Δεν είναι λίγοι οι μικροί μας φίλοι που είναι… κλεφτρόνια φαγητού. Που μόλις το μυριστούν πάνω στο τραπέζι, το καταβροχθίζουν για να μην τους πιάσει στα πράσα ο κηδεμόνας τους.
Άλλοι, πάλι, το εξαφανίζουν στο λεπτό μπροστά στα μάτια του κηδεμόνα τους.
Το διαβεβαιώνει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Στέλλα Ρηγάκη: «Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, ο σκύλος μας να μετατρέπεται σε έναν πολύ επιδέξιο κλέφτη φαγητού, ακόμα και κατά την παρουσία μας στο χώρο.
Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο συχνό, γιατί το να τρώει ό,τι βρίσκει για το σκυλάκι μας είναι μία απόλυτα φυσιολογική συμπεριφορά.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να το τιμωρούμε γι’ αυτό, μίας και είναι απλά ένας τρόπος να εκφράζει τη φύση του».
Γιατί εκδηλώνει αυτή τη συμπεριφορά
Όπως εξηγεί η κυρία Ρηγάκη, αυτή η συμπεριφορά «μπορεί να προκύπτει επειδή ο σκύλος μας πεινάει, αλλά και επειδή το δικό μας φαγητό είναι, πολλές φορές, πολύ πιο γευστικό από ό,τι το δικό του, καθώς χρησιμοποιούμε διάφορα μπαχαρικά.
Πολλές φορές, βέβαια, σκύλοι οι οποίοι έχουν περάσει μεγάλες περιόδους πείνας, όπως τα πρώην αδεσποτάκια, δεν χάνουν ποτέ την ευκαιρία για μερικές παραπάνω μπουκιές, μιας και ο μέχρι τώρα τρόπος ζωής τους τα έχει μάθει ότι πρέπει να τρώνε κάθε φορά που έχουν τη δυνατότητα, καθώς δεν ξέρουν πότε θα ξαναβρεθεί φαγητό.
Πολλοί από αυτούς τους σκύλους δυσκολεύονται πολύ να αφήσουν πίσω τους αυτή τη συνήθεια, παρότι μπορεί να σιτίζονται συστηματικά στο καινούργιο τους σπίτι.
Παρόλα αυτά, μπορεί να είναι μία τρομερά ενοχλητική και ανεπιθύμητη συμπεριφορά για εμάς».
Η κυρία Ρηγάκη εφιστά την προσοχή των κηδεμόνων σκύλων, γιατί:
«Δυστυχώς, πολλές φορές, πολλά από όσα τρώμε εμείς δεν είναι κατάλληλα και για τον μικρό μας φίλο. Κι αυτό είναι που κάνει μεγαλύτερη την ανάγκη ελέγχου αυτής της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς».
Πώς μπορούμε να περιορίσουμε αυτή τη συνήθεια
Υπάρχουν, όμως, τρόποι για να συγκρατήσουμε αυτή τη συμπεριφορά του αγαπημένου μας φίλου, και η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων μας τους αποκαλύπτει:
«Το να παρέχουμε επαρκή ποσότητα καλής ποιότητας τροφής θα μπορούσε, εν μέρει, να περιορίσει το πρόβλημα, αν όχι να το εξαλείψει.
Ένας χορτάτος σκύλος δεν θα κάνει τόσο έντονες προσπάθειες να κλέψει κάτι από το τραπέζι, μιας και δεν θα τον παρακινεί η πείνα του.
Δεν είναι λίγα, όμως, τα σκυλιά τα οποία, όπως και αρκετοί από εμάς, είναι λιχούδικα και δεν θα μπορούσαν να πουν «όχι» σε κάτι λαχταριστό.
Γι’ αυτό είναι εξίσου σημαντικό να εκπαιδεύουμε τον σκύλο μας, χρησιμοποιώντας την παρουσία της τροφής ως ερέθισμα που δεν θα πρέπει να του αποσπά την προσοχή.
Τέτοιες ασκήσεις θα βοηθήσουν αρκετά στο να μη μας κλέβει φαγητό, αλλά και στη βόλτα: να μένει συγκεντρωμένος σε εμάς και να μη δίνει σημασία σε διάφορα φαγώσιμα, τα οποία μπορεί να είναι σκορπισμένα στο δρόμο.
Βέβαια, επειδή η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη, θα πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας, ώστε να μην αφήνουμε φαγητό σε σημεία όπου ο σκύλος μας έχει εύκολη πρόσβαση.
Ο λόγος είναι ότι, αν καταφέρει να φτάσει την τροφή, το πιο πιθανό είναι ότι θα συνεχίσει να επαναλαμβάνει αυτή τη συμπεριφορά και σε άλλα σημεία, όπου θα υπάρχει κάτι φαγώσιμο».
▪ Η κυρία Στέλλα Ρηγάκη είναι απόφοιτη της Σχολής Star Dog Academy του Γιάννη Αραχωβίτη. Εμπλουτίζει τις γνώσεις της για τις εξελίξεις στον χώρο με συνεχή επιμόρφωση και μετεκπαίδευση. Σκοπός της, να προσφέρει βοήθεια στον άνθρωπο για ουσιαστική επικοινωνία με τον καλύτερό του φίλο: τον σκύλο του. Η αγάπη της για τα ζώα ξεκινά από την παιδική της ηλικία, καθώς μεγάλωσε με διάφορα ζώα και με μητέρα επαγγελματία groomer.