Η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία (ESC), στο πλαίσιο του ESC Congress 2021, παρουσίασε αναθεωρημένες Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Οξεία και Χρόνια Καρδιακή Ανεπάρκεια, στις οποίες η επιδεινούμενη καρδιακή ανεπάρκεια αναγνωρίζεται ρητώς για πρώτη φορά.
Η βερισιγουάτη συστήνεται πλέον, συμπληρωματικά της καθιερωμένης αγωγής αντιμετώπισης της καρδιακής ανεπάρκειας, σε ασθενείς οι οποίοι διατρέχουν κίνδυνο επιδείνωσης και επανανοσηλείας.
Οι κατευθυντήριες αυτές οδηγίες αναφέρουν ότι η αγωγή με βερισιγουάτη μπορεί να ακολουθείται στην περίπτωση ασθενών με μειωμένο κλάσμα εξώθησης και στάδιο νόσου ΙΙ έως IV κατά NYHA οι οποίοι εμφανίζουν επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας, παρά την αγωγή που ακολουθούν, όπως αναστολείς μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτενσίνης ή αναστολείς υποδοχέων αγγειοτενσίνης-νεπριλυσίνης, σε συνδυασμό με ένα β-αναστολέα και ένα ανταγωνιστή των μεταλλοκορτικοειδών υποδοχέων, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος καρδιαγγειακού θανάτου ή νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια.
«Η επίσημη αναγνώριση της επιδεινούμενης καρδιακής ανεπάρκειας και η συμπερίληψή της στις σημαντικές αυτές κατευθυντήριες οδηγίες σηματοδοτούν μία μεγάλη αλλαγή όσον αφορά την αγωγή ασθενών με επείγουσα ανάγκη για καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. Στην περίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας, ο χαρακτηρισμός ‘χρόνια’ δεν σημαίνει σταθερή. Τα συμπτώματα ενδέχεται να κλιμακωθούν μέχρι το σημείο όπου ο ασθενής θα εμφανίσει επιδείνωση, πράγμα που θα σημαίνει είτε νοσηλεία είτε εξωνοσοκομειακή αγωγή με ενδοφλέβια χορήγηση διουρητικών. Ένα ποσοστό 56%, περίπου, των ασθενών αυτών θα νοσηλευτεί εκ νέου σε διάστημα 30 ημερών από την εμφάνιση ενός τέτοιου επεισοδίου, αντιμετωπίζοντας αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου. Γι’ αυτό, ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε την καρδιακή ανεπάρκεια έπρεπε να αλλάξει, καθώς προσπαθούμε να ανακόψουμε την καθοδική πορεία στην εξέλιξη της νόσου σε ένα μεγάλο αριθμό ασθενών», εξηγεί ο καθηγητής Piotr Ponikowski, Διευθυντής στο Ινστιτούτο Καρδιολογικών Παθήσεων της Ιατρικής Σχολής του Βρότσουαφ στην Πολωνία.
Η επιδεινούμενη Καρδιακή Ανεπάρκεια αναγνωρίστηκε στο ‘2021 Universal Definition and Classification of Heart Failure’, μέσω συναινετικής δήλωσης από την Αμερικανική Εταιρεία Καρδιακής Ανεπάρκειας, την Ένωση Καρδιακής Ανεπάρκειας της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, την Ιαπωνική Εταιρεία Καρδιακής Ανεπάρκειας και τη Συντακτική Επιτροπή του ‘Universal Definition of Heart Failure’. Στη δήλωση αυτή σημειώνεται ότι είναι ζωτικής σημασίας, τόσο η αναγνώριση του σταδίου καρδιακής ανεπάρκειας ενός ασθενούς, όσο και η αναγνώριση της κλινικής του πορείας (βελτιούμενη, στάσιμη, επίμονη ή επιδεινούμενη), ώστε να επιλέγονται η βέλτιστη αγωγή και στρατηγική μείωσης του σχετικού κινδύνου.
Φέτος τον Απρίλιο, η Καναδική Εταιρεία Καρδιάς και Αγγείων συμπεριέλαβε στις Κατευθυντήριες Οδηγίες της τη βερισιγουάτη, ως συνιστώμενη θεραπεία για ασθενείς που εμφανίζουν συμπτώματα επιδείνωσης της καρδιακής τους ανεπάρκειας έως και έξι μήνες μετά από τη νοσηλεία τους. Μέχρι σήμερα, η βερισιγουάτη έχει λάβει έγκριση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ), το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Ιαπωνίας (MHLW), καθώς και από μια σειρά άλλους αρμόδιους φορείς σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Βερισιγουάτη (των 2,5 mg, 5 mg, και 10 mg), η οποία λαμβάνεται από το στόμα μία φορά την ημέρα, διεγείρει τη διαλυτή γουανυλική κυκλάση (sGC), ένα σημαντικό ένζυμο στην οδό μεταγωγής σήματος του Μονοξειδίου του Αζώτου. Όταν το Μονοξείδιο του Αζώτου προσδεθεί στο sGC, το ένζυμο καταλύει τη σύνθεση ενδοκυτταρικής κυκλικής μονοφωσφορικής γουανοσίνης (cGMP), έναν δευτερογενή μεταγωγέα σήματος που διαδραματίζει ρόλο στη ρύθμιση του αγγειακού τόνου, της καρδιακής συσταλτικότητας και της αναδιαμόρφωσης της αριστερής κοιλίας. Η καρδιακή ανεπάρκεια συσχετίζεται με δυσλειτουργία της σύνθεσης Μονοξειδίου του Αζώτου (NO) και μειωμένη δραστηριότητα της sGC, στοιχεία τα οποία μπορεί να συμβάλλουν στη δυσλειτουργία των αγγείων και του μυοκαρδίου.5 Με την απευθείας διέγερση της sGC, ανεξαρτήτως από το ΝΟ και σε συνεργασία με το NO, η βερισιγουάτη αυξάνει τα επίπεδα ενδοκυτταρικής cGMP, το οποίο μπορεί να βελτιώσει τόσο τη μυοκαρδιακή όσο και την αγγειακή λειτουργία.
