τα σημάδια αυτά, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, είναι:
1) αυτιά τραβηγμένα προς τα πίσω
2) ανασήκωμα τριχώματος
3) φαίνεται το άσπρο των ματιών
4) γρύλισμα
5) «πάγωμα» σώματος ως αντίδραση σε ένα άγγιγμα ή βλέμμα μας
6) τράβηγμα των χειλιών προς τα πάνω
7) επίμονο γάβγισμα
«Από την στιγμή, λοιπόν, που καταλάβουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν επιθετικό σκύλο, μπορούμε να αποφύγουμε τυχόν δάγκωμα -ακόμη και να τον ηρεμήσουμε-, ακολουθώντας τα παρακάτω πέντε βήματα:
1) Μένω ήρεμος και ακίνητος: Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να ΜΗΝ κάνουμε, είναι σπασμωδικές κινήσεις, στην προσπάθειά μας να διώξουμε τον σκύλο μακριά. Το μόνο που θα καταφέρουμε, είναι να τον εκνευρίσουμε περισσότερο και να μας θεωρήσει μεγαλύτερη απειλή. ΔΕΝ αρχίζουμε, λοιπόν, να ουρλιάζουμε και ΔΕΝ αρχίζουμε να τρέχουμε σαν τρελοί! Είτε κάνουμε ποδήλατο ή τρέχουμε, είτε απλώς περπατάμε, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε και να μείνουμε ακίνητοι.
Ειδικά στις δύο πρώτες περιπτώσεις, επειδή συνήθως ο άνθρωπος συνεχίζει να κάνει ποδήλατο ή να τρέχει όσο οι σκύλοι γαβγίζουν, εκείνοι καταλαβαίνουν ότι «τους διώχνουν» με αυτόν τον τρόπο, γι’ αυτό συνεχίζουν το γάβγισμα και μετά τους κυνηγούν από πίσω…
Εάν σταματήσουμε, λοιπόν, αποπροσανατολίζουμε τον σκύλο, που έχει μάθει να συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, και τον κάνουμε να χάσει το ενδιαφέρον του πιο γρήγορα. Να θυμάστε ότι στόχος είναι να κάνουμε τον σκύλο να απομακρυνθεί από εμάς, κι όχι το αντίθετο.
2) Αρχίζω να μιλάω στον σκύλο με ήρεμη και γλυκιά φωνή: Είναι κάτι που δεν έχει συνηθίσει και θα παραξενευτεί. Παρότι αγριεμένος, ίσως ο τόνος της φωνής σας καταφέρει να τον ηρεμήσει, να και χάσει το ενδιαφέρον του για εσάς πιο γρήγορα. Επίσης, ο συρριστικός ήχος «τς, τς», που σιγά σιγά σβήνει, είναι κάτι που ηρεμεί τους σκύλους.
3) Δεν γυρίζω ποτέ πλάτη: Οι περισσότεροι αδέσποτοι σκύλοι είναι φοβικο-επιθετικοί. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν επιθετικότητα από πίσω, παρά όταν τους αντιμετωπίζετε κατά μέτωπο. Μπορείτε να αρχίσετε να οπισθοχωρείτε, ήρεμα, κάνοντας παράλληλα τον ήχο «τς, τς». Όταν έχετε απομακρυνθεί αρκετά, μπορείτε να γυρίσετε πλάτη και να περπατήσετε κανονικά.
4) Μια έξυπνη λύση είναι να κουβαλάτε πάντα μαζί σας λίγη σκυλοτροφή -ή, καλύτερα κάτι ακόμη πιο εύγευστο-, ώστε να δελεάσετε τον σκύλο, κι έτσι να μην ασχοληθεί μαζί σας.
Σε περίπτωση που πρόκειται για αγέλη, αφήνουμε φαγητό σε αρκετά σημεία, ώστε να μη γίνει καβγάς μεταξύ των σκύλων και τροφοδοτήσουμε την ένταση.
5) Εάν, παρόλα αυτά, δεν καταφέρουμε να ηρεμήσουμε τον σκύλο και συνεχίζει να επιδεικνύει επιθετική συμπεριφορά, του δίνουμε να δαγκώσει κάτι, ώστε να εκτονώσει την ενέργειά του σε αυτό.
Αυτό μπορεί να είναι, είτε ένα αντικείμενο που κρατάμε, είτε το μανίκι μας, εφόσον έχουμε τραβήξει μέσα το χέρι μας. Ή, βγάζουμε το μπουφάν μας και του δίνουμε να το δαγκώσει, κρατώντας όμως τα χέρια μας γροθιά, ώστε να αποφύγουμε δάγκωμα στα δάκτυλα, και προστατεύουμε το κεφάλι, το στέρνο και τον λαιμό μας», συμβουλεύει η κα Γρυπάρη.
Συνοψίζοντας, η κα Γρυπάρη αναφέρει ότι « η βία δεν είναι σε καμία περίπτωση η ενδεδειγμένη μέθοδος επίλυσης του προβλήματος, καθώς το πιο πιθανό είναι να πυροδοτήσει την ένταση και να μπλεχτούμε σε έναν καβγά, όπου εμείς θα βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση. Η ψύχραιμη αντίδραση είναι αυτή που θα βοηθήσει εμάς να διαχειριστούμε καλύτερα το περιστατικό, και τον σκύλο να ηρεμήσει πιο γρήγορα και να απομακρυνθεί από εμάς χωρίς να τολμήσει δάγκωμα».
- Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Διαβάστε επίσης
