Η διαπαιδαγώγηση του σκύλου χρειάζεται ηρεμία, χρόνο και υπομονή. Οι «κακές» συμπεριφορές δεν διορθώνονται με το… κατσάδιασμα. Το οποίο, μάλιστα, έχει ως αποτέλεσμα τον φόβο.
Έχετε σκεφτεί πότε γιατί ο σκύλος σας δεν έρχεται κοντά σας όταν τον καλείτε; Και πώς νιώθει όταν πηγαίνει για πρώτη φορά στο σκυλο-πάρκο; Ποια είναι η σωστή διαδικασία της κοινωνικοποίησης;
Σίγουρα, γνωρίζετε ότι «η ζωή με τον σκύλο μάς προσφέρει ατελείωτες όμορφες στιγμές. Και, φυσικά, μάς μαθαίνει να αγαπάμε ανιδιοτελώς, όποια σκανδαλιά κι αν έχει κάνει ο μικρός μας φίλος. Γιατί το πιο πιθανό, μέχρι το τέλος της ημέρας, είναι να την έχουμε ξεχάσει.
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, καλό θα ήταν να αναφέρουμε κάποιες λάθος συμπεριφορές που έχουμε απέναντι στα σκυλάκια μας», επισημαίνει ο διπλωματούχος σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδευτής σκύλων, Μάνος Σπαθάρος.
Το μάλωμα δεν επιλύει «κακές» συμπεριφορές
«Πολλές φορές, μαλώνουμε το σκυλάκι μας όταν έχει κάνει κάτι που το θεωρούμε λάθος, και του προκαλούμε ένταση με τον εκνευρισμό μας.
Είναι λάθος να ξεσπάμε στον σκύλο μας με οποιαδήποτε μορφή βίας: είτε λεκτικής, είτε σωματικής.
Το μόνο που καταφέρνουμε, όταν μαλώνουμε το σκύλο μας, είναι να μας φοβάται.
Για να μη φτάνουμε, λοιπόν, στο σημείο να μαλώνουμε τον σκύλο μας για κάτι που κάνει και το θεωρούμε “κακό”, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι σωστή διαχείριση. Μέχρι να βρούμε τη λύση του προβλήματος. Και η λύση κρύβεται στη θετική εκπαίδευση του σκύλου μας.
Για παράδειγμα, εάν ξέρουμε ότι στο σκυλάκι μας αρέσει να «τρώει» τα παπούτσια μας, και αυτό είναι κάτι που μας δημιουργεί εκνευρισμό, ας μην τα αφήνουμε εκτεθειμένα στον χώρο», τονίζει ο διπλωματούχος σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδευτής σκύλων.
Καλείτε τον σκύλο σας όταν τον αφήνετε ελεύθερο στη βόλτα και δεν σας ακούει; Πώς θα ενισχύσετε την επιθυμία του να έρχεται κοντά σας
Στο άκουσμα των λέξεων «πάμε βόλτα», η ουρά τους δεν έχει σταματημό.
Πριν ανοίξετε την πόρτα για να πάτε περίπατο με τον σκυλάκο σας, βεβαιωθείτε ότι έχετε μαζί σας λουράκι, σακουλάκια για τις ακαθαρσίες, λιχουδιές και νεράκι.
Και μην ξεχνάτε ότι «όσο καλά και να είναι εκπαιδευμένο το σκυλάκι μας, το λουρί στη βόλτα είναι απαραίτητο, και είναι θέμα ασφάλειας του σκύλου.
Το σκυλί μας το αφήνουμε ελεύθερο μόνο σε χώρους που είναι περιφραγμένοι, και έχουμε ελέγξει εμείς οι ίδιοι την περίφραξη πριν το λύσουμε.
Το ότι το σκυλάκι μας είναι ελεύθερο σε περιφραγμένο χώρο, δεν σημαίνει ότι το αφήνουμε να κάνει ό,τι θέλει, ενώ εμείς ασχολούμαστε με το κινητό μας, ή πίνουμε τον καφέ μας.
Πρέπει να έχουμε το νου μας στον σκυλάκο μας, έτσι ώστε να του ενισχύσουμε όλες τις επιθυμητές συμπεριφορές», τονίζει ο κ. Σπαθάρος.
Μία από τις πιο επιθυμητές συμπεριφορές που οι κηδεμόνες σκύλων θέλει να έχει ο αγαπημένος τους φίλος, είναι να τον καλούν και να έρχεται. Αδυνατούν, όμως, να τον μάθουν να έρχεται κοντά τους. Πώς γίνεται αυτό;
Όταν, λοιπόν, βρεθούμε σε περιφραγμένο χώρο και αφαιρέσουμε το λουρί στον σκύλο, και «αφού έχουμε αφήσει το σκυλάκι μας να μυρίσει, να τρέξει, να κάνει την ανάγκη του -εδώ χρησιμοποιούμε τα σακουλάκια για τα περιττώματά του-, τότε μπορούμε, χωρίς να τον καταπιέζουμε, να του μάθουμε να έρχεται κοντά μας και να έχει το «νου» του σε μας.
Είναι μια καλή ευκαιρία να δημιουργήσουμε και να ενισχύσουμε την επιθυμία του να έρχεται κοντά μας – το σωστό είναι να του το έχουμε μάθει από το σπίτι, πριν αρχίσουμε να τον αφήνουμε ελεύθερο.
Ακόμα, λοιπόν, και στις τυχαίες περιπτώσεις που ο σκύλος έρχεται κοντά μας, πρέπει του δίνουμε μία λιχουδιά και να τον αφήνουμε να συνεχίσει το παιχνίδι του.
Διαφορετικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα κάλεσμα για να έρθει σε εμάς, να πάρει τη λιχουδιά του και μετά να φύγει.
Ένα λάθος που κάνουν οι κηδεμόνες, όταν αφήνουν το σκυλί τους ελεύθερο, είναι ότι το καλούν να έρθει κοντά τους μόνον όταν έχει κάνει κάτι κακό, για να το μαλώσουν. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κηδεμόνων που βάζουν τέλος στη βόλτα του. Ή, τον καλούν όταν θέλουν να επιστρέψουν στο σπίτι.
Αυτομάτως, λοιπόν, το κάλεσμα μετατρέπεται σε κάτι δυσάρεστο για τον σκύλο, γιατί κατά κάποιον τρόπο του κόβουμε την ελευθερία.
Ένα κοινό ανθρώπινο παράδειγμα είναι το διάλειμμα στο σχολείο. Όταν χτυπούσε το κουδούνι και έπρεπε να γυρίσουμε πίσω στην τάξη.
Στην περίπτωση του σκύλου, το κάλεσμά μας, ή η κίνησή μας προς αυτόν για να τον πιάσουμε, είναι το κουδούνι.
Με τον τρόπο που προαναφέραμε, αρχίζουμε να χτίζουμε μία σχέση εμπιστοσύνης, και τότε η μουσούδα μας «σκέφτεται»: «Ααα! Το να πλησιάσω τον άνθρωπό μου στη βόλτα δεν είναι και τόσο δυσάρεστο, τελικά».
Συνοψίζοντας, καλό θα ήταν να μην αφήσουμε ελεύθερο το σκυλί μας, αν δεν του έχουμε μάθει ότι το να έρθει σε εμάς είναι κάτι ευχάριστο.
Όπως, λοιπόν, στο σπίτι η εμφάνιση του λουριού και το συνθηματικό πάμε βόλτα είναι κάτι που προκαλεί χαρά και ενθουσιασμό στον σκύλο μας, έτσι και η επιστροφή στο σπίτι πρέπει να γίνει το ίδιο ευχάριστη», εξηγεί ο διπλωματούχος σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδευτής σκύλων.
Η σωστή κοινωνικοποίηση και τα σκυλο-πάρκα
Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης πρέπει να είναι σταδιακή και ανάλογη με την πρόοδο του σκύλου μας.
«Δυστυχώς, οι περισσότεροι σκυλο-γονείς θεωρούν ότι η κοινωνικοποίηση του σκύλου τους πρέπει να είναι ποσοτική, έτσι ώστε να μάθει να συναναστρέφεται με άλλα σκυλιά, ή με ανθρώπους.
Αυτό είναι μεγάλο λάθος!
Πρέπει να εστιάσουμε στην ποιότητα της κοινωνικοποίησης, κι όχι στην ποσότητα. Εδώ ταιριάζει η έκφραση: Λίγα και καλά.
Το να πάμε το σκυλί μας σε χώρους όπου υπάρχουν πολλά σκυλιά, είναι τεράστιο λάθος, και είναι μία πολύ δυσάρεστη εμπειρία για το σκυλί μας.
Ακόμα χειρότερη είναι για ένα κουτάβι», επισημαίνει ο κ. Σπαθάρος και προσθέτει: «Αυτό που συμβαίνει, συνήθως, σε αυτούς τους χώρους είναι ότι μόλις μπούμε μέσα, θα πέσουν πάνω στον σκύλο μας όλα τα σκυλιά που είναι, ήδη, εκεί.
Φανταστείτε να εισέρχεστε μέσα σε μία αίθουσα με δέκα ανθρώπους που δεν έχετε ξαναδεί ποτέ στη ζωή σας, να έρθουν όλοι κοντά σας, και να αρχίσουν να σας κάνουν ακατάπαυστα ερωτήσεις. Για να σας γνωρίσουν. Ή, ακόμη χειρότερα, να αρχίσουν να σας αγγίζουν.
Δυσάρεστη εμπειρία. Οι πιθανότητες λένε ότι, ή θα μπλοκάρετε, ή θα αρχίσετε να αντιδράτε με πάρα πολύ άσχημο τρόπο απέναντί τους. Και το δεύτερο θα φέρει παρεξηγήσεις…
Μετά από μία τέτοια δυσάρεστη εμπειρία, και μόνο που θα βλέπετε την πόρτα αυτής της αίθουσας, θα σας ερχόταν κατευθείαν η ανάμνηση του περιστατικού.
Έτσι λειτουργεί το σκυλο-πάρκο για τα σκυλιά.
Αφού, όμως, η κοινωνικοποίηση είναι απαραίτητη, πρέπει να την κάνουμε ποιοτικά.
Αντί λοιπόν, να επισκεφτούμε ένα σκυλο-πάρκο, μπορούμε, κάλλιστα, να πάμε μία βόλτα στο βουνό, ή σε ένα ήρεμο περιβάλλον, χωρίς πολλά ερεθίσματα: με ένα – δύο σκυλάκια που γνωρίζουμε, και είμαστε βέβαιοι, πριν τα φέρουμε σε επαφή με το δικό μας, ότι έχουν ποιότητα στη συμπεριφορά τους και δεν θα πιέσουν καθόλου τον μικρό μας φίλο.
Πρέπει να προσφέρουμε και να δημιουργούμε μόνον όμορφες εμπειρίες στον σκύλο μας, όταν μιλάμε για κοινωνικοποίηση.
Το αποτέλεσμα μιας σωστής, σταδιακής και ποιοτικής κοινωνικοποίησης είναι το να μπορεί το μουσούδι μας να συνυπάρχει με άλλα σκυλιά, ή άλλα πλάσματα, χωρίς να δημιουργείται ένταση σε κανέναν».
O διπλωματούχος σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδευτής σκύλων, Μάνος Σπαθάρος
▪ Ο κύριος Μάνος Σπαθάρος είναι διπλωματούχος σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδευτής σκύλων, απόφοιτος της σχολής Dog Friendly Academy.
Διαβάστε επίσης
