Υπάρχει ένα μικροσκοπικό έντομο που ζει παρασιτικά σε ανθρώπους και ζώα, και οι κηδεμόνες σκύλων και γατών δεν το θεωρούν… για ψύλλου πήδημα.
Δεν είναι άλλο, όπως σωστά καταλάβατε, από τον ψύλλο, που μπορεί να επισκεφτεί τη γούνα του κατοικίδιου και να του προκαλέσει, μεταξύ άλλων, δυσάρεστο ερεθισμό του δέρματος.
Ο ψύλλος είναι από τα πιο ενοχλητικά ζωύφια. Γι΄αυτό απευθυνθήκαμε στην κτηνίατρο, Dr Νικολέτα Σερέτη.
1. Μία ανησυχία που έχουν όλοι οι κηδεμόνες κατοικίδιων είναι μην τυχόν στη γούνα των ζώων τους «κατοικοεδρεύσουν» ανεπιθύμητοι επισκέπτες. Και εννοώ, τους ψύλλους
Ένα κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι οι κατοικιδιογονείς, είναι η προσβολή του κατοικίδιου μας από ψύλλους, αλλά και από τσιμπούρια.
Οι ψύλλοι είναι μικροσκοπικά έντομα, με επίπεδο σώμα και έχουν καφέ χρώμα.
Συχνά, προκαλούν φαγούρα και ξύσιμο στο κατοικίδιο ζώο μας, όπως και τα ενοχλητικά τσιμπούρια.
Οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια είναι γνωστά σε όλους ως εξωπαράσιτα.
Αρχικά, δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπίσουμε τους ψύλλους.
Αυτά τα γρήγορα έντομα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεθούν σε πυκνά και μακριά μαλλιά ζώων.
Οπότε, μην περιμένετε να τα εντοπίσετε τόσο εύκολα.
Υπάρχουν δύο τύποι ψύλλων: του σκύλου (Ctenocephalides canis) και της γάτας (Ctenocephalides felis).
Ο ψύλλος της γάτας είναι μακράν ο πιο συνηθισμένος, και απαντάται ακόμη και σε σκύλους.
Για να αναπαραχθεί ο ψύλλος, χρειάζεται ένα «γεύμα» αίματος από το κατοικίδιο μας.
Μια μέρα αργότερα, ο ψύλλος γεννά μερικές δεκάδες (20-45) αυγά.
Αυτά τα αυγά «προσγειώνονται» από το τρίχωμα των κατοικίδιων μας στα χαλιά μας, ή έξω στο χώμα.
Τα αυγά αναπτύσσονται σε προνύμφες σε σύντομο χρονικό διάστημα (δύο έως 10 ημέρες).
Ωστόσο, οι προνύμφες αποφεύγουν το φως και σέρνονται μέσα ή κάτω από κουβέρτες, χαλιά, ρωγμές και άλλα μικρά ανοίγματα.
Η προνύμφη βρίσκεται σε κουκούλι, και λίγες εβδομάδες έως ένα χρόνο αργότερα, υπό την επήρεια θερμών θερμοκρασιών και δονήσεων στο περιβάλλον, εμφανίζεται ένας ενήλικος ψύλλος.
Οι ψύλλοι αναζητούν ένα από τα κατοικίδιά μας για ένα «γεύμα» αίματος, μετά το οποίο αρχίζει πάλι ο κύκλος.
Υπό ιδανικές συνθήκες, ολόκληρος ο κύκλος διαρκεί περίπου 2-3 εβδομάδες.
Αυτός ήταν ο βιολογικός κύκλος των ψύλλων.
Μελέτες έχουν δείξει ότι το 95% του πληθυσμού των ψύλλων βρίσκεται στο κοντινό περιβάλλον, και μόνο το 5% των ψύλλων βρίσκεται στο ίδιο το ζώο.
Επιπλέον, μόνο το 1%-10% του πληθυσμού των ψύλλων αποτελείται από ενήλικες ψύλλους, ενώ περισσότερο από το 90% είναι αυγά, προνύμφες.
Οι ενήλικοι ψύλλοι στο κατοικίδιο ζώο σας είναι, επομένως, μόνον η κορυφή του παγόβουνου.
2. Πώς μπορούμε να ελέγχουμε εάν το ζωάκι μας έχει ψύλλους;
Οι ψύλλοι είναι φωτογονικοί. Σέρνονται βαθιά στη γούνα, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό τους σε ορισμένα ζώα.
Ο καλύτερος τρόπος για να ελέγξετε εάν το κατοικίδιο ζώο σας έχει ψύλλους, είναι να χρησιμοποιήσετε μια χτένα ψύλλων.
Εάν δεν τα καταφέρετε, αναζητήστε στη γούνα του μαύρους κόκκους.
Αυτοί οι μαύροι κόκκοι είναι τα περιττώματα των ψύλλων.
Αλλά ο καλύτερος τρόπος είναι να γνωρίζετε τα συμπτώματα, έτσι ώστε να απευθυνθείτε στον κτηνίατρό σας.
3. Και ποια είναι, λοιπόν, τα συμπτώματα;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ψύλλοι προκαλούν σοβαρό κνησμό, αλλά αυτό δεν είναι πάντα αισθητό.
Ο κνησμός είναι συχνά εμφανής με το ξύσιμο, αλλά μερικά ζώα μπορεί, ξαφνικά, να πεταχτούν στον ύπνο τους, ή να δαγκώνονται στο ύψος των πίσω ποδιών.
Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν μικρές κόκκινες κηλίδες στο δέρμα, φαλακρές κηλίδες ή κηλίδες – συχνά, στο κάτω μέρος της πλάτης και στη βάση της ουράς.
Ακόμη, όταν είναι έντονη η προσβολή από ψύλλους, τα πολύ νεαρά ζώα μπορεί να υποφέρουν από αναιμία, η οποία προκαλείται από το γεγονός ότι οι ψύλλοι απορροφούν τεράστιες ποσότητες αίματος από το ζώο.
4. Πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε τους ψύλλους, αλλά και να προστατεύσουμε τον σκύλο και τη γάτα μας;
Εάν ανακαλύψετε ότι ο σκύλος ή η γάτα σας έχει ψύλλους, είναι αναπόφευκτο να ξεκινήστε την αντιμετώπιση του προβλήματος με όλους τους τρόπους.
Είναι πολύ σημαντικό, να θεραπεύονται ταυτόχρονα όλα τα σκυλιά και οι γάτες σε ένα σπίτι.
Δεδομένου του μεγάλου ποσοστού των ψύλλων (95%) που βρίσκονται τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην περιοχή, είναι, επίσης, σημαντικό να γίνει απολύμανση και στον χώρο.
Αυτό πρέπει να γίνει με ηλεκτρική σκούπα, να πλύνετε σε υψηλές θερμοκρασίες κουβέρτες, μαξιλαροθήκες και ρούχα, και να χρησιμοποιήσετε σπρέι απολύμανσης.
Τα φάρμακα κατά των ψύλλων διατίθενται με τη μορφή αμπούλας, κολάρων, χαπιών, σπρέι και σαμπουάν.
Πάμε να δούμε τη δράση του καθενός ξεχωριστά.
Οι αμπούλες κατά των ψύλλων είναι οι πιο δημοφιλείς.
Αυτά τα προϊόντα πρέπει να τοποθετούνται στο δέρμα, κατά προτίμηση ψηλά στη ράχη ή στο λαιμό, έτσι ώστε το ζώο να μην μπορεί να τα φτάσει.
Πολλά από αυτά είναι, επίσης, αποτελεσματικά κατά των κροτώνων (τσιμπούρια).
Προσοχή: Τα προϊόντα για σκύλους δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε γάτες! Η περμεθρίνη, η οποία είναι το δραστικό συστατικό που χρησιμοποιείται σε μερικές αμπούλες σκύλου, είναι τοξική για τις γάτες.
Ένα αποτελεσματικό και μακράς διαρκείας, αλλά και τελευταίας τεχνολογίας, κολάρο υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά, τόσο για σκύλους όσο και για γάτες.
Αυτό το κολάρο κατά των ψύλλων έχει διάρκεια έως και οκτώ μήνες, και προσφέρει προστασία και από τσιμπούρια.
Σήμερα υπάρχουν, επίσης, διαθέσιμα χάπια, έναντι ψύλλων, όπως τα μασώμενα για σκύλους και γάτες, ή τα χάπια κατάποσης, με αποτελεσματικότητα έως τρεις μήνες.
Τα χάπια δεν πρέπει να τα δίνετε μόνοι σας στο κατοικίδιό σας, χωρίς να έχετε επικοινωνήσει με τον κτηνίατρό σας.
Το κατοικίδιό σας μπορεί να έχει κάποια αλλεργία και πάντα θα πρέπει να είστε καλά ενημερωμένοι, για την περίπτωση κάποιας παρενέργειας.
Η χρήση ενός σπρέι είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για τη θεραπεία από ψύλλους σε κουτάβια και γατάκια, στα οποία δεν μπορούν ακόμη να χορηγηθούν αμπούλες ή χάπια.
Διάφορα σαμπουάν κατά των ψύλλων είναι, επίσης, διαθέσιμα για σκύλους.
Ωστόσο, αυτά είναι κατάλληλα μόνο ως συμπληρωματικό προϊόν φροντίδας για την καταπολέμηση των ψύλλων. Γιατί είναι αποτελεσματικά μόνο για μικρό χρονικό διάστημα και, ως εκ τούτου, δεν προσφέρουν πλήρη προστασία.
Η κτηνίατρος, Dr Νικολέτα Σερέτη
▪ Η κυρία Νικολέτα Σερέτη είναι απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Και, όπως μας λέει: «Από πολύ μικρή θυμάμαι την επικοινωνία και το δέσιμο που είχα με τα ζωάκια. Και πάντα έλεγα πως όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω κτηνίατρος. Κάτι που, πολλά χρονιά μετά, κατάφερα και το 2016 αποφοίτησα από την Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου με πολλές γνώσεις πάνω στα κατοικίδια και, πάνω από όλα, στο πώς να δείχνω έμπρακτα την αγάπη μου προς αυτά. Δηλαδή, να τα θεραπεύω. Επιμορφώνομαι συνεχώς, διότι η επιστήμη της κτηνιατρικής εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς και προσφέρει καλύτερες λύσεις σε προβλήματα υγείας των κατοικίδιων. Και μου αρέσει, όλες αυτές τις γνώσεις μου να τις μοιράζομαι με τους κατοικιδιογονείς. Του χρόνου τελειώνω ένα μεταπτυχιακό που έχω ξεκινήσει στον κλάδο μου, στις Βρυξέλλες».
